بدهی فراموش شده پتروشیمی ها

شهرستان بندر ماهشهر به واسطه وجود خورها و بندری بودن از قدمت و تاریخ بسیار زیادی برخوردار است که همین موضوع بستری مناسب را برای بحث صنعت پتروشیمی به وجود آورده، به طوری که آن را نه به بندری بودن بلکه به صنعت پتروشیمی و قطب اقتصادی ایران می شناسند.
اما شهرستان بندر ماهشهر در حالی قطب اقتصادی ایران است که خود اختیار و همتی برای دریافت حق و حقوق خود ندارد.

دیدگاه رایج این است که به لطف حضور بیش از ۲۳ پتروشیمی، مردم این شهرستان در ناز و نعمت به سر می برند به طوری که حتی چندی پیش شهردار از بی توجهی مسئولین بالا دستی در اختصاص بودجه به دلیل وجود ثروت پتروشیمی ها خبر می دهد، اما واقعیت جز این است!

حضور متمرکز این حجم از صنعت، آلایندگی مضاعفی را در بر دارد که دود آن مستقیما در چشم مردم منطقه می رود.طبق گزارشات منتشر شده، بندر ماهشهر آلوده ترین منطقه جهان به جیوه است.دلیل این موضوع را می توان به نشت فاضلاب های صنعتی و شهری پتروشیمی ها به دریا دانست که تاثیر مستقیما آن بر بحث صید آبزیان و صنایع وابسته غیر قابل کتمان است.این موضوع خود به تنهایی قشری از مردم بومی منطقه را که درآمد مستقیمی از منطقه ویژه ندارند، از نظره نحوه و محل صیادی تحت تاثیر قرار می دهد.

از سوی دیگر، با توجه به درآمد نسبتا بالای صنعت پتروشیمی _ البته در بخش های مدیریتی و کارمندی برخی از شرکت ها_ قیمت ها به لطف خواب ناز مسئولین ذیربط، در مقایسه با دیگر شهرهای اطراف به نسبت بالاتر است.این در حالی است که اکثریت ثروت موجود در شهرستان به خارج از محدوده درگیر و حتی خارج از استان به واسطه سرمایه گذاری مهاجران صنعتی منتقل می شود.

عمده درآمد جاری در شهرستان، در بحث کارگری است که اختلاف آن هم بین بخش پیمانکاری و رسمی بطور جدی متفاوت است و مابقی شاغلین درآمد خود را یا به محل اصلی زندگی خود یا با خرید مسکن و … در خارج استان سرمایه‌گزاری می کنند.این یعنی خارج شدن بخش عمده ای از سرمایه های منطقه درگیر بدون گردش مالی در منطقه!

در این میان، اختلاف طبقاتی و عدم توزیع مناسب ثروت باعث بروز مشکلات اجتماعی نیز شده است که خود جای تامل بسیار دارد.
واقعیت چنین است که مردم منطقه، سلامتی، هوا، آب و خاک خود را به بهای زندگی ای بهتر در اختیار صنعت عظیم کشور گذاشته اند اما با بی مسئولیتی مسئولین، از حقوق خود محروم شده اند.
در حال حاضر، تنش های بسیاری در منطقه در حال وقوع است که هر یک به نوبه خود نمکی بر زخم های این مردم است. امید است مسئولینی که وام دار خون شهدا و مردم شریف منطقه هستند، نسبت به انجام مسئولیت های خود سنجیده تر عمل کنند و دین خود را به منطقه از یاد نبرند.اقدامات ناشایست مسئولین اولین بی تدبیری آنان در منطقه نبوده و با این روند آخرین نیز نخواهد بود!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *