خورنا_ آب و بحران آب سال هاست گریبان گیر مردم خوزستان شده واین موضوع تازگی ندارد وطی سال های گذشته مشکلات این حوزه بارها توسط فعالین محیط زیستی و دیگر کارشناسان فن به مسئولین امر اطلاع رسانی گردید، اما تاکنون گامی اساسی برای رفع این مشکل برداشته نشده استِ

این که یک استان نتواند از آب، نفت، گاز و ثروت های طبیعی خود در جهت رفع نارسایی هایش بهره ببرد، مشکل یا از نوع مطالبه گری مردم آن استان است ،یا ناتوانی مدیران استانی و عدم همراهی نمایندگان مردم آن استان در مجلس یا نگاه بخشی نگرانه دولت ها به استان هایی مثل خوزستان و توجه ویژه به استان هایی مثل اصفهان و یزد و البته تاکیدات مقام معظم رهبری در جهت تامین رعایت و انصاف و فرصت خدمت به مردم. نکته که با انتقال آب کارون به مناطقی مثل اصفهان و یزد،آن هم باتوجه به نیاز های بی شمار خود استان های مبدا، می تواند به بروز مشکلات جدی در کوتاه مدت و عقیم ماندن آن مناطق در درازمدت بینجامد.

استفاده بهینه از آب موجود در رودهای استان خوزستان ،کمک به رفع مشکل آب در مناطق دیگر کشور، توزیع عادلانه ی آب در مناطق کم آب و هم چنین جلوگیری از هدر رفت آب ورودی به استان، از جمله عمده ترین توجیهات غیر علمی و منطقی بوده که با استناد آن برخی طرح انتقال آب خوزستان به مناطق دیگر، را آغاز کرده اند که با اجرای آن مشکلات خوزستان فزونی می یابد.

انتقال آب خوزستان به استان های دیگر ، دقیقا انتقال آب موردنیاز و ضروری خود مردم خوزستان است، نه آب اضافی آن. پس بی توجهی به خواسته بر حق مردم خوزستان در انتقال آب علاوه بر تاثیر مستقیم روی حوزه ی کشاورزی استان ، می تواند تالاب ها، حوزه ی گردشگری، محیط زیست و دیگر بخش های این استان را زمین گیر کند.

اعتراضات آبی مردم غیزانیه و مناطقی مانند دهدز واقع در پنج کیلومتری کارون، باتوجه به تلاش های دولت در انتقال آب از سرشاخه های کارون به مناطق دور دست کشور بیشتر به یک طنز تلخ می ماند تا یک حقیقت ، طرح سد و انتقال آب بهشت آباد یکی از آن طرح های بدون توجیه این روزها بوده که گفته می شود، انتقال سالیانه بیش از ۵۸۰ ملییون مترمکعب آب از سرشاخه های کارون به استان هایی مثل اصفهان ،کرمان و یزد را به عهده بگیرد،اما کسی دراین میان نمی پرسد، تکلیف مردم بی نوای دهدز و غیزانیه و دیگر مناطق تشنه خوزستان در این آشفته بازار کرونایی و بی آبی خوزستان چیست؟

صدای اعتراضِ بی آبی غیزانیه و دهدز و دیگر مناطق خوزستان را تلویزیون هایی مثل بی بی سی در آن سوی دنیا زودتر از گوش های داخلی شنیدند.جالب است تا بی بی سی نشنید و نگفت، اهمیت موضوع به چشم کسی نیامد . فعلا ملاک شنیدن صدا رسانه های آن ور آبی شده اند و بُعد مسافت باعث می شود که صداها از دور بهتر شنیده شوند.

احتمالا باتوجه به همین ملاک مسافتی است که تلاش می شود آب را کیلومترها کیلومتر دورتر از آنچه تصور می شودمنتقل نمایند، ولی انتقال همین آب به روستاهای بی شمار لب آب با چند متر لوله ی ناقابل امکان پذیر نیست. مشکل بی آبی غیزانیه و دهدز و مناطقی ازاین دست در خوزستان هشداری است جدی به همه ی کسانی که روی آب های این استان حساب ویژه باز کرده اند ،حتی به قیمت نابودی این استان! و می بینند دست هایی دارند تلاش می کنند تا با عقیم کردن کارون و رودهای دیگر رویای ساخت یک بهشت آباد را به حقیقت تبدیل کنند ولی آنها باز هم سکوت می کنند.

سکوت فعالین محیط زیستی، اجتماعی و سیاسی کشور دربرابر انتقال آب در شرایط فعلی برای احیای آبادی های دوردست، کمک به نابودی آبادی های کنار بغل دستی است.

انتهای پیام/