اسداله ترحم / امیدیه – جوامی، رییس دفتر گلمرادی در امیدیه از سمت خود استعفا کرد.

متن پیام استعفای جوامی به شرح زیر است:
به نام خدا، جناب آقای دکتر گلمرادی سلام.
از اولین تماس جنابعالی جهت دعوت به همکاری بنده دقیقا یک سال می‌گذرد.

اگر چه بعد از معارفه‌ی رسمی در شورای اداری شهرستان امیدیه فعالیتِ جدی خود را در دفتر ارتباط مردمی شما آغاز نموده‌ام، اما در این مدت همواره چهارچوب و اصولی برای خویش تعریف کردم که هم زیبنده‌ی یک نماینده مجلس باشد و هم خلل و آسیبی به اندک اندوخته‌ی فرهنگی ، اجتماعی و معلمی خویش وارد نکنم.

اولین اقدام من احیای حقِ دانستن و آگاهی مردم از روند امور بود که در این راستا تعاملِ سازنده ، پایدار و ارج گذاردن به اصحاب محترم رسانه به‌عنوان امین مردم را وجهه‌ی همتِ خویش ساخته‌ام.

ترتیب جلسات پرسش و پاسخ با اصحاب رسانه در سالن جلسات فرمانداری ، دیدار چهره به چهره با مردم در مسجد جامع ، ملاقات عمومی با مردم بخش جایزان ، دیدار با مردم روستاهای بخش مرکزی ، هم اندیشی با متولیان ورزش شهرستان در اداره ورزش و جوانان و برگذاری جلسه‌ی ۲۷ مرداد ۹۷ در سالن باران ، علاقه‌ی قلبی من بود ، اما اصرار من برای تکرار و تکثیر این جلسات آورده‌ای بیش از این نداشت.

الحمدلله با همت همه‌ی مسئولین جاده‌ی جایزان در مَسیرِ پیشرفت قرار گرفت و بنده نیز به سهم خویش هر آنچه در توان داشتم برای انتقال مشکلات این جاده ، انجام هماهنگی‌ها و اقدامات لازم دریغ نکرده‌ام.

من همواره بر این باور بوده‌ام که تعامل سازنده با همه‌ی ادارات ، مسئولین که در راس آنها فرماندار محترم و معزز شهرستان در تک‌تک موارد بسیار کارگشاست و بالطبع عدم کارشکنی و دخالت در امور داخلی ادارات راه را برای ارائه خدمات بیشتر به شهروندان مُیَسَّر می‌کند ، لذا هیچگاه کلامی ، قلمی و قدمی در تضعیف و تخفیف روسای محترم ادارات بکار نبردم ، بلکه اعتقاد راسخ به تقویت مدیران و ایجاد انگیزه‌ برای ارائه‌ی خدمت صادقانه به مردم داشته‌ام و در اختلافات و مناقشه‌های احتمالی بین ادارات هرگز اعتقادی به جانبداری از طرف خاصی نداشته‌ام ، بلکه همواره در نوشتار ، گفتار و کردارم رویه‌ی میانه‌‌ ، آشتی و از میان برداشتن کدورت‌ها را سرلوحه کار قرار دادم و یقین داشتم خدمت بیشتر به شهروندان عزیز نه در هنگامه‌ی ستیز ، قهر و بغض ، بلکه در سایه‌ی تفاهم ، برادری و همدلی است.

بازدید جنابعالی از ادارات و ملاقات حضوری با روسا و پرسنل محترم درخواستی بود که با توجه به وقت کمی که برای شهرستان امیدیه در نظر گرفته می‌شد، هرگز نتوانستم به آن جامه‌ی عمل بپوشانم.

از طریق ارتباط با اعضای محترم شورای اسلامی شهر، بخش، روستاها و دهیاران بخش مرکزی وجایزان در جهت انتقال مشکلات و حل آن‌ها به اندازه وسع تلاش کرده‌ام.

جناب آقای دکتر گلمرادی آنچه مرا از ادامه فعالیت باز می‌دارد و دغدغه‌ی اصلی من است ، تفاوت نگاه من در ارتباط با مردم است.

ملاقات‌های سرزده ، باحوصله و بی‌واسطه برای شنیدن درددل‌های کسانی که هرگز موفق به دیدار شما نشده‌اند آرزویی است که شنیدن مکرر آن از زبان مردم مرا رنجور کرده است ، به قول مرحوم حسین پناهی به‌مانند کودکی که “به سرانگشتِ پا هرگز دستش به شاخه‌ی هیچ آرزویی نرسیده است”.

من هیچ اعتقادی به نشست‌های مُفَصَّلِ محفلی با اشخاصِ اندک ندارم ، چون رشک بر آن دارم که درخواست این افراد معدود علاوه‌ بر تضییع حقوق اکثریت برای دیدار با شما، می‌تواند تَمَنّایی از جنس تبعیض باشد که عده‌ای قلیل را بر کثرتی عظیم ترجیح دهد.

در پایان ضمن آرزوی موفقیت برای جنابعالی ، استعفای خود را از ادامه‌ی فعالیت در دفتر ارتباط مردمی شهرستان امیدیه اعلام می‌دارم.
سید عبدالحمید جوامی