روزه ی فضای مجازی !!

 

صالح ساری پور-  مدتی است فضای مجازی غیر قابل تحمل شده است.این فضای سهل الوصول که باید اتاق فکر ، منشأ تحول ، مطالبه گری ، پاسخگویی ، اطلاع رسانی ، همیاری و محل تلاقی افکار ، برنامه ها و پیشنهادات سازنده باشد ، متاسفانه محلی برای تصفیه حساب ها ، عوام فریبی ها ، بده بستان ها و کلی گویی های بعضی از افراد شده است.

به نظر می رسد این فضا بیشتر از هر فضا وشخص دیگر نیاز به روزه دارد ، نه یک ماه بلکه روزه ای دائمی و واقعی .

روی سخنم نه با شهروندان عادی ، بلکه با کسانی است که در فضای مجازی از کاه ، کوه می سازند ، همه ی دستاوردها را بنام خود و شکست ها را به نام دیگران مصادره می کنند.

آنانی که کلی گویی می کنند ، سخنانی عامه پسند می گویند ولی در اجرای آنها هیچ اشاره ای به راهکارها و جزییات اجرای آنها نمی نمایند . بعنوان مثال فرامین مقام معظم رهبری دام ظله الشریف ، در خصوص جهش تولید را تکرار وتکرار می کنند ، اما نمی گویند کدام تولید آبادان را می خواهند جهش دهند.
جهش در فرآورده های نفتی ، صید ماهی ، تولید خرما ، تولیدات باغی وکشاورزی ، تولیدات دامی ، صنایع دستی و بومی یا تولیدات شهرک های صنعتی و یا کدام محصول تولیدی دیگر؟

روی سخنم با آنانی است که دوست دارند همیشه و در هر مناسبت از آنها نام برده شود ، عکسشان بزرگ ونامشان خیلی درشت نوشته شود.
اگر نامی از آنها برده نشود قهر می کنند و دلخور.
کسانی که در همه ی موفقیتهای شهر سهم دارند ولی در ناکامی ها بی تقصیر ، دانسته یا ندانسته ، زیرکانه یا ابلهانه ، گرفتار فضای مجازی شده اند.
ظاهراً نمی دانند هر شخص ، فقط یک بار یا حد اکثر دو بار می تواند فضای مجازی را فریب دهد ، بار دیگر تاوان فریبکاری هایش را باید بدهد.

آری ، فضای مجازی هم باید روزه دار شود ، هر خبر و هر عکس وفیلمی قابل استناد و انتشار نیست ، متا سفانه در فضای مجازی حتی نیت افراد که فقط خداوند از آن با خبر است ، تفسیر و تحلیل می شود لذا همه باید بدانند شاید با یک عکس محبوب مردم و با عکس وتصویری دیگر مغضوب همان مردم شوند.

البته روزه ی فضای مجازی ، به معنی عدم بیان آرزوها وخواسته های آرمانی یا واقعی شهروندان عادی نیست ، شهروندانی که بعضی از آنان تمام مطالبه شان در حد ، درب منهول فاضلاب کوچه شان است و شهر وندان دیگری که مطالبه می کنند یکبار دیگر آبادان ، شهر بهترین ها شود.

آری روزه ی فضای مجازی به معنای بیان گزارش اقدامات انجام شده ، بدون کم وکاست و بزرگ نمایی ، توسط مسئولان منتخب ومنتصب است.

مسئولانی که در یک برهه ی زمانی با صحبت ها وشعار ها و برنامه ها و آرمان هایشان ، زبان گویای مردم بودند ، باید بدانند بعد از رسیدن به مسند قدرت به هیچ وجه ، حق ندارند دوباره آرزوها و آرمان هایشان را مطرح وتبلیغ نمایند ، بلکه باید حداقل های اقدامات و خدمات ، عملیشان را با دلیل ومدرک گزارش دهند ، اگر هم نتوانستند کاری کنند و به برنامه هایشان عمل کنند ، بهترین راه عذر خواهی وبیان موانع و حقایق به مردم است.

البته مردم نیک می دانند که در این اوضاع کرونایی، تصدی مسئولیت های پاسخگو دل شیر می خواهد و همه ی پست و سمت های شهری بر لب تیغند ، لذا بدون بزرگ نمایی خدمات ، هم می توان مورد احترام و محبوب اکثر مردم باقی ماند .

آبادان بیداراست