دولت کدوتنبل و هالووین مدام ملی
در خبرها آمده که معاون خوش پادتن وزیر بهداشت، برای نظام جهانی خوشمزگی کرده و اظهار داشته که حدود ثلث جماعت مورد تست داروهای فرضی خارجی کرونا _ که هیچ کدام پادتن پس نداده _ ایرانی بودهاند. بدون اینکه این پرسش های بی پاسخ را طرح کنیم که: چه وقت؟ روی کدام داوطلب و با کدام اعلام قبلی…
با این حساب نباید تا این اندازه گمان بد در حق مسئولین روا داشته شود که فکر کنیم همچون پروژههای سری بیولوژیکی آمریکا و چین، دولت ایران پروژه عظیم تست بیولوژیک تبعات پساب شتر و روغن بنفشه در نسبت با باروری ابرهای کویر لوت را استارت زده است!
آن معاون دیگر وزیر که در جمع خبرنگاران منتقد وزارت سرفه خشک کرد و چند نفری را تا چند قدمی بیمارستان برد، گفته بود که اگر حرف نماینده راستگرای قم، راست باشد و میزان مبتلایان یک چهارم میزان ادعایی باشد، استعفا خواهد داد، همچنان بر مصدر امورست و روزانه با اکسل چرتکه میاندازند که تلفات را با چه کسری از نسبت مبتلایان اعلام کنند که با ۲ درصد تلفات اعلام شده از جانب دیار میتی کومون همخوانی داشته باشد که خدای ناکرده اژدها وارد بشود و یک “غودااا”ی آبدار با نانچیکو نثارشان کند (آنگونه که نثار جهانپور کرد) و البته همچنان معتقدست که قرنطینه شیوهای قرون وسطایی ست!
کلیدساز اعظم نیز هرگاه نام قرنطینه عمومی به مهر معلوم و فی المدت المعلوم را میشنود، از پس عینک عتیقه اش و با نگاهی که انگار میگوید: ولمان کن اسدالله خان….، از رونق اقتصادی میگوید که بشارتش چارستون بدن همه را به ویبره میاندازد و از آمریکا میخواهد که توبه کند و به برجام باز گردد و بیچاره مردم یتیمی که از دولت گناهکار استمداد میخواهند که خود اصلی ترین سبب ساز بی نوایی کنونی مردم است.
از حقوق بگیران بهارستان نیز نمیشود انتظار بلند شدن بخار و گرم شدن آبی در استیضاح وزیر با نمک و شاعر و ماساژور زیرزانوی وزارت بهداشت داشت، زیرا که کیتهای تستشان به راهست و فاویپراویر و رمیدیسیورشان به جا! هرگاه هم که حین رجز خواندن برای یانکیهای کافر حربی صدایشان گرفت، تخت خالی وی آی پی در بیمارستان سابقا خوش آب و هوای دارآباد برایشان موجودست!
در روایات سوفوکلس یونانی _ محدث مشهور روایات خدایگان کوه المپ _ آمده که: طاعون در میان مردم افتاد و مردم به دادخواهی نزد شهریار خوشنام “اودیپ” رفتند. اودیپ به کاهنان معبد پیام داد و علت را جویا شد، پاسخ آمد که یک گناهکار ناجور دارد صاف صاف میان مردم میگردد و تا شناسایی نشود، افواه عمومی همچنان از ناحیه طاعون سرویس خواهد ماند. اودیپ پس از تحقیق بسیار، دریافت که گناهکار یاد شده، خود اوست که ناخواسته پدر را به قتل رسانیده و با مادر وصلت کرده و اکنون فرزندانش، با حفظ سمت، خواهر و برادر او نیز هستند. تقریبا نزدیک به نسبت فرزند همایون شجریان با استاد فقید محمدرضا شجریان که همزمان پدربزرگش، شوهرخاله و باجناق پدرش (که از ناحیه فامیل محسوب نمیشود) نیز هست!
اودیپ خود را کور کرد و با انصراف از تاج و تخت سر به بیابان نهاد و طاعون از میان مردم رفت! بزرگترین تراژدی تاریخ، که مادر تمام تراژدی هاست و به تفسیرهای مختلفی نیز آراسته شده که یکی از آنها “عقده اودیپ” زیگموند فروید است!
غرض صاحب این کیبورد از یاد کردن نام آن شهریار کور شده، این بود که شجاعت اخلاقی پذیرش گناهکاری را داشت و درصدد جبران برآمد. حال اینکه مسئولین دورکار (نسبت به مردم) ایرانی، در تمامی سطوح و اعماق یاد شده و یاد نشده (به دلیل تبعات احتمالی یاد کردن از یاد نشدهها، از یاد آنها معذوریم)، در حال مردم پاک کردن _مثل سبزی پاک کردن _ هستند و با ریزریز کردن مردم در پای مباحث خاله زنکی خودشان، به غیبت کردن از مسئولین کشورهای غربی میپردازند و این وسط، گل و لای پنجول های نشسته ی خود را، توی مردم فرو میکنند و مدام مردم را به سبب عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی (نامیست فرضی که فقط با ذکر نامش هم میشود کنکور برگزار کرد و هم عزاداری و هم جشن بیعت و ممنوعیتش فقط شامل مراسم تشییع شجریان و حضور در گردهمایی هفت آبان و سفر به شمال میشود که به شدت کشنده محسوب میشوند و مطابق با شواهد، با خاطیان نقض پروتکل در ۳ مورد اخیر، قویا برخورد میشود)، سرزنش میکنند!
البته که مطابق با عبرتهای تاریخی، به تعبیر حضرت حافظ، بازی چرخ بشکندش (ان) بیضه در کلاه _کنایه از خیط شدن نافرم _ زیرا که عرض این شعبده ها با اهل راز ایران، که خود رند و “این کاره” محسوب میشوند، گز به بلداجی بردن و سوهان به قم صادر کردن است و صاحب این کیبورد ترجیح میدهد که در آفتابه پلاستیکی قرمز شیرموز بخورد اما با این کیفیت ضایع نشود!
طرفه این که مصادف شدن ایام هفته وحدت با هالووین، چندان برای مردم ایران خوشایند نیست زیرا مسئولین وطنی هرکدام به مثابه یک کدوتنبل ترسناک، مشغول به انجام وظیفه ترغیب مردم به برپایی نماز وحشت به جماعت، در طول سال هستند و برقراری وحدت میان این همه کدوتنبل مخوف، خبر خوبی برای این جماعت ۸۵ میلیونی رمیده و لولی وش و درویش، محسوب نمیشود!
بدون آرزوی سلامت برای مسئولین، هپی هالویین!
مجتبی اسکندری، روزنامهنگار حوزه وحشت