آسمان رامشیر گاه خاکی، گاه دودی
✍ نوشتاری به قلم فرزاد شعبانی
مشکل کلان آلودگی هوا در خوزستان و بویژه در شهرهای کوچکی مثل رامشیر اگر چه تا حدودی به دلایل غیرقابل توجیه در سطوح استانی، کشوری و حتی فراکشوری! باز می گردد اما گاها به دست خود ما صورت می گیرد!
کشاورز زحتمکشی که در طول پائیز و زمستان با آباد کردن زمین های شهر و روستا شادابی و سرسبزی را به مردم هدیه می دهد به محض برداشت محصول خود اقدام به آتش زدن زمین ها می کند! آلودگی های سریالی که هرساله از ماه های فروردین تا تیر به ویژه در بخش کشت جو و گندم، رامشیر و روستاهای اطراف را درگیر می کند!
تفاوتی نمی کند روز یا شب؛ روز تعطیلی یا کاری؛ اواسط هفته یا اواخر آن؛ معضل آتش زدن زمین های درو شده در رامشیر و روستاهای اطراف، موضوعی ست که سالیان طولانی باعث اعتراض همه شده؛ هم از اینروست که کشاورز سعی می کند در ساعات خلوت و بدور از چشم همگان به سوزاندن زمین خود بپردازد.
معضل آتش زدن زمین ها و مزارع هیچ توجیه علمی ای ندارد! تنها فایده آن شاید از بین رفتن گیاهان هرز باشد؛ فایده ای که در برابر چندین ضرر غیرقابل جبران دیگر قراردارد. جدای از مسائل علمی کشاورز زحمتکشی که اقدام به این کار می کند حق الناسی را بر گردن خود نهاده که همانا آلودگی هوا و سخت شدن مشکلات تنفسی برای شهروندان و هم ولایتی های خود است!
کاهش حاصلخیزی خاک و از بین رفتن موجودات مفید آن، همچنین فشردگی لایه های بالایی خاک در اثر کاهش مواد آلی و از بین رفتن رطوبت آن که در مجموع سبب کاهش باروری سطح خاک می شود از مهم ترین مضرات به آتش کشیدن زمین ها پس از درو است. درمقابل رهاکردن بقایای گیاهی پس از درو، روی زمین ها باعث کاهش فرسایش بادی و آبی، تامین مواد غذایی گیاه، تامین نیاز زمین به حالتی مالچ گونه و جلوگیری از میزان هدر رفت آب نیز از مزایای رها کردن آن پس از درو است.
آتش زدن زمین ها در رامشیر و روستاهای اطراف امروزه به یک معضل زیست محیطی تبدیل شده است. شاید در سالیانی دور و به لطف آسمان همیشه پاک شهرهای جنوب و عدم اطلاع رسانی در باب مضرات این کار، کمتر کسی به آن واکنش نشان می داد اما امروزه مشکلاتی که از ورای این عمل غیرعلمی گریبانگیر شهروندان شده است، سبب می شود تا کشاورزان پنهانی به سوزاندن زمین ها که نتیجه آن آلوده کردن هوا و پر از خاکستر کردن سطوح خانه هاست بپردازند.
باید هر چه سریع تر تمهیداتی به منظور آگاهی بخشی و فرهنگ سازی توسط مسئولین و خود شهروندان در نظر گرفت تا ساکنان شهر و روستا در رامشیر و اطراف آن بیش از این در معرض هوای آلوده و خاکستری قرار نگیرند.