اداره محیط زیست در مسیر تخریب محیط زیست/ عدم رعایت دستورالعمل‌های زیست محیطی توسط اداره محیط زیست بندر ماهشهر
چندی پیش لاشه بیش از ۲ تن مرغ فاسد در خروجی بندر ماهشهر به هندیجان که از مراتع و زمین‌های کشاورزی بندر ماهشهر و محل تفریح شهروندان است، رها شد.
فیلم منتشر شده از نحوه معدوم‌سازی این لاشه‌ها توسط اداره محیط زیست بندرماهشهر بیانگر این است که نه تنها هیچ یک از بندهای دستورالعمل نحوه مواجهه با لاشه حیوانات که توسط این سازمان تهیه شده رعایت نشده، بلکه لاشه مرغ‌های فاسد را زیر یکی از پل‌های محور بندرماهشهر – هندیجان با مقداری خاک دفن کرده‌اند.
این اقدام غلط اداره محیط زیست سبب خواهد شد که به راحتی با اولین بارندگی خاکی که بر روی این لاشه‌ها ریخته شده کنار رفته و لاشه‌های فاسد دوباره بر روی زمین نمایان شوند.
علاوه بر این موضوع با توجه به ورود به فصل بارندگی‌ها و اینکه پس از هر بارش تا مدت‌ها زیر اینگونه پل‌ها مقدار زیادی آب راکد میشود این امر بر میزان افساد این لاشه‌ها می‌افزاید و به تبع آن سبب جمع شدن حشرات موذی و ناقل بیماری میشود.
عدم آگاهی و سوء مدیریت در اداره محیط زیست بندر ماهشهر تبعاتی در بر خواهد داشت که این تبعات به راحتی می‌تواند تا چند نسل در ساکنان این شهرستان باقی بماند.
?نحوه معدوم سازی لاشه حیوانات طبق دستورالعمل سازمان حفاظت از محیط زیست
سوزاندن کامل لاشه بسیار مناسب است به عبارتی در صورتی که شواهد حاکی از وجود بیماری شاربن یا هر بیماری واگیرداری باشد (حتی کمترین احتمال) بهترین گزینه سوزاندن کامل لاشه حیوان به همراه خاک محل کشف لاشه می‌باشد و در صورت کمبود امکانات بهترین گزینه بعدی دفن بهداشتی لاشه به همراه آهک یا آب آهک می‌باشد.
۵-۲- ضمن انتخاب مکان مناسب، گودالی به عمق ۲ متر حفر گردد و لاشه در عمق آن قرار گیرد.
۶-۲- روی لاشه حیوان آهک و یا مواد ضد عفونی کننده مانند فرمالدئید ریخته شود. برای اطمینان بهتر است ابتدا در عمق گودال یک لایه آهک ریخته شود سپس بر روی آن یک لایه خاک و بعد لاشه حیوان بر روی آن قرار داده شود و بر روی لاشه آهک و در نهایت خاک ریخته شود.
۷-۲- محل کشف و دفن لاشه علامت‌گذاری شود و مختصات جغرافیایی آن ثبت گردد.
۸-۲-روی مکانی که لاشه حیوان دفن شده با استفاده از سنگ و یا گیاهان خاردار پوشانده شود تا از دسترس حیوانات وحشی به دور باشد.
?در انتخاب ﮔﻮدال‌های دﻓﻦ اﺧﺘﺼﺎصی ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ میﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد:
۱٫ ﻣﺤﻞ آن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺰدیک‌تر از ۱۲۰ ﻣﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﭼﺎه ﻳﺎ ﭼﺸﻤﻪای ﻛﻪ ﺑه ﻌﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ آبی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار میﮔﻴﺮد، و ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ از ۹۰ ﻣﺘﺮ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ آب ﺳﻄﺤﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
۲٫ اﻧﺘﻬﺎی ﻛﻒ ﮔﻮدال ﺑﺎﻳﺴتی ﺣﺪاقل یک ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺳﻄﺢ ﻣـﻮرد اﻧﺘﻈـﺎر ﺳـﻔﺮه‌ی آب زﻳﺮ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﻻﺷﻪ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺪاﻗﻞ یک ﻣﺘﺮ ﺧﺎک ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪه ﺷﻮد.
۳٫ ﮔﻮدال ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ۷۰۰ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﻻﺷﻪ را در ﺧﻮد ﺟﺎی دﻫﺪ.
۴٫ ﮔﻮدال‌ها ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ به طور ﻣﺘﻨﺎوب در ﺗﻤﺎم ﻣﺤﺪوده زﻣﻴﻦ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد، ﻧﻪ
اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ دﻓﻌﺎت ﺑﺎ ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮﻧﺪ.
در ﺿﻤﻦ ﻣﺤﻠﻬﺎی ﮔﻮدال ﻧﻴﺰ ﺑﺎیستی در ﻧﻘﺸـﻪ ﻣﺤﺪوده ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮده و ﮔﺰارش ﺷﻮد .