خورنا_احمدرضارستمی:تیم ملی فوتبال کشورمان درشب عاشورای حسینی دریک بازی حساب شده ومنطقی توانست بادرایت وهوش یک تکنوکراتی به اسم کی روش وبا تلفیقی ازدانش نوین فوتبال واطمینان به نسل جوان وبالیاقت فوتبال این مرز بوم٬بازی حساس وحیاتی خودرادرمقابل کره جنوبی٬یکی ازقدرت های برترفوتبال آسیا باموفقیت به پایان برساند.

اینک بااین مقدمهٔ ذکرشده قصدی برای ورود به بحث فوتبال و ارائهٔ نقطه نظرهای فنی وکارشناسی را دراین مقوله به هیچ عنوان نداریم. زیرا مهمتر از بازی خوب یازده فوتبالیست شایسته کشور٬ میتوان به فرهنگ والای یار دوازدهم این تیم٬ یعنی تماشاچیان فوتبال دوست ایرانی اشاره کرد٬ که متاسفانه ازچندی قبل٬یعنی از زمانی که توسط فیفا مشخص شد که زمان انجام این بازی درشب عاشورا است٬بطور غیرمنصفانه ای مورد انواع واقسام قضاوت ها وپیش داوری های غلط قرارگرفت وجماعتی درمورد احتمال شادی مردم درصورت به ثمر رساندن گل وبرپایی جشن وپایکوبی به هنگام پیروزی احتمالی تیم ملی وشکستن حرمت شب عاشورا هشدارهای موکدی میدادند .این عزیزان با این برخورد خود ٬گویی انگار که نه فرهنگ والای این مردم رامیشناسند ونه تا به حال سربلندی های این ملت شریف رادر گُذر از بزنگاههای حساس و سرنوشت ساز  را دیده اند.
ملتی که همیشه بزرگان ومسئولین کشور وانقلاب به وجود آنها افتخار کرده اند٬وفرهنگ حاکم براین مردم را همیشه جزء بهترین نمونه های اخلاقی دردنیا شمرده اند.
ولی باز باتمامی این مسائل گروهی باشبهه افکنی های مختلف قبل از انجام این مسابقه چنان تصویر مخدوشی از مردم ایران ارائه دادند که گویی این ملت شریف ونجیب دارای هیچگونه پیشینه فرهنگی ٬تاریخی ومذهبی نیست ودراین امور خودراچندان مقید به حفظ حرمت واحترام دراین باب نمیداند.
درصورتی که چنین مردمی درطی ۱۴۰۰سال از ظهور اسلام٬ خود بهترین حافظ ونگهدارنده فرهنگ اصیل ایرانی واسلامی بوده اند .واین ملت با تکیه بر همین داشته های فرهنگی خود٬توانست خوی وحشیگری مغولان چنگیزی وبربریت تاتارهای تیموری را مهار کند٬ وآنچنان این متجاوزین خونریز رامجذوب فرهنگ غنی ایرانی واسلامی خود کنند٬که به یکباره درتاریخ میخوانیم که خان مغولی به نام الجایتو٬ تحت تاثیر این غنای فرهنگی ایرانیان٬دست از بت پرستی میکشد٬وبا تغییر نام خود به سلطان محمد خدابنده٬ در زمره شیعیان دوازده امامی شهادتین مسلمانی رابر زبان جاری میکند.ونیز تیمور لنگ آن سفاک خونریز وجنایتکار٬ پس از آنکه مجذوب فرهنگ وآیین ایرانیان میشود٬ در وصیتنامه خود وصیت میکند که اورا به پاس احترام به عُرفای ایرانی ٬ جسدش راپس ازمرگ در زیر پای یکی از بزرگان وعارفان ایرانی آن زمان به نام میرسید برکه ای تدفین کنند وسپس نام مبارک امام علی(ع) را رابر سنگ مزارش حکاکی کنند.
اینچنین شدکه فرهنگ ایرانی با تاثیرش براین اقوام وحشی مغول وتاتار٬سبب ٬ استحاله فرهنگی وسیعی در این اقوام شد ٬بطوری که پس ازسالها ازسیطره این اقوام وحشی ومتجاوز برکشور٬ دیگر نه از خوی وحشیگری آنان خبری بود ونه از آن تجاوزها ودست درازی ها به کشورهای همسایه اثری باقی ماند٬وباعث شد که این اقوام وحشی دیروز ٬خود اکنون منشاء خدمات فرهنگی وعلمی بسیاری در زمینه های معماری ٬نجوم٬ریاضیات وغیره درایران شوند.
حال میپرسیم چطور امکان دارد مردمی با داشتن اینهمه پشتوانه درخشان درفرهنگ وهمچنین عشق وارادت به اهل بیت پیامبر٬درطی یک شب وآن هم درشب شهادت سالارشهیدان حسین بن علی(ع) به یکباره تمام این افتخارات وتعلقات فرهنگی ومذهبی خود رافراموش کند وبا حرکاتی به دور از رعایت احترام این ایام ٬ اقدام به شکستن حرمت این شبها کند.
پرواضح است که برخلاف این معدود تنگ نظریها ٬ که اظهار شد٬ همه ما شاهدبودیم٬ که تماشاچیان شریف کشورمان٬ چه قبل از بازی باسیاه پوش کردن تمامی ورزشگاه آزادی وچه با یا حسین گویی ها وسردادن شعاعر مناسب باشب عاشورا٬علاوه براینکه ورزشگاه آزادی راتبدیل به یک حسینیه صدهزار نفری کردند٬ پیام لبیک یاحسین را نیز ازطریق تمامی رسانه ها دیداری وشنیداری مختلف که درورزشگاه مستقربودند ٬به تمامی سراسر دنیا ارسال کردند و همچنین بسیار شفاف وروشن این پیام را دادند٬ که اگر دراثر جبر زمانه وحوادث غیرقابل پیش بینی ٬ایرانی وایرانیان در بوته آزمایشهای اینچنینی قراربگیرند٬ این مردم شریف مثل همیشه سرافراز وسربلند از این آزمون خارج میشوند و بسان سیاووش این شخصیت پاک ونجیب ٬اساطیری خود٬ از آتش به سبب ٬بیگناهی وپاک بودن به سلامت گذر میکنند ویا چون الگویشان امام حسین (ع) درس اخلاق وبزرگمردی رابه تمام جهانیان صادرمیکنند
درپایان ودراین ساعات که تب وتاب فوتبال اندکی فروکش کرده است و گردوغبار حاصل ازاین نامهربانی ها وبی اعتمادی ها  با بارش اشکهای تماشاچیان عزادار حسینی ٬ محو وبی اثر گردیده است امیدواریم برخی از این عزیزان ودوستان درنگاه به مقولات اینچنینی٬این شعر شاعر پرآوازه  کشورمان سهراب سپهری را مد نظر قرار دهند.
«چشمها را باید شست جور دیگر باید دید»