جریان دانشجویی همواره بر ریل عدالت طلبی، حق‌محوری، آزادی‌خواهی و نفی هرگونه سلطه گام برداشته، لکن سال‌هاست با بسته کردن فضا و سخت گیری‌ها و سنگ‌اندازی‌های بی‌مورد شاهد رخوت و کرختی و به استحاله فرو رفتن آنیم.
مقوله‌ای که در شرایط کنونی شدیداً به آن احساس نیاز می‌شود باز‌تعریف هویت و رسالت جریان دانشجویی است که با رفتار برخی فعالین آن به حاشیه رانده شده است.
تصمیمات جریان دانشجویی در بزنگاه‌های تاریخی همواره حاکی از استقلال فکری فعالین آن بوده، مضافاً ممانعت از تبدیل تشکل‌های دانشجویی به پیاده نظام احزاب، دغدغه‌ای است که فعالین راستین دانشجویی به جهت حفظ حرمت و استقلال جریان در نظر داشتند و در راستای آن ایستادگی نمودند البته با حفظ احترام احزاب چرا که طبعاً تفاوت میان جنس دغدغه‌های یک فعال دانشجویی و فعال حزبی بس هویداست.
مع الاسف عده‌ای بر خلاف مدار استقلال جریان دانشجویی گام برداشته و از پیاده نظام احزاب بودن گذر کرده و خود را پیاده نظام اشخاص نموده‌اند که لطمات این بدعت‌گذاری هولناک بی‌شک پنجه در گلوی جریان دانشجویی خواهد زد.
حقا این شیوه مرید بودن و مرید پروری جایگاه فعالین دانشجویی را از دیدبانان اصلی جامعه به منفعت طلبان تکلیف گرا تقلیل می‌دهد که آفات آن یقیناً در وهله اول ماهیت و رسالت جریان دانشجویی و بعد از آن دامانِ جامعه را فرا خواهد گرفت‌.
مع الوصف، فی‌الحال از تمامی فعالین حقیقی دانشجویی دعوت می‌کنم به جهاد اکبر خود که همانا بازتعریف ماهیت و رسالت خود است تفکر کنند و استقلال و دغدغه‌های جامعه دانشگاهی را قربانی منافع شخصی نکنند.

ابوالفضل آبروشن
فعال دانشجویی