خورنا: وقتی امیرالمومنین علی (درود خدا بر او باد) مالک اشتر نخعی را به امارت مصر منصوب کرد، به او فرمانی در قالب یک نامه نوشت.

این نامه از مهمترین اسناد سیاسی حقوق اسلامی در تفکر شیعه درباره حکومت و حقوق بشر محسوب می شود.

قسمتی از این نامه را به نقل از خبرآنلاین مرور می‌کنیم:

ای مالک!
“هرگز در خشم به مردم که تو امکان پرهیز از آن را داری، شتاب نکن و مگو که من رئیس و حاکم و امیر آنها هستم و باید فرمان من اطاعت‌شود. زیرا، چنین پنداری سبب فساد دل و سستی دین و از بین رفتن نعمتها می شود.
هرگاه از ریاست و حکومت و سلطه و قدرتی که به مردم داری احسای غرور کردی، به عظمت ملک خداوند بنگر که برتر از توست و بر کارهایی تواناست که تو توانایی آن را نداری. این نگریستن، سلطه و سرکشی تو را آرام می کند و تندی و خشونت و اخلاق ریاستی تو را بر مردم فرو می‌کاهد و عقل و خردی را که به خاطر این خشونت و سرکشی، در تو گریخته‌است، به تو باز می‌گرداند….”