۱۵ کیلومتر افزایش مسیر تا رسیدن به خرمشهر/ احداث پل یادگار امام در خارج شهر غیرکارشناسی است

خورنا: دهیار روستای منیخ خرمشهر گفت: به دلیل تعمیرات پل شناور منیخ که این روستا را به شهر خرمشهر متصل می کند روستاییان مجبورند ۱۵ کیلومتر را جهت رسیدن به مرکز شهر طی کنند.
سید رضا ادریس پور در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: این پل شناور تنها راه ارتباطی بین این روستا و خرمشهر است تا اندازه ای فرسوده شده بود که خطر سقوط ماشین را در بر داشت لذا مسئولین شهری در صدد برآمدند برای تعمیر آن آستین بالا بزنند.

دهیار روستای منیخ خرمشهر با اشاره به مدت زمان تعمیر پل شناور این روستا افزود: مراحل تعمیرات این پل دو روز است که شروع شده و پیش بینی می شود تا یک ماه به طول انجامد که در این مدت اهالی این روستا برای رسیدن به خرمشهر باید پس از طی مسافتی ۱۵ کیلومتری خود را به پل یادگار امام برسانند و پس از عبور از روی آن خود را به شهر برسانند.

وی با بیان اینکه احداث پل یادگار امام در فاصله ای دور از شهر کاری غیرکارشناسی بوده که فقط هزینه های زیادی را دربرداشته است، تصریح کرد: متأسفانه عدم کار کارشناسی در گذشته سبب ایجاد این مشکلات در خرمشهر است چرا ساخت پلی بزرگ و با عظمت در ۱۵ کیلومتری خرمشهر در منطقه ای خالی از سکنه و در بیابان های خارج شهر که به جرأت می توان گفت شاید هر نیم ساعت یک بار ماشینی از آن تردد کند، هیچ کارایی نداشته و هیچ دردی از مشکلات مردم دوا نکرده است.

ادریس پور اظهار کرد: این درحالی است که در این سوی شهر و در روستای منیخ مردم هنوز از پل شناوری استفاده می کنند که تنها یک ماشین می تواند از آن عبور کرده و علاوه بر آن بستر ایجاد خطراتی برای مردم است.

دهیار منیخ در بخشی دیگر به مشکلات راههای ارتباطی بین روستاها اشاره کرد و گفت: جاده ارتباطی بین روستای منیخ و روستاهای محرزی همچنان بدون آسفالت و خاکی است و تلاشهای ما جهت قانع کردن مسئولین فرمانداری و سازمان منطقه آزاد تاکنون بدون نتیجه مانده است.

وی افزود: از مسئولین تقاضا دارم نیم نگاهی نیز به مشکلات روستاهای خرمشهر بکنند زیرا وضعیت این روستاها با توجه به جایگاه خرمشهر در کشور در شان اهالی آنها نیست.

به گزارش خبرنگار مهر، منیخ روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان خرمشهر در استان خوزستان که این روستا در دهستان حومه شرقی قرار داشته، روستای منیخ در گذشته های دور و در محل کنونی این روستا بار انداز کاروانهایی قرار داشته است که به مبادله کالا از طریق رودخانه بهمنشیر و زیارت عتبات عالیه اقدام می کردند و به همین سبب شتر های حمل بار در خشکی را به میخهای بزرگی در این اراضی می بستند و اما وجه تسمیه روستای منیخ از کلمه (مناخ) گرفته شده که به زبان عربی به معنای ایستگاه شتر است.