فردین آذریان |خورنا_این روزها خوزستان بحران کم آبی شدیدی را تجربه می کند. به طور قطع خشکسالی فقط بخشی از مشکل است و نه همه ی آن! ابر بحران هایی نظیر ریزگردها، بیکاری، معوقات کارگری و پایین بودن نرخ سرمایه گذاری، در کنار بحران پایین بودن بهره وری و نیز استهلاک و فرسایش شدید زیربناهای پیشین، باعث شده تا خوزستان، در آستانه دروازه بحران قرار بگیرد. به طور مشخص بحران های جاری، حاصل انباشت سوءمدیریت بسیاری از مدیران دولت های پیشین است و البته انتظار حل آنها در یک بازه زمانی محدود، انتظار عاقلانه و واقع بینانه ای نیست. در همین راستا نگارنده، پیشنهاداتی چند، خطاب به بالاترین مسئول اجرایی استان، طرح می کند، باشد که مسموع افتد:
۱.گذار از ابرچالش ها، نیاز به وحدت همگانی، فارغ از دیدگاه های سیاسی و تشکیلاتی دارد و نباید در مواجهه با ابرچالش ها، انگشتان اتهام را تیز کنیم و به سوی تشکیلات و افراد مختلف نشانه برویم! بلکه باید با همدلی و استفاده از تمام ظرفیت ها، از حلقه های تنگ اطرافیان پا را فراتر بنهیم تا شاید با یاری دیگران، این خاک مهرآیین را از این مخمصه نجات دهیم.
۲. با توجه به خروج آمریکا از برجام و همچنین با عنایت به، روزآوری قوانین بلوکاژ ۱۹۹۶ اتحادیه اروپا، ایران می تواند از خرده سرمایه ها(micro investes)ی مورد حمایت بانک مرکزی اروپا، برای ارتقای نرخ رشد سرمایه گذاری استفاده کند. در همین راستا، استان خوزستان، به عنوان یکی از جذاب ترین نقاط ایران برای جذب سرمایه و تکنولوژی، باید با طراحی برنامه اولویت های پروژه محور برای سرمایه گذاری های خارجی، نقشه ی راه افزایش نرخ سرمایه گذاری مستقیم (FDI) را بالا ببرد و پروژه های مشمول فاینانس و یوزانس را که در خطر خروج سرمایه از ایران هستند، حفظ کند و به بهره برداری برساند.
۳. هرچند برای پرداخت معوقات کارگران صنایع مختلف فولاد، لوله سازی، پالایشگاه و پتروشیمی های استان، اقدامات ارزنده ای صورت گرفته، اما به دلیل انباشت معوقات و وجود رکود در عرضه محصولات این شرکت ها، برای پایدارسازی نظام پرداخت ها و در نهایت، جلوگیری از تعدیل نیروها، باید صندوق حمایت از مشاغل در خطر استان، فورا تشکیل شود و یک نظام پرداخت بیمه بیکاری ذیل مدیریت این صندوق، فعال شود، می شود مسکن قوی تری برای این بخش تزریق کرد؛ هرچند برای تقویت این شرکت ها، باید سرمایه اولیه ی این صندوق، متصل به منابع بانکی شود و برای سرمایه گذاری در زنجیره های پایین دستی این صنایع مادر، فعال شود، تا علاوه بر افزایش نرخ اشتغال، از تعدیل نیروها و تعطیلی واحدهای صنعتی مادر در استان جلوگیری کرد.
۴. آزادسازی قیمت حامل های انرژی در میان مدت و واقعی سازی نرخ دستمزدها با توجه به سطوح مهارتی کارگران، راه حلی پایدار برای افزایش بهره وری و سوددهی بنگاه های اقتصادی مذکور است. دادن معافیت های مالیاتی بی مبنا و نیز پرداخت وام های کم بهره به بنگاه های مادر مذکور، جز افزایش فساد و تشکیل کارتل ها و تراست های اقتصادی، عایدی دیگری ندارد.
۵. سرمایه گذاری در تکنولوژی های آموزش مهارت های لازم برای اشتغال، باید به اولویت برنامه های استان بدل شود. مهم ترین دلیل بیکاری در استان، کم کیفیت بودن خدمات آموزشی و عدم ارتباط آموزش های مذکور با بازار کار است. زیرساخت های این امر را با افزایش سرعت اینترنت و بکارگیری شرکت های مشاوره ای میسر خواهد شد.
۶. برای حل بحران مصرف شدید انرژی، پیشنهاد تغییر تایم اداری به صورت پایلوت در برخی از نقاط گرم تر استان عرضه می شود. تغییر تایم اداری به ساعات شب، به طور طبیعی باعث کاهش مصرف انرژی و آلاینده ها می شود. با توجه به اینکه در شهرهای گرمسیری، زندگی بیشتر در شب جریان دارد، این امر می تواند تعامل میان بازار و نظام اداری را نیز افزایش دهد.
بدیهی است که این پیشنهادات، به طور تفصیلی نیز قابل عرضه است و البته محدود به موارد یاد شده نیز نخواهد بود. در شرایط بحرانی، بهترین راه عبور از مشکلات، هم افزایی در به اشتراک گذاردن توانمندی هاست.

ادامه دارد…