خورنا – فرزاد شعبانی

در این ایام و در فضای تبلیغاتی مجازی و حقیقی، نامزدهای شورای شهر به معرفی اهداف و برنامه های خود می پردازند و برخی شهروندان از مطالبه ها صحبت می کنند.

خوشبختانه با گسترش روزافزون فضای مجازی به راحتی می توان در این فضا به شهرستانهای دور و نزدیک سفر کرد و از اهداف، برنامه ها و دغدغه ها مطلع شد. می توانیم شهر خود را با شهرستان های همجوار مقایسه کنیم.

آنچه در این مقایسه، چشم گیر و تاسف بار است تفاوت فاحش آمال و آرزوهای ما با شهرهای همجوار است. در شهری صحبت از رفع معضل ترافیک می شود در شهری دیگر اجرای ساختمان های یک خیابان با نمای تیپ جهت چشم نوازی ساکنین و عابرین هدف است در جایی صحبت از مهندسی فضای سبز و تغییرات اساسی رفاهی و اجتماعی می شود و اهدافی دیگر که جهت جلوگیری از اطاله کلام از ذکر آنها صرف نظر می کنم.

بماند که اهداف و برنامه های ارائه شده به چه اندازه عملیانی خواهند شد و چه مقدار از آنها وعده های پوچ انتخاباتی اند.
در میان این شهرها، تقاضاهای مردم رامشیر، جالب و تاسف بار است. تقاضای جمع آوری زباله ها از معابر، تمیز کردن جوبهای فاضلاب شهری و دیگر نیازهایی ابتدایی بهداشتی که حق مسلم هر شهروندی است و اکنون تبدیل به تقاضاهایی از شورای شهر و شهردار جدید می شود و برای نامزدها شعار در جهت پاسخ به این تقاضاها، نهایت وعده های انتخاباتی محسوب می شود.

معلوم نیست شهر را به چه روزی انداخته اید که سطح آمال مردم را اینچنین به قعر کشانده اید؟

۲۸ خرداد تغییر را رقم خواهیم زد، با رای دادن به افراد اصلح و متعهد، نه کسانی که به راحتی از مطالبات مردم گذر می کنند و بر حقایق سرپوش می گذارند