تحلیلی کوتاه پیرامون گزینه های احتمالی استانداری خوزستان:

چه کسی کلید امارت خیابان فلسطین را در دست می گیرد

خورنا | پرستو میرفضلی:

الف : شریعتی بی گدار به آب نمی زند.

شریعتی با توجه به حجم لابی هایی که در سطوح مختلف مجاری قدرت و از جمله واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور دارد، کلید استانداری خوزستان را زمانی تحویل می دهد که به مقام بالاتری ارتقاءدرجه پیدا کند، بنابراین وی با سیاست شُل کن، سفت کن تا حصول به نتیجه دلخواه به پیش خواهدرفت.

اتخاذ موضع دادستان دیوان محاسبات مبنی بر غیرقانونی بودن حکم سرپرستی دکتر شریعتی در هلال احمر ، برای شریعتی و حلقه ی نزدیکانش تردیدهایی جدی بوجود آورده است، با این پیش فرض این گمانه در اذهان متبادر می گردد که شریعتی تا پایان انتخابات همچنان بر امارت خیابان فلسطین باقی بماند، شایعه ی گزینه های دست چندم در فضای مجازی نوعی انحراف افکار و مصداق به مرگ گفتن تا به تب راضی کردن و حفظ وضع موجود و نوعی اقناع سازی افکار عمومی است که از سوی طرفداران ایشان طراحی می شود، تا شریعتی همچنان باقی بماند.

ب :احتمال صدور ابلاغ برای دکتر هوشنگ بازوند، استاندار کرمانشاه

هوشنگ بازوند در کرمانشاه از خود کارنامه ی قابل قبولی از خود به یادگار گذاشت، بعضی از لابی های استان در مرکز و یکی از نماینده های استان که در ناکام گذاشتن دو استیضاح وزارای آموزش و پرورش و نفت ، نقش اول را داشته است، با ایشان همراه است. سپردن کلید استانداری خوزستان به دست ایشان امری محتمل و پاداشی در خور تقدیر است.

ج : سایر گزینه ها

علاوه بر هوشنگ بازوند، گزینه های دیگری نظیر ،:  علی عزتی ، حسین زاده،یدالله مهرعلی زاده،  آصفی و شمسایی توسط بعضی از لابی ها مطرح شدند. بین این گزینه ها دکتر یداله مهرعلی زاده ویژگی هایی دارد که سایر کاندیداها فاقد آن هستند و آنهم تجربه بین المللی و اشراف وی به مسایل و چالشهای کلیدی استان خوزستان و اقتصاد ملی ایران است. جامعیت نگاه دکتر مهرعلی زاده نسبت به دیگر گزینه ها از او چهره متفاوتی ساخته است که شاید بتواند نسخه شفابخشی برای بخشی از دردهای خوزستان باشد.
لابی های مرکز نشین هر کدام با اعمال تک روی جداگانه ساز خود را می زنند و هیچگونه همگرایی و تشکیل جلسه و اجماع در بین آنها تا کنون رخ نداده است، لابی بهبهانی ها و لابی دزفولی ها به صورت موازی عمل می کنند، سایر لابی ها هم که اجماع و تفاهم چندان ندارند.

نتیجه گیری خیلی دشوار است اما نقش محوری دکتر محمود واعظی را باید بیشتر از همه جدی گرفت.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *