وزارتخانه ای که مجوزش اعتبار ندارد!

خورنا: سینمای پایه: محمد علی صمدی – تلخ است، به همین اندازه که ذکر شد تلخ است.وزارتخانه ای که نه مجوزش دیگر اعتبار دارد نه مسئولینش و این ثمره ی نایستادن پای توان کارشناسی خود است.

این چندمین بار است که وزارتخانه ی عریض و طویل ارشاد تسلیم اعتراضات خیابانی یا تظاهرات بعد از نماز جمعه می شود. البته اینکه این اعتراضات و این تظاهرات و این خطبه های ائمه جمعه لازم و ضروری است شکی نیست و شرط و مصداق امر به معروف و نهی از منکر است. اما در فضای باز جمهوری اسلامی همانطور که اظهار طرز تفکر و سلیقه و نه فتوا برای همه آزاد است توجه و تبعیت از قانون نیز الزامی است.

در نظام جمهوری اسلامی هرگز پسندیده نیست که مسئولین آنرا آنقدر بی دین و لاقید بدانیم که وصیت امام که رضوان خدا بر او باد را مستمسک فشار های سیاسی کنیم. آیا واقعاً وزارت ارشاد با همه ی انتقاداتی که به آن وارد است و به حق هم وارد است آنقدر بی ایمان شده که باید مقابلش صف تشکیل داد؟ آیا حسینی لاقید تر از مهاجرانی است؟

البته این نوشته قصد تطهیر وزارت ارشاد را ندارد اما آیا این شیوه برخورد با ارشاد که شائبه گرایشات سیاسی را بر می انگیزد جز آب به آسیاب تفرقه ریختن چیزی در پی دارد؟

با این رفتار فرا قانونی که به نام حضرت امام صورت می گیرد وزیر ارشاد جمهوری اسلامی دیگر می تواند سرش را بالا بگیرد و از وزارتخانه اش حرفی بزند؟ و به فرض که چنین کند چه کسی باور خواهد کرد؟ کدام وزارتخانه؟ وزارتخانه ای که مجوز می دهد و مطابق آن مجوز، سرمایه گذاران بخش خصوصی میلیونها تومان هزینه می کنند اما با چند توپ و تشر از میدان به در می رود؟ چنین وزیر و معاونینش اصلاً دیگر محلی از اعراب در موارد تحت پوشش خواهند داشت؟

اینکه فیلم جیرانی بد است یا خوب، گشت ارشاد بد است یا خوب، خصوصی بد است یا خوب مساله ای نیست که با دریدن پرده ی یک فیلم قائله اش پایان پذیرد و عقلایی را می طلبد که بنشینند و برنامه کلان بریزند. نیرو تربیت کنند و آنقدر حجم آثار انقلابی را بالا ببرند که دیگر همین چند فیلم مساله دارد در میانشان دیده نشود.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *