طنز خوزستان ؛ از همسایه هر چه می رسد ، نیکوست/ فاطمه سادات اشرفی زاده

خورنا : در مورد رعایت حق همسایگی زیاد شنیده ایم . گفته اند همسایه از فامیل نزدیکترست و در فرهنگ ما بر اصل « احترام به حقوق همسایگان » تاکید زیادی شده است .

حال از همسایگی خانه و شهر بگذریم و گسترده تر از آن به همسایگی کشور برسیم . عراق همسایه ای است که از دو سمت ( جنوب و غرب ) با کشورمان مرز مشترک دارد و به همین دلیل ، خیر و برکت همسایگی که نصیب ما می کند ، چند برابر دیگر همسایه هاست .

سالهاست که گرد و غباری از سمت این همسایه ی مهربان به کشورمان می رسد و این غبار زینت بخش فضای استان ما ( خوزستان ) شده . نفس تنگی و حساسیت کمترین ره آوردی است که از همسایه ی جنوبی نصیب ما شده است . فعلا تنها راه مقابله با این مشکل ، تعطیلی است !!! یعنی هر وقت غلظت ریزگردها نفس کشیدن را برامون دشوار کرد ، ادارات و مدارس شهرها تعطیل می شود . این تعطیلی ها که با شادی و سپاس فراوان دانش آموزان روبرو می گردد ، از الطاف همسایه ی جنوبی است که باید قدرش را بدانیم .

هنوز برای غبار های نفس گیر راه حلی پیدا نکرده ایم که انفجار بمب در اتوبوس های زائران عتبات عالیات هم در کشور همسایه نصیب مون شد . اون هم نه یکبار که چندین بار … باز هم بر اساس حق همسایگی سکوت کردیم و با اعزام زائران بیشتر ، به رونق اقتصادی همسایه مون کمک کردیم و در تجهیز اماکن زیارتی هدایای چشمگیری براشون ارسال کردیم و این داستان همچنان ادامه دارد … هنوز از غبارها و بمب گذاری در اتوبوس ها ، سر بلند نکردیم که خبر رسید :

هجوم گرازهای عراق به نخلستان های آبادان و خرمشهر خسارات زیادی به بار آورده است . مدیر سازمان جهاد کشاورزی خوزستان برآورد مالی سالانه خسارات ناشی از این امر را افزون بر هشت میلیارد ریال ذکر کرد و افزود : به دلیل جمعیّت زیاد ، این گرازها به صورت گله حرکت می کنند و … ( خبرگزاری ایرنا ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۳ )

این همسایه ی مهربان لطف خود را از همه جهات شامل حال ما کرده و حق همسایگی را کامل به جا آورده است .

با این اوصاف اگر روزی خبر هجوم ملخ ها و موشهای عراقی را هم بشنویم ، جای تعجّب ندارد .

در هر صورت ، غبار یا گراز فرق نمی کند هر چه از همسایه می رسد ، نیکوست . به خاطر همسایگی هم که شده ، بگذارید گرازهای عراقی در نخلستان های آبادان و خرمشهر به گشت و گذار خود ادامه دهند ، خسارت هم به بار آورند ، مهم نیست . ما همچنان هدایایی از جنس طلا و نقره برای همسایه خواهیم فرستاد . بهترست در حوالی نخلستان های آبادان و خرمشهر تابلوی « به نخلستان های ایران خوش آمدید » را برای گرازهای عراق نصب کنیم تا خوشحال شوند .

راستی از زائران عتبات شنیدیم در کربلا و سامرا ، گدایان بی شماری به چشم می خورند ، به طوری که در سامرا آدم ها بین گدایان سمج محاصره می شوند و به سختی می توانند راه فراری پیدا کنند . راستش دلواپس این یک مورد هستیم . مبادا گدایان کشور همسایه پشت سر گرازهاشون راه بیفتن بیان تا نخلستان ها و شهرهای ما را از نزدیک ببینند و بعد هم قصد اقامت در استان ما را داشته باشند !! حالا ما هیچی ، امّا گمان نکنم گدایان خودمون اجازه بدهند غریبه ها به حوزه ی فرمانروایی شون راه پیدا کنند !!! مباد آن روزی که جنگی بین گدایان دو کشور رخ دهد !!!

فقط برای چند لحظه فکر کنیم اگر همسایه ی ما کشور هلند بود که سرزمین گُل است ، چه اتفاقی می افتاد ؟ اگر دانمارک که شادترین کشور دنیاست و یا سوئیس که دومین کشور شاد است و جرم و جنایت در آنجا ناچیزست ، همسایه مون بود چطور ؟! راستی تا به حال به این موضوع فکر کرده ایم ؟!

* فاطمه سادات اشرفی زاده – روناش