احمدرضا رستمی

می‌گویند دلالان عامل آشفتگی‌ بازارند ولی هیچ نامی نیز از آنها نمی‌برند گویا این دلالان نامحترم صاحب علم جُفر و مهره مارند که زبان هر متکلمی را در آوردن نام خود بند می‌کنند.

گرانی مرغ و تخم مرغ و ایضا گوشت قرمز به همراه صف‌های طولانی روغن و قیمت بالای انواع میوه‌ و آجیل شب عید؛ بیش از آنکه ریشه در بی عرضه‌گی‌‌های مسئولین اجرایی کشور داشته باشد، ناشی از وجود نوعی دلالیسم گستاخ است که در دالان‌های اقتصادی کشور تنفس می‌کند.

این دلالیسم گستاخ که آن را باید از دردهای مزمن اقتصاد ایران به حساب آورد، در راس هرم آن عالیجنابانی نشسته، که در سایه مدیریت‌های ضعیف و حفره‌های قانونی موجود در کشور، آنقدر مار خورده‌‌‌‌اند که تبدیل به افعی شده‌‌‌اند.

بُزخری کالاهای مورد نیاز مردم در مبدا تولید و توزیع آن با چندین برابر قیمت در بازار‌های مصرف، از شگردهای کاربردی این مافیای اقتصادی بوده که تنها راه برچیدن آن نیز شفافیت، اقتدار و بروز رسانی قوانین مبارزه با فساد کشور است.

می‌گویند در روزگاران خیلی خیلی قدیم، گران فروش و محتکر را پس از دستگیری، سرخاب و سفیدآب می‌زدند و برعکس بر چهارپا سوار می‌کردند تا با گرداندن او در هر کوی و برزنی، از حیث آبرو ساقط کنند.

بنابراین ای کاش مسئولین اجرایی کشور نیز به جای سرگردانی در دور تسلسلی از نطق و بخشنامه‌های خلق‌الساعه‌ و به جای پر کردن رپورتاژهای تبلیغاتی در صدا و سیما و گیر دادن به چند مغازه‌دار ساده، تمام هَم و غَم خود را در معرفی و مجازات دلالان دانه درشت‌ به عنوان عاملان اصلی گرانی‌های موجود به کار گیرند؛ به قول دیالوگی ماندگار در سریال قدیمی هزاردستان؛ ای شکارچی تا کی شکار کبک و آهو، عزم شکار ناب کن!…..والسلام