با قرآن کریم در رمضان

خورنا – فرزاد شعبانی

سوره مُزٓمِل یادداشتی از حسن بهبهانی

مقدمه
این سوره از سوره های مکی قرآن کریم‌ است و در جزء بیست و نهم از اجزاء سی گانه قرآن قرار دارد و تنها بیست آیه دارد، طولانی ترین آیه آن، آیه بیستم است.

مخاطب سوره
مخاطب آیات این سوره، پیامبر اکرم(ص) است و از آن بزرگوار می خواهد که در دل شب برخیزد و به نیایش خدا بپردازد و قرآن را به ترتیل و شمرده بخواند! سکوت و آرامش شب، مجال و فرصت بهتری است که انسان با پروردگارش سخن بگوید. در آیه هفتم می فرماید تو در روز کار و کوشش بسیار داری. در آیه هفتم از پیامبر می خواهد که خدا را یاد کند و از همه بگسلد و تنها به خداوند بپیوندد!

نکته اخلاقی
پیامبر اکرم در راه ابلاغ رسالت با مقاومت شدید منکران رو برو بود و خداوند در آیه دهم به پیامبر فرمان می دهد که در راه خدا صبور و پا برجا باشد و نکته اخلاقی مهمی را یادآوری می کند که به نحوی زیبا از آنان دوری کن! یعنی رفتاری متناسب با شأن پیامبری!
در ادامه این سوره، خداوند می فرماید مرا با تکذیب کنندگان و صاحبان نعمت تنها بگذار که انواع عذاب دوزخی را برایشان آماده کرده ام!
در نوزدهمین آیه قرآن کریم را تذکره یا پند آموزی می داند و می فرماید: هرکس که خواهد، راهی به سوی پروردگارش پیش گیرد.

آخرین آیه
سرانجام به آیه پایانی سوره مزمل می رسیم که خاطر پیامبر و پاره ای از پیروانش را می نوازد که: خدا می داند دو سوم یا نصفی از شب را به [نماز] برمی خیزی.
چه خبری خوشایندتر از این که خداوند به آن توانایی و رحمت و بخشش، در این آیه اعلام می کند از کار نیک آدمی خبر دارد! در همین آیه دو بار توصیه به تلاوت قرآن می شود و به بر پا داشتن نماز و دادن قرض الحسنه فرمان داده می شود و از ما مسلمانان می خواهد که از خداوند آمرزش بخواهیم چرا که خداوند آمرزگار مهربان است.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *