شورای شهر خرمشهر، بایدها، هست ها(۱)

به قلم:ریاض زیارتی-یکی از مهم ترین نقاط عطف تاریخ سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا است . این نهاد بزرگترین نشانه ظرفیت سیاسی نظام برای جلب مشارکت حداکثری مردم در تصمیم گیری و دخالت در سرنوشت خود، نظارت دقیق و کافی جهت تصمیم گیری برای اداره محل زندگی خود می باشد.
با گذشت پنج دوره از تشکیل شوراها جایگاه این نهاد مهم هنوز در کشور نهادینه نشده است.
شهر خرمشهر طی دو دهه گذشته شهرداران مختلفی بخود دیده است، شهردارانی که عمدتا با نگاه و حمایت سیاسی وارد شهرداری شدند و علیرغم برخی تلاش ها و فعالیت ها، در مجموع عملکرد قابل قبولی نداشتند.
آنچه در شورای شهر خرمشهر اهمیت ویژه ای دارد داشتن استقلال فکری جهت انتخاب فرد شایسته و متخصص است که باعث اتفاقات مثبت در شهر خواهد شد.
مدیریت شهری الزاما بر بستر دموکراسی تشکیل می‌گردد و قائل به فرد نیست. مدیریت شهری مدیریتی است که نباید به آن برچسب سیاسی زد چرا که شهردار سیاسی از وظایف نهادی خود دور می‌شود و گرایش به سمت فضای سیاسی برای خرمشهر آفت است.
گاهی ورود به مسائل سیاسی بقدری زیاد شده است که شهردار از وظیفه اصلی خود که ارائه خدمات شهری است غافل می‌شود.
مدیریت شهری خرمشهر در دوره پنجم شورای شهر روزهای پرتلاطمی را تجربه کرد بطوریکه چندین شهردار و سرپرست بر صندلی عمارت شهرداری تکیه زدند. در این دوره علیرغم تلاش های انجام گرفته نمی‌توان از اجرای پروژه های شاخص و مثبت در سطح شهر نام برد و نقص تخصص به وضوح در شاکله شورا بچشم می‌خورد.
یکی از وظایف اصلی شورا تلاش در جهت فعال سازی نهادهای مدنی و صنفی و سمن ها است تا بتوانند پل ارتباطی مطالبات مردم باشند که متاسفانه این وظیفه در خرمشهر محقق نگردید و نتیجتا شاهد شورایی غیرپاسخگو بودیم که در ارائه گزارش های مبسوط ماهیانه و حتی سالیانه به مردم موفق نبوده است.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *