عباس مدحجی: شاید بدترین ویژگی یک اداره یا ارگان که بنظرتان برسد عدم تکریم ارباب رجوع یا کمبود نیروی انسانی و یا بدمسیر بودن آن باشد. اما لازم است به چیزهای بدتری هم فکر کنید. به چیزی مثل مدیریت یک اداره از منزل.

طبق اطلاعات واصله بیش از دوسال است که یکی از ادارات خرمشهر بعلت نداشتن ساختمان و محل استقرار مشخص بصورت مجازی و دورکاری اداره میشود و این درحالی ست که سازمان منطقه آزاد اروند درحال استقرار در ساختمان جدیدی به وسعت ۲۴ هزار مترمربع زیربنا دارد با ۸ هزار و۴۰۰ متر مربع کاربری ادارای است.

موعود شمخانی معاون فنی و امور زیربنایی سازمان منطقه آزاد اروند پیشتر گفته بود : ساختمان جدید سازمان منطقه آزاد اروند فقط برای استفاده کارکنان نیست و سالن برای اسکان سازمان های مردم نهاد فعال در منطقه ، کافی شاپ ، گالری های هنری و موزه هم خواهد داشت.

حال چرا این سازمان کافی شاپ دار با ۲۴هزار متر زیر بنا نتوانسته تاکنون مکانی برای چهار پرسنل سازمان میراث فرهنگی خرمشهر مهیا کند سوالی ست که باید مسولان استان و شهرستان پاسخ دهند. اداره میراث فرهنگی خرمشهر با حدود ۱۳‌میلیون تومان بودجه ی سالانه و بدون هیچ مکان و فضای مشخصی باید پاسدار میراث فرهنگی و گردشگری خرمشهر در قلب منطقه آزاد اروند باشد و نامه های اداری ش را از فکس ادارات دیگر دریافت کند.

در شرایطی که حتی یک یخ دربهشت فروشی هم جا و مکان مشخصی دارد چه توجیهی برای عدم اختصاص حداقل دو اتاق اداری مستقل و شایسته برای میراث فرهنگی خرمشهر وجود دارد؟ آیا جذب سرمایه گذار ، رونق گردشگری ، حفظ میراث فرهنگی مردم خرمشهر و آبادان و مینوشهر آنقدر درچشم متولیان امر بی ارزش است؟ برای یافتن پاسخ بهتر است به رزومه ی مسولین میراث فرهنگی و گردشگری سازمان منطقه آزاد و نحوه ی احراز این پست و عملکردشان نگاهی بیندازید.

شنیده شده که سازمان میراث فرهنگی آبادان نیز با کمی ارفاغ در یک فضای کوچک در باغ موزه اسکان دار و ۲۰میلیون تومان برای مخارج سالانه اش دریافت میکند.اگر خانه ی بچاری ها خراب شد تعجب نکنید.