بی مسؤلیتی و سهل انگاری برخی از مردم، مانعی بر سر راه قطع زنجیره انتشار

مخاطب خورنا

امروز برای خرید نان به نانوایی رفته بودم. نه شاطر نه چانه گیر و نه پسرکی که نان را از تنور در می آورد، هیچ کدام نه دستکش داشتند و نه ماسک. از قضا در همین حین از اداره بهداشت و فرمانداری و تعزیرات آمدند برای سر کشی. پسرک در کسری از ثانیه به دستکش و ماسک مجهز شد. شاطر این فرصت را پیدا نکرد و چانه گیر هم که از دید خارج بود پس مهم نبود.

نماینده فرمانداری و نماینده اداره بهداشت تذکرات لازم را با وسواس و دقت دادند و اکیدا تاکید کردند که اگر در بازدید بعدی موارد نقص رفع نشود بلافاصله پلمپ خواهند کرد. (نماینده تعزیرات هم به همین منظور حضور داشت).

وقتی بازرسان وظیفه شناس رفتند چند تن از شهروندان، معترض بودند که چرا اینقدر گیر می دهند. مضحک ترین انتقاد این بود که چرا به جای این حرف ها نمی روند زباله های فلان محل را جمع کنند.
واقعا شگفت زده شدم. تصور می کردم دیدن نظارت قاطعانه و دقیق دولت و نهادهای مسؤل بر رعایت موارد بهداشتی آن هم در ساعات غروب و خارج از تایم کاری، موجب اطمینان خاطر و خوشحالی مردم شود اما شگفتا که برخی تصور می کنند به هر اقدامی باید اعتراض کنند.
وقتی مردم به رعایت اصول پیش گیرانه اهمیتی نمی دهند، چگونه انتظار داریم دولت و حاکمیت عملکرد خوبی داشته باشد. همان جا هم که عملکرد صحیح و به جاست برخی ها که خود را علامه دهر می دانند معترضند.
صد البته این چنین مواردی از مسؤلیت و برخی کم کاری های نهادهای مسؤل نمی کاهد اما در این میان، مردم هم وظایفی دارند و شاید بهتر باشد در کنار انتقاد به عملکرد دولت، به این قشر از شهروندان بی مسؤلیت و سهل انگار نیز انتقاد داشته باشیم.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *