در زمان‌های بسیار دور که انصاف از وجود آدم‌ها رخت برنبسته بود جامعه سالم‌تر بود و نان و غذای سالم‌تری را بر سر سفره‌ها می‌دیدی. این روزها اغلب به‌جای وجدان، فریفته پول و حقه‌بازی شده‌ایم.

از تیتر چرا نانوایی‌های رامهرمز آب تسویه کن ندارند» دور نشویم. همه شاهدند که نان در رامهرمز کیفیت ندارد. نان سرد که شد می‌شود لاستیک. این عدم کیفیت نان حتماً عوامل متعددی دارد که یکی از آن‌ها عدم استفاده از آب تسویه است. دیگری آرد ضعیف است
سوم عدم تخصص خمیرگیر در خمیرگیری است که همه دست‌به‌دست هم می‌دهند ونانی بی‌کیفیت را تحویل مردم می‌دهند.
معلوم نیست واحدهای نظارتی مثل اتاق اصناف و اتحادیه نانوایان کجای کارند؟ چه کسی مسئول رسیدگی به بی‌کیفیتی نان است؟ حالا بگذریم از تخلفات احتمالی دیگر که در این صنف و هر صنف دیگری رخ می‌دهد.

همه این مشکلات برمی‌گردد به انصاف که اگر باشد زندگی سالم خواهد شد و اگر نباشد زندگی برای مردم جامعه جهنم خواهد شد.

توصیه اینکه نانوایان باید ملزم شوند حداقل برای بهتر شدن نان دستگاه آب‌شیرین‌کن بر روی دستگاه‌های خمیرگیری نصب کنند و یا آب تسویه خریداری کنند و به مسئولان این صنف توصیه می‌شود نظارت‌های خود را جدی‌تر کنند و ابتدا خدا را در نظر بگیرند و بعد رضایت مردم را و اگر نمی‌توانند و احیاناً گرفتار… هستند جای خود را به دیگران بدهند.
مردم پول می‌دهند و نان سالم و باکیفیت می‌خواهند همین.