تحمیل هزینه‌های هنگفت به دولت حاصل بی‌تدبیری مسئولان بندر ماهشهر
به گزارش خورنا، اخیراً با ورود موج بارشی کم‌سابقه به کشور به ویژه در مرکز و جنوب غرب قسمت عظیمی از آب‌های کشور به سمت سدهای استان خوزستان سرازیر شده و با توجه به تکمیل ظرفیت سدهای استان و با توجه به هشدارهای سازمان هواشناسی در مورد موج جدید بارشی در چند روز آینده مدیریت بحران استان تصمیم به رهاسازی آب از پشت سدهای استان به سمت پایین دست کرد که همین امر باعث شد مراتع، روستاها و شهرهای پایین دست با مشکل روبرو شوند. هرچند این رهاسازی باعث احیای هورالعظیم و همچنین افزایش حجم آب تالاب شادگان شد که تنها تالاب آب شیرین و شور دنیا به شمار می‌رود و در سکوت خبری رو به افول رفته بود.
با توجه به موقعیت ژئومورفولوژی شهرستان بندرماهشهر این شهر می‌تواند با کم‌ترین آسیب از بحران سیل استان خوزستان عبور کند و بخشداری مرکزی شهرستان نیز با ترمیم سیل‌بندهای اطراف رودخانه جراحی وظیفه خود را به خوبی انجام داد.
بعد از سیل اوایل دهه ۸۰ شمسی که باعث از بین رفتن جاده بندرماهشهر به هندیجان نیز شد مدیریت بحران وقت تصمیم گرفت کانال هدامه را در مسیر طبیعی خود ایجاد کند که سیلاب‌های رودخانه جراحی را به سرعت به سمت هور بندر ماهشهر دفع کرده تا سیلاب روستاهای اطراف رودخانه و شهر چمران را تهدید نکند.
این کانال باعث شده که آب سیلاب در سطح مراتع پخش نشود و همین امر باعث از بین رفتن پوشش گیاهی اطراف کانال شد. هر چند که خشکسالی اخیر و اجازه چرای بیش از اندازه به دامداران مهاجر در اطراف کانال نیز در از بین رفتن پوشش گیاهی مزید بر علت شده است.
بعد از خشکسالی‌های اخیر و توسعه طرح ۵۵۰ هزار هکتاری، این کانال تقریبا جای خود را به مسیر دفع آب‌های زهکش داد و همین مسئله باعث عبور آب زهکش و شوره‌زار شدن بخشی از مراتع این شهرستان شد و به مرور زمان و در سایه بی‌توجهی اداره منابع طبیعی بر وسعت این شوره‌زار افزوده شده و خواهد شد.
حجت‌الله جلیلیان رئیس اداره منابع طبیعی شهرستان بندر ماهشهر در خبری از پخش سیلاب رودخانه جراحی با استفاده از کانال هدامه در راستای مهار کانون گرد و غبار شهرستان در منطقه شرایح با نظارت مستقیم فرماندار و معاونت آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی خوزستان خبر داد.
لازم به توضیح است در قسمت شرقی کانال هدامه به دلیل اختلاف سطح زمین امکان نفوذ آب به زمین‌های همجوار وجود ندارد و آب با عمق و فاصله کم از کانال و در راستای کانال حرکت می‌کند و از زیر پل‌های جاده بندر ماهشهر به هندیجان عبور کرده و روستای مش‌انبر غربی که محل اسکان دامداران بومی منطقه نیز به شمار می‌رود را فرا می‌گیرد، اتفاقی که در حاضر رخ داده و اگر حجم آب زیاد شود چه بسا منازل و احشام این دامداران طعمه سیلاب شود.
هرچند مرطوب‌سازی زمین‌ها کار پسندیده‌ای است اما آیا واقعا محاسبات مهندسی در برنامه‌ریزی مدیران منطقه وجود ندارد؟ با توجه به وجود آب زهکش در کانال و شوری آب آیا این شوری به زمین‌هایی که در حال مرطوب‌سازی است آسیب نمی‌رساند؟
چرا به جای انحراف آب کانال، دهنه خروجی کانال لایروبی نشده تا آب وارد هور ماهشهر شود و زمین را مرطوب کرده که هنگام وزش باد ۱۰ کیلومتر جنوب شرق ریزگرد به ارتفاع ۵۰ متر بالا نرفته و بخشی از استان خوزستان را درگیر خود نکند؟
چرا وقتی به دلیل موقعیت ژئومورفولوژی شهرستان بندر ماهشهر با یک مدیریت صحیح زیر بار سیل نمی‌رود با یک کار غیر مهندسی باید به دولت هزینه تحمیل کنیم؟ چه کسی پاسخگوی تحمیل این هزینه‌ها به شهرستان، استان و در نهایت کشور میشود؟
در پایان یادآور میشود که به زودی در سلسله مقالات و یادداشت‌هایی به نقش ادارات و ارگان‌های شهرستان بندر ماهشهر در بروز پدیده ریزگردها خواهیم پرداخت.