خورنا- علی اصغر ضیغمی: مراسم خاکسپاری شهید گمنام در محوطه ساختمان استانداری خوزستان که روز شنبه بیستم بهمن ماه جاری همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) برگزار گردید بهانه ای شد تا ضمن قدردانی و سپاسگزاری از برگزارکنندگان این مراسم ارزشی، مطلبی در خصوص فلسفه ساخت اینگونه یادمان ها نگاشته شود.

در بیشتر اوقات انسانیت و ارزش های انسانی در غوغای زندگی های روزمره و معادلات مادی به فراموشی سپرده می شود. اما در همه جوامع افرادی نیز یافت می شوند که گویی رسالت آنها یادوری ارزش های عالی انسانی به هم نوعان است.

اینان سمبل های انسانیت و چهره های ماندگار تاریخ هستند. این بزرگان با نثار جان شیرین و یا با صرف عمر گرامی خود در راه هدفی بزرگ به منزلتی دست یافته اند که نامشان در تاریخ و یادشان در منظر نسلها باقی بماند. با توجه به این ویژگی است که در اغلب کشورها اهدای گل به یادمان سرباز گمنام و یا شخصیت مؤثر در تاریخ کشور میزبان در دیدارهای مقامات رسمی دیگر کشورها جزو برنامه سفر است.

در کشور ما نیز حضور بر گلزار شهدا که اسوه های غیرت، مردانگی و شرف و قهرمانان ملی ما هستند از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سفرهای مقامات رسمی مرسوم بوده اما تا سال ۱۳۹۲ هیچکس به این فکر نبود که یادمان شهید گمنام را در محوطه استانداری ها یا وزارتخانه ها بنا نماید و برای نخستین بار و همزمان با زیباسازی نما و محوطه ساختمان استانداری خوزستان بود که استاندار وقت (دکتر مقتدایی) که یکی از رزمندگان دفاع مقدس بود و در معماری نیز صاحب نظر بود به این صرافت افتاد مکانی را برای یادمان شهید گمنام در محوطه استانداری به طرح اضافه نماید.

اگر چه دوره مدیریت دکتر مقتدایی دولت مستعجل بود اما در همان مدت کوتاه نهال های مقدسی در خاک خوزستان غرس کرد که مدیران پس از وی اگر همان نهال ها را به درستی آبیاری کنند و به ثمر برسانند، شکوفایی استانمان در ابعاد مادی و معنوی تأمین می گردد.