مروری بر آنچه در گروه ملی فولاد اهواز گذشت

«خدایا به امید تو»

متن زیر یادداشتی است که در هفته نامه سراسری پگاه امید به مدیرمسئولی زینب قاسمی و به سردبیری ابوالفضل عابدینی نصر در شماره اول به تاریخ شنبه 24 آذر سال جاری منتشر شده است.

خورنا | سرویس جامعه: با این جمله راهی کارخانه ای می شدند که از دور با دیدن دود دودکش هایش، امید به آینده در دلشان،ذوق و شوق رسیدن به کارخانه را چند برابر می ساخت.
مردان پولادین ایران می دانستند آتش و حرارت کوره قبل از آنکه گندله،شمش و ضایعات را ذوب کند ، نگهبان وپاسدار گرمای کانون خانواده شان است.و همین سبب می شد تا با عشق و غیرتشان محصولی تولید کنند که نام ایران بر اعتبارش حک گردد.
بی سبب نیست که این کارگران امروز در کف خیابان های اهواز شعار « گروه ملی تو فخر ایرانی» سر می دهند.
اینروزها حال گروه ملی مثل حال همه ما خوب است آنقدر خوب که به قول سید علی صالحی شاعر خوزستانی: تو باور نکن.
هرروز صبح راهی ساختمان بزرگ استانداری خوزستان می شوند و در ساعتی مشخص با همان نظمی و قاعده ای که میلگرد، لوله و تیرآهن تولید می کردند به سمت امانیه، نادری و مرکز شهر حرکت می کنند.با شعارهایشان مسولین همیشه غایب را متوجه دلیل این حرکت خود می کنند و در طول مسیر به شهروندان اهوازی گل هدیه می دهند و از بازاریان برای صبر و تحملشان تشکرو قدردانی می کنند.
دیدن این سطح ازدرک مدنی در اعتراضات کارگران گروه ملی و مقایسه اش با آشوب های خیابانی در دیگر نقاط مترقی و توسعه یافته دنیا سبب غرور از هموطن بودن با این قشر زحمت کش می شود.
کارگران گروه ملی فولاد تنها یک خواسته دارند:چرخیدن همان چرخی که حسن روحانی شش سال پیش با وعده چرخاندن آن توانست اعتماد مردمی را بدست آورد که خواستار زندگی کردن بودند. این کارگران بیش از یکماه درحال اعتراض هستند و برای روشن شدن کوره های ذوب خود خواستار تامین مواد اولیه بصورت پایدار ودایمی هستند و می گویند با تزریق چند هزار تن مواد اولیه فقط چند روز می توانیم کارکنیم و مشکل ما حل نمی شود .مدیران دولتی باید راهکار عملی برای ادامه حیات گروه ملی بیاندیشند و تضمین دهند دست کسانی که در روند تولید کارخانه اختلال بوجود می آورند کوتاه می گردد. کارگران معترض گروه ملی در نشست مطالبه گری که در یکی از مساجد اهواز برگزار شده بود از نمایندگان مجلس خواستند تا نام کسانی که مافیا خطابشان می کنند را به مردم معرفی کنند.
کارگران گروه ملی حق دارد از دولتی که ریس و معاون اولش در مناظره های انتخاباتی رقیبانش را به استفاده از رانت متهم می کرد بپرسند چه کسانی مسبب این وضعیت هستند؟
کارگران گروه ملی اعتقاد دارند هیات مدیره توانایی اداره شرکت را ندارد و می گویند کسی به ما پاسخگو نیست ،شما به نیابت از ما سوال کنید که این هیات مدیره بر چه مبنایی انتخاب شدند؟
مدیرعامل و اعضای هیات مدیره چه سوابق درخشانی داشتندکه دولت سرنوشت و ما خانواده هایمان را به دست آنان سپرده است ؟
آنچه را که مدیران اقتصادی استان و کشور باید بصورت شفاف پاسخ دهند دلایل واقعی بحران های موجود در کارخانجات بزرگی چون گروه ملی است.
باید این اعتراضات مدنی را غنیمت شمرده و با کسانی که با ابزار نامشروع پا بر گلوی مراکز اقتصادی نهاده اند وبه دلایل مختلف توان برخورد با آنها مسیر نمی شود،با بهره گیری از این فرصت و کمک از سرمایه اجتماعی اعتراضات کف خیابانهای اهواز بصورت جدی با آنان برخورد کرد.
کارگران گروه ملی بیش از یک ماه جمله امام شهید شیعیان را فریاد می زنند: « هیهات من الذله» و در دل های پاک خود «هل مِن ناصر یَنصُرُنی» را طلب دارند اما آیا در دولت و سایر نهادهای نظارتی برای شنیدن فریاد و درد دل های آنان اراده ای وجود دارد؟
امیدواریم همه مدیران و متولیان به درخواست های به حق مردان پولادین ایران رسیدگی کرده تا بازوان پرقدرت و مشتان گره کرده این روزهای فرزندان این آب و خاک چرخهای آسیب دیده تولید و اقتصاد کشور را بچرخانند .

ابوالفضل عابدینی نصر / سردبیر هفته نامه پگاه امید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *