محدودیت تست گیری در خوزستان و آماری که اگر بود هم واقعی نبود!
غلامعباس اویسی در یادداشتی برای خورنا، نوشت: رئیس علوم پزشکی خوزستان می‌گوید محدودیتها باید برگردد و استاندار می‌گوید چیزی کتبی به ما ارائه نشده است. این یک دعوای ساده، پنج ماه پس از همه گیری کرونا در جهان است!
عدم حمایت وزارت بهداشت از استان خوزستان نیز جای بحث فراوان دارد که در این خصوص نمایندگان استان به عنوان نمایندگان ملت باید مطالبه جدی از وزارت بهداشت و درمان و شخص رئیس جمهور داشته باشند که چرا خوزستان با این مدیران فشل به حال خود رها شده است؟
چرا با وجود صنایع عظیم نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد و بنادر در استان خوزستان از ظرفیت‌های پشتیبانی این مجموعه ها برای شرایط بحرانی استان استفاده نمی شود؟
شرکت های پتروشیمی در بندر ماهشهر مدعی هستند که ۳۰ میلیارد تومان جهت کمک به کرونا پرداخت کردند ولی مشاهده می‌کنیم شهرستان بندرماهشهر که یکی از بحرانی ترین شهرستان های استان خوزستان است حتی یک آزمایشگاه تست مخاط برای ویروس کرونا در آن وجود ندارد و متاسفانه با محدودیت تست گیری نیز در این شهرستان روبرو هستیم.
شهرستان‌های جنوب استان خوزستان مانند هندیجان رامشیر شادگان نیز به دلیل نبود امکانات درمانی در شهرستان‌های شان به مراکز درمانی بندر ماهشهر هجوم می‌آورند و همچنین در شمال استان که به دزفول و در مرکز استان به اهواز حجوم می‌آورند.
سوال اینجاست وظیفه ستاد کرونا چیست؟ ستاد کرونا پیش‌بینی چنین روزهایی را نمی کردند؟ اگر جواب مثبت است که چرا وضع استان این چنین است و اگر جواب منفی است در این ستاد را سه قفله و همه مردم را راحت کنند.
در جنوب استان خوزستان جواب تست مخاط مردم بین یک هفته تا دو هفته زمان می‌برد تا آماوه شود. اگر جواب فرد آزمایش دهنده مثبت باشد، در فاصله انجام تست تا جواب ازمایش تمام اطرافیان فرد بیمار به ویروس مبتلا خواهند شد.
و سوال مهم تر اینکه چرا ستاد کرونا در خوزستان نسبت به تجهیز ازمایشگاه های بیشتر جهت انجام تست کرونا انجام نمیشود؟ چرا طرفیت تست گیری در شهرستانها محدود و روزانه بین ۲۰ تا ۳۰ تست است؟ آیا با این‌حجم محدود تست گیری میشود تعداد واقعی مبتلایان را مشخص کرد؟
با وجود اینکه در شهرهای دیگر کشور با این پدیده ای کنار آمده‌اند ولی متاسفانه در استان خوزستان به دلیل ضعف مدیریت این اپیدمی تبدیل به یک بحران اجتماعی شده است و اگر مسئولین امر فکری به حال شرایط موجود نکنند قطعاً از یک اپیدمی به یک ابر بحران اجتماعی ارتقا خواهیم یافت.