خورنا: نشست علمی و پرسش و پاسخ پروفسور پرویز کردوانی با همکاری شهرداری ماهشهر و دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر در تالار آوینی ماهشهر برگزار شد.

پرفسور کردوانی بیابان شناس برجسته کشور در بخشی از سخنان خود درباره ریزگردها گفت: تنها راه جلوگیری از ورود ریزگردها به کشور ریگ پاشی در بیابانهای عراق، اردن و عربستان است.

این استاد برجسته جغرافیا افزود: مالچ پاشی اقدامی اشتباه برای تثبیت شنــهای روان به شمار می آید. مشکل مالچ آن است که بو دارد، زمین را سیاه می‌کند، ضریب حرارتی را بالا می‌برد و تمام منطقه را گرم‌تر می‌کند، حتی گیاهان را ممکن است بکشد و موجودات زنده را از بین ببرد.

وی ادامه داد: همچنین وقتی مالچ پاشیده شد، نمی‌توان روی آن رفت و آمد کرد. هزینه مالچ بالاست و به تکنولوژی پیشرفته نیاز دارد. تا آنجا که اطلاع دارم، مالچ حدود لیتری ۸۰۰ تومان هزینه دارد، چون از نفت باید قیر تهیه کرد و بعد قیر را به مالچ تبدیل کرد. تبدیل قیر به مالچ هم بسیار سخت است، چون قیر در آب حل نمی‌شود. باید ۵۰ درصد آب، ۴۸ درصد قیر و ۲ درصد هم ماده‌ای که ترکیب آنها را تسهیل کند، با یکدیگر ترکیب شوند. همچنین ماشین‌های مالچ‌پاش به تکنولوژی خاصی نیاز دارند.

کردوانی خاطرنشان کرد: بر فرض که مالچ پاشیدیم، پنج سال بعد اثری از آن نیست. پس اگر ۲۵ یا ۳۰ سال دیگر نفت ما تمام شد و باز هم خواستیم از این روش استفاده کنیم، چه باید کرد؟

وی با تاکید بر اینکه کارشناسان محیط زیست ایران نتوانسته اند کل بیابانهای عراق را ببینند و بررسی کنند، خاطر نشان کرد: ظاهراً محیط زیست ایران می خواهد چند اقدام را با هم انجام دهد، مثلاً می خواهند بادشکن درست کنند و یا درخت بکارند که رشد درخت حداقل ۱۵ سال طول می کشد.

پدر کویر شناسی ایران ادامه داد: به تـــــــازگی می گویند مالچ بیولوژیک به جای مالچ نفتی در بیابان ها می ریزند که البته این کار هم نتیجه نمی دهد. احداث بادشکن در بیابان های عراق اصلاً جواب نمی دهد.

کردوانی راه حل جلوگیری از ورود ریزگردها به ایران را ریگ پاشی دانست و گفت: تولید ریگ بسیار آسان است. ریگ پاشی برای همیشه این مشکل را حل خواهد کرد و هزینه اش به مراتب کمتر از اقداماتی است که سازمان محیط زیست آنها را در دستور کار قرار داده است.

این استاد جغرافیا افزود: میتوان ریگهای رنگی در بیایان پاشید و بعد از آن شروع به درخت کاری کرد و با برنامه ریزی بلند مدت کل بیابانهای مورد نظر را به یک منطقه خوش آب و هوا و قابل گردشگری و حتی تجاری تبدیل کرد.

وی ادامه داد: تنها کشور عراق نیست که بیابان دارد. ریزگرد ها از شرق اردن، عربستان و حتی صحرای آفریقا وارد ایران می شوند و باید با همه این کشورها مذاکره کرد. به طور مثال در سال ۱۹۷۰ که من در کشور سوئد بودم ریزگردها از صحرای آفریقا وارد آنجا شده بود.

کردوانی وقوع جنگ میان ایران و عراق را در این پدیده موثر دانست و گفت: خیلی از زمین ها که قبلاً در آنها کشت می شده، رها شده و به بیابان بدل گشته اند.