خورنا پروژه مستندنگاری،​ شناسایی، کشف و مستندسازی بقایای باستانی راه​ شاهی هخامنشی شوش، تخت‌جمشید و مطالعات تطبیقی آن با راه‌​های ساسانی اسلامی آغاز شد.

سید محسن حسین ​پور، ناظر این پروژه، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا​) ـ منطقه خوزستان ـ اظهار کرد: در زمینه جاده ​شاهی خوزستان هیچ گونه مطالعات مدونی صورت نگرفته است. در حالی که خوزستان یک شاه راه حیاتی در بین‌النهرین به خوزستان و خوزستان به فارس بوده است.

او بیان کرد: به همین دلیل پروژه‌​ای به نام شناسایی، کشف و مستندسازی بقایای باستانی راه​ شاهی هخامنشی شوش، تخت جمشید و مطالعات تطبیقی آن با راه​‌های ساسانی اسلامی آغاز شد.

حسین‌پور اظهار کرد: این پروژه​ با سرپرستی اسماعیل یغمایی از بهمن ۹۳ آغاز و تا اوایل فروردین ۹۴ ادامه دارد که مطالعات میدانی از غرب کرخه در شوش آغاز و به سمت شهرهای شوشتر، دزفول، رامهرمز، بهبهان، ​یاسوج و شیراز ادامه خواهد داشت.

وی توضیح داد: بررسی​‌های سطحی شواهد باستانی جاده شاهی در شمال دشت و دامنه​‌های ارتفاعات خوزستان قرار دارد. در این میان می‌​توان به آثاری از پل​‌های تاریخی کرخه در شوش، پل ساسانی دزفول، بقایای پل پاپیلا بین دزفول و گتوند، ​پل شادروان در شوشتر و پل خیرآباد در بهبهان اشاره کنیم.

او ادامه داد: ​وجود قلعه​‌ها در ارتفاعات کوهپایه‌​ای و اشراف به دشت همگی نشان از وجود جاده شاهی در خوزستان دارد.

حسین‌پور تاکید کرد: پس از بررسی جاده​‌های شاهی در خوزستان مسیرهای کوهستانی یاسوج مورد بررسی قرار می​گیرد که ارتباط دهنده مسیر شاهی خوزستان به یاسوج و تنگ تاریخی بالنگستان در حوزه شهرستان بهبهان است. بقایای این جاده سنگ فرش شده هم‌اکنون مورد توجه محققان و گردشگران قرار گرفته است.