احمدرضا رستمی

خورنا – نمی‌دانم این اصرار عجیب بر قرنطینه نکردن خوزستان را باید لج کشی نامید یا انتظار فرج از یک ستون به ستونی دیگر!!!

ولی نامش هرچه باشد بی‌گمان عایدی آن برای خوزستان چیزی جز مرگ و تباهی و افزایش بیماران کرونایی نخواهد بود.

زیرا در چنین حالتی که نفیر مرگ از هر کوی و برزنی در خوزستان به گوش می‌رسد و آلودگی‌های کرونایی همچون مور و ملخ از در و دیوار آن می‌بارد، مرغ دولت همچنان یک پا دارد و همچنان این دولت محترم قرنطینه را امری منسوخ و مربوط به پیش از جنگ جهانی اول می‌داند و این در حالیست که خوزستان در روز شنبه هفدهم خردادماه ۹۹ قرمز‌ ترین روز کرونایی خود را به چشم دید؛ ۸۷۵ بیمار جدید و ۲۵ نفر فوتی.

باور کنید این اتفاقات اگر در هر جای دیگر به وقوع می‌پیوست، استعفا و اخراج کمترین مجازاتی بود که برای متولیان آن قابل پیش‌بینی بود.

ولی افسوس که با گذشت ساعتها از آن روز شوم، نه تنها هیچ استعفا و اخراجی تاکنون به وقوع نپیوسته بلکه سیاست‌های اشتباه گذشته نیز همچنان با شدت و حدت بیشتری توسط متولیان آن پیگیری می‌شود.

سیاست‌هایی که در آن قرنطینه کردن امری حرام است و همچنین برای تعطیلی بازارهای محلی به عنوان اصلی ترین کانون‌های نشر و انتشار ویروس کرونا هم هیچگونه ساز و کار‌های درست مدیریتی در نظر گرفته نشده است.

بنابراین در چنین حالتی که مسئولین استان خوزستان به دلیل دارا بودن نوعی دگماتیسم رفتاری در بحث قرنطینه و نیز انفعال مدیریتی در بحث کنترل کانونهای انتشار، به هیچ عنوان نمی‌توانند ویروس کرونا را شکست بدهند؛ چاره‌ای نداریم جز اینکه خود دست به کار شویم و عاجزانه از این ویروس خبیث بخواهیم، که به این مردم بینوای خوزستان رحمی بکند و بیش از این آنها را به کام مرگ نفرستد!!….ها ولا