روزخبرنگارومرثیه تکراری

خورنا – غلام عباس کاظمی/ خبرنگاران به واقع چشمان تیزبین مردمی وبقولی قوه ناظره جامعه در کنترل ونظارت برعملکردمسولان هستند وبدین لحاظ ابزار لازم برای رشدو بهبود اوضاع در یک جامعه به شمار می آیند .

مسائل و مشکلات جامعه خبرنگاری فراوان و متعدد است که در این جا به برخی از آن ها اشاره می شود .

اولین مشکل خبرنگاران نداشتن « امنیت شغلی » است .هیچ خبرنگاری نه در روزنامه و نه در خبرگزاری به آینده شغلی و ثبات آن مطمئن نیست .
مشکل دوم « سانسور » است که خیلی سلیقه ای در رسانه ها اعمال می شود .ممکن است مدیر مسئول و یا سردبیر و یا یکی از اعضای گروه و یا سرویس ها از کلمه ای خوشش نیاید ، ولی ممکن است آن مدیر مسئول و یا سردبیر و… تصور کند که انتشار آن گزارش و یا جمله و… حیثیت آن ها را در برابر کسانی که آنان را می شناسند مخدوش کند ؛ به همین خاطر با سانسور مواجه می شود .همه اینها علاوه برقانون مطبوعاتیست که خطوط قرمز رامعین نموده است.

مشکل بعد به امور رفاهی و معیشتی مانند بیمه برمی گردد .

متاسفانه اکثر خبرنگاران بیمه نیستند و نمی توانند از مزایای بازنشستگی استفاده کنند وهمچنین بسیاری از خبرنگاران سابقه بیمه شان شاید کم تر از سابقه کاری آن هاست .

مشکل بعد در بخش « حقوق و مزایا » است .حقوقی که به خبرنگاران داده می شود در هیچ جای دنیا دیده نمی شود !

در کنار همان فقدان امنیت شغلی که در ابتدا به آن اشاره شد حتی جرات اعتراض به این مساله را هم ندارند و نهاد و یا سندیکای قدرت مندی هم ندارند که از آنان دفاع کند .

به همین خاطر یا باید به کارشان با همین وضعیت ادامه دهند و یا شغل خود را ترک کنند که معمولا گزینه نخست را انتخاب می کنند .

آخرین مشکل در حوزه خبرنگاری و رسانه این است که رسانه ها خط مشی مشخصی ندارند و متناسب با شرایط و تحولات خود را همنوا می کنند .
متاسفانه تعداد رسانه های مستقل در ایران کم است و این برای خبرنگارانی که بخواهند واقع نگاری کرده و یا به اصول حرفه ای خویش پای بند باشند بسیار مشکل است .
رسانه ها از عوامل مهم استقرار یک جامعه مدنی و رکن چهارم دموکراسی هستند و می توانند و باید جهت و آهنگ تحولات را تنظیم کنند .

مسئولان هیچ گاه نباید تصور کنند که محدود کردن خبرنگار و یا ممانعت در برابر تولید خبر بر اساس موزاین حرفه ای می تواند آرامش را به جامعه منتقل کند .

تعدد و تنوع منابع خبر در عصررسانه های مجازی که جهان را به دهکده ای مبدل ساخته است هیچ گاه اجازه این گونه محدودیت ها را به دولت ها نخواهند داد .

تنها کاری که باید این مسئولان در برابر گردش آزاد اطلاع رسانی انجام دهند تقویت حس نقادی ، خودارزیابی و تلاش برای ارتباط و تعامل با دنیای ببرون و اهتمام برای اصلاح معایب و نواقص کار است .

مدیران ما بپذیرند که عصر محدودیت‌ها بپایان رسیده وخبرنگاران باتمام محدودیت‌ها زبان مردم وپیگیرمشکلات آنان خواهندماند.
غلام عباس کاظمی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *