زخم های کلان شهر اهواز

خورنا – میر نوید خواجه حسینی / متاسفانه اعضای شورای شهر و مسئولان شهرداری اهواز، شهر را به حالت اسف‌بار خود رها کرده اند و پروژه های نیمه تمام شهرداری و نطق های بی عمل اعضای شورای شهر مانند نمکی است بر روی زخم کلان شهر اهواز.

عملیات غیر کارشناسانه ایجاد مترو به تقلید از تهران به منظور کاهش حجم ترافیک انجام شده حال آنکه اگر عملیات ایجاد تراموا در شهر اهواز انجام میشد هم از نظر زمانی و هم از نظر هزینه به صرفه تر بود و خطرات عبور از زیر رودخانه کارون را هم نداشت.

ایجاد تراموا در شهر اهواز میتوانست جلوه ای زیبا به این کلانشهر بدهد اما این امر زمانی محقق میشد که اعضای شورای شهر و مسئولان شهرداری اهواز در مرحله نخست دیدی دلسوزانه و بعد از آن دیدی کارشناسانه میداشتند.

اظهار نظر اعضای شورای شهر در برخی از موارد علاوه بر آنکه بسیار غیرکارشناسانه است بلکه خنده دار میشود مانند طرح ایجاد زیرگذر برای عبور احشام برای دسترسی به آب رودخانه کارون و دفاع از انتصاب وابستگان خود در نهادهای شهری.

حال آنکه از عجایب این کلان شهر آن است که یک زیرگذر در ترافیک سنگین خیابانهای اهواز برای کاهش حجم ترافیک عبوری تعبیه نشده و از نظر موضوع اشتغال بسیاری از جوانان کارشناس شهری به علت عدم وجود یکی از وابستگان خود در شورای شهر باید بیکار بمانند و هیچ گاه نیز از نظرات آنان استفاده نمی شود.

بنده اعضای شورای شهر و شهردار اهواز را به چالش استفاده از ناوگان اتوبوسرانی در دمای ۵۰درجه خوزستان دعوت می کنم.برای یکبار هم که شده آنان باید ببینند که شهروندان اهوازی با چه وضعیتی از این ناوگان استفاده میکنند و از آشی که خود با بی مسئولیتیشان برای مردم پخته اند نوش جان بفرمایند.

یکی از اعضای شورای شهر به صورت مرتب اعلام میکند که هزینه خرید چندین دستگاه اتوبوس نو به شهرداری اهواز پرداخته شده اما تا کنون حتی یک دستگاه هم خریداری نشده و از آن طرف نیز با وجود تخصیص اعتبارات اواسط برخی از پروژه های شهرداری اهواز بودجه تمام می شود اما چرا هیچ گاه این موضوعات و موضوعاتی شبیه به آنها مورد بررسی دقیق قرار نمی گیرند و علت آنها مشخص نمی شود؟

در کلانشهر اهواز با یک نم باران خیابانها زیر آب فاضلاب رفته و اگو های شهری دیگر پاسخگو این جمعیت نیستند و شهروندان اهوازی برای عبور از خیابان باید تا زانو وارد این آب آلوده شوند آیا اعضای شورای شهر و شهرداری اهواز این مسائل را می بینند و اقدام موثری انجام نمی دهند؟

در کدام کلانشهر میتوان مشاهده کرد که شهر با کمبود پلهای هوایی مواجه باشد و شهروندان برای عبور باید از خیابان بدوند و همان تعداد کم پل های هوایی هم پله برقی نداشته باشند چه برسد که راهی برای عبور دوچرخه و افراد ویلچری بر روی پلهای هوایی تعبیه شده باشد؟

اعضای شورای شهر و شهرداری اهواز با آن که ژست خدمت به خود میگیرند اما از حل بحران ترافیک فلکه دوم کیانپارس عاجز و ناتوان هستند حال آنکه منطقه کیانپارس اهواز بهترین نقطه این کلانشهر شناخته می شود.

از نظر موضوع پارکینگ شهروندان اهوازی در عذاب فراوان هستند و همواره مشکل کمبود پارکینگ در خیابان سبب کلافگی همشهریان می شود حال آنکه می توان در این کلانشهر به ایجاد پارکینگ های مدرن رو آورد اما ظاهرا اعضای شورای شهر برای حل این بحران ترجیح می دهند که فقط گاه گاهی نطقی اعتراضی کنند.

متاسفانه پارکینگ های موجود در شهر اهواز کفاف حجم ترافیکی در این کلانشهر را نمی دهد و از آن طرف نیز پلیس راهنمایی رانندگی با جریمه های سنگین و حمل خودرو به وسیله جرثقیل همشهریان اهوازی را سریعا جریمه میکند حال آنکه اصل این جریمه ها باید به حساب شهردار اهواز و اعضای شورای شهر نوشته شود.

بنده بعنوان یک کارشناس برنامه ریز شهری سوگند یاد کرده ام که با تمام توان به پویایی شهر کمک کرده تا زمینه را برای آسودگی همشهریان ایجاد کنم قطعا مسئولان شورای شهر و شهرداری اهواز نیز این سوگند را یاد کرده اند اما ظاهرا سریعا آن را فراموش کرده اند زیرا در عمل چیزی در این باره مشاهده نمی شود.

اعضای شورای شهر در حدود سه سال است که با شدت و ضعف اعلام می کنند که شهردار اهواز باید استیضاح شود اما هیچگاه این موضوع را عملی نمیکنند.آنان باید بدانند که به انتخاب مردم به شورای شهر راه یافته اند لذا گفتن این موضوع به مردم کاری را از پیش نمیبرد زیرا شهروندان حکم حقوقی آنان را برای استیضاح شهردار ندارند.

بنده در پایان به اعضای شورای شهر پیشنهاد می کنم که دست از نطق های بی عمل خود کشیده و اگر توان عملی ندارند در انتخابات ۹۶کاندید نشوند و همچنین به شهرداری اهواز نیز پیشنهاد می کنم که به جای شکایت از کارگران زحمتکش شهرداری مشکلات خود را حل کرده و سعی در اجرای تعهدات خود به شهروندان اهوازی کنند.