خورنا: هر کشوری برای بدل شدن به یک سرزمین توسعه یافته، ناگزیر از توجه اساسی و اولویت بخشی محض به نظام آموزشی است. در این میان، آموزش های پایه در کنار آموزش های مهارتی رکن رکین و تعیین کننده تفاوت در سطح توسعه  ملت هاست. توجه اساسی به آموزش مهارت های پیش از دبستان برای بیمه کردن و افزایش مقاومت دانش آموزان در دوران تحصیل نیز، یک اصل بدیهی است. بر این منوال، نظام آموزشی سانترال هر کشوری، بیشترین نقش را در سیاست گذاری ها دارد و خرده نظام های استانی و منطقه ای، نقش عوامل اجرایی تعیین کننده را دارند. با توجه به اینکه استان ها در تالیف کتب و سرفصل های آموزشی و حتی امتحانات نهایی، تنها نقش عاملیت را دارند، به نظر می‌ رسد فاکتور مدیریت استانی و محلی، با توجه به وضع موجود، می تواند در امور سخت افزاری و جلب مشارکت های مردمی برای پیشبرد راهبردهای کلان آموزش، توانمندی های مدیریتی خود را به کار بگیرد. در این میان، مدیران اصلاح طلب و تحول خواه آموزش و پرورش، می توانند در گسترش اهداف و آرمانهای اصلاح طلبانه نقش اساسی داشته باشند. تقی زاده، مدیرکل تاریخ خوانده و جامعه شناسی است که هم از گذشته ملی و محلی حوزه مدیریتش به خوبی آگاهی دارد و هم نسبت به نیازها و روند تحولات اجتماعی پیرامونش تحلیل و تدقیق کافی دارد. اجباری کردن آموزش پیش دبستانی در سراسر استان، نه تنها باعث افزایش سطح مهارتی و مقاومت دانش آموزان می شود و هم در بحران بیکاری اپیدمیک حاضر، بخشی از توانمندی های جوان و متخصص بومی استان را به خوبی وارد چرخه بهره وری پایدار ساخته است. روند رو به رشد مرمت واحدهای آموزشی کهنسال استان با کمک خیرین و جلب مشارکت های اجتماعی نیز، جنبه دیگری از فهم مدیریت آموزشی استان در راستای افزایش اثربخشی و کارایی مدیریتی در خوزستان، بخش دیگری از کارآمدی مدیریت حاضر را به نمایش می گذرد. تخفیف قابل توجه بحران کمبود نیروی آموزشی و ارتقای شاخص نسبت معلم به دانش آموز را نیز با تدبیر مشهوری که در رابطه با به کارگیری نیروهای حق التدریس توسط قوه عاقله آ.پ استان دیده شد، می توان به یک پارامتر قابل داوری و ارزیابی برای تایید کارآمدی مدیریت موجود در سطح استان دانست. در همین راستا، باید آموزش و پرورش استان خوزستان را یک نهاد پایا در منش و پویا در روش دانست.

ادامه دارد…..

?نوشتاری از: فردین آذریان