از نفت خیز بودن خوزستان، سیستم فاضلاب هم برنیامد
چند سال است که فعالان محیط زیست، مردم و برخی مسوولان خوزستان، پای عدم انتقال آب کارون از هفتمین سرشاخه ی آن ایستاده اند و موافقان طرح انتقال آب کارون، نبود آب شرب مناسب در استان های هدف انتقال را بهانه قرار داده اند. از خشکی زاینده رود و کمبود آب در استان های کویری میگویند و به صحرای کربلا می زنند. حالا که سیلاب، خوزستان را بلعیده و شهر اهواز به دلیل تخلیه ی فاضلاب و پسماند به رودخانه ی کارون در خطر پس زدگی فاضلاب است و بوی بد آب شهری هر روز بدتر از روز گذشته می شود، فاضلاب زدگی کارون عامل مضحکه ی ساکنان همان استان هایی شده که از کمبود آب شرب برای انتقال آب کارون وامصیبتا سر می دهند.
روی صحبتم با آنان که شهرهایشان در اقتصاد تک محصولی وابسته به نفت خوزستان، هر روز آبادتر شده و خون رگ های خوزستان در تن استان هایشان دمیده شده، نیست. اگر بگذارند و استان حالا معین شده شان را به طعن و تمسخر و تبختر به رخ جماعت در سیل و گرفتاری مانده ی خوزستان نکشند، برای اقتصاد بیمار و عملکرد مسوولان کشوری وابسته به بشکه های نفت خوزستان، بر سر هموطنانمان منتی نداریم.
روی صحبتم اما با مسوولان خوزستان است که هنوز هم در جلسات و نشست هایی که تنها راهکار توجیه کم کاریهایشان است از وضعیت وخیم کارون می گویند و همه چیز را به اگر و اما و شاید تامین بودجه محول میکنند. خرداد ماه سال گذشته مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان در نشستی به خبرگزاری ها گفته است: «سالانه ۴۵۰ میلیون متر مکعب فاضلاب وارد آبهای استان میشود که از این میزان ۳۱۰ میلیون متر مکعب در سال، فقط ورودی فاضلاب به رودخانه کارون است». ساخت و تکمیل تصفیه خانه ی شرق اهواز و کلنگ زنی تصفیه خانه ی غرب اهواز نیز از جمله مانورهای اگر و شایدی شرکت آب و فاضلاب بوده است که مدتهاست میگوید اگر تکمیل شود شاید مشکلات را حل کند.
از سویی مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اهواز اذعان داشته: «در مقطع اهواز در ۲۵ نقطه شاهد ورود فاضلاب خام به رودخانه ی کارون هستیم» و در ادامه تاکید کرده است که « ۵ نقطه را مورد مطالعه قرار دادهایم اما به دلیل عدم تامین اعتبار مورد نیاز، این کار اجرایی نشد، در صورت تامین اعتبار به سرعت کار را برای جلوگیری از ورود فاضلاب خام به کارون آغاز خواهیم کرد». جالب است که «فردوس کریمی»، مدیرعامل حالا برکنار شده به علت ناتوانی در مهار فاضلاب اهواز در مقطع حساس هجوم سیل به استان، آبان ماه ۹۷ در ادامه ی اظهاراتش در مصاحبه ی اختصاصی با ایسنا با بیان اینکه کیفیت آب اهواز در یک سال و نیم گذشته مطلوب بوده است میگوید: «در حال حاضر ۱۰ درصد از سهم آب شهر اهواز از آب حیات شوشتر، ۵۰ تا ۶۵ درصد از طرح غدیر و باقی نیاز اهواز نیز از رودخانه کارون تامین می شود»، آمار و ارقامی که در آب شرب مصرفی ساکنان شهر اهواز رد پایی از آن دیده نمیشود و هیچ نقطه از شهر اهواز را نمیتوان در این آمار گنجاند که بخاطر آب نامطلوب، بد بود و آلوده، کسی مجبور به خرید آب یا نصب دستگاه های تصفیه ی خانگی چند فیلتره نباشد. آماری که فقط آب به آسیاب کسانی میریزد که می خواهند کارون را به یغما ببرند و بهانهها را نیز از سرشاخه های مدیریتی خوزستان و آمار و ارقام بی اساس صادره از مسوولان، کسب می کنند. آماری که بوی بد کارون بخاطر کمی آب و بالا زدن فاضلاب و پسماند را در تطهیر سازی خود نمی گنجاند و حالا صدای اعتراض عدهای را بلند کرده که این همه آب به کجا چنین شتابان!
حالا که این هجوم سیلابی هشداری بزرگ برای همه ی ارکان استانمان بود و خسارات زیادی نیز به بار آورد، با کم کردن حجم بهانه های عدم تامین اعتبار، که گوش هایمان را کر کرده است، ساخت و سازهای صحیح شهری را که آغاز کردهاید به انجام برسانید و راه همه ی دولت ها و مسوولانی را که در این سالها به بیراهه رفته اند از امروز ببندید و ریتم بهبود وضعیت استانی را که بر ساحل نفت تکیه زده است در پیش بگیرید. اگر اعتبار کم و بودجه نامناسب است برای این استان طلب بودجه کردن و سهم درآمدهای نفتی خواستن چیز غریبی نیست که سالهاست نمایندگان استان های بهرمند جلوی آن را با لابی های خود گرفتهاند و عملی شدن همان سهم خواهی حداقلی مناطق نفت خیز را هم به صفر رساندهاند. اینطور به نظر میرسد که استان ما نیز برای پیگیری حقوق شهروندانش تعدادی نماینده در همان مجلس فعال داشته باشد! بیایید یکبار برای همیشه همه با هم تکانی بخورید با این امید که در آینده در این استان، یک بحران هزار بحران نسازد.
مهرنوش دژم- روزنامه نگار