نقدی اجتماعی بر حرکت شایسته یک قاضی

زلزله کرمانشاه در رأی دادگاه

خورنا | سرویس اجتماعی: زلزله ای مهیب بخشی از پیکره ایران عزیزمان را لرزاند و ایرانیان را به تکاپو واداشت.
غم و اندوه بسیار بر مناطق آسیب دیده، مشهود و همراهی و همدردی واجب کفایی شده است؛ یاری رساندن در قالب های مرسوم و البته بسیار حیاتی که می توان به سه دسته تقسیم کرد: مال، جان، قلم و اندیشه؛ یکی خون می دهد، آن دیگری مال و یکی نیز رأی صادر می کند.
افسوس که برخی فقط شکوه می دانند! آری در این میان، قلم کمک یار آسیب دیده است و اگر نیت خیر بر آن بار شود، مال و جان را نیز حرکت می دهد. اما به همان صورت، ناامید نمودن دیگران، گناهی نابخشودنی است و باید با قلمی مملو از امید، به شدت و فوراً طرد گردد تا امیدواران را به فکر ناامیدی نیز نکشاند!
شنیده و دیده ایم که بسیاری از قضات شریف در یاری رساندن به مناطق آسیب دیده و مردم دلاور، از تعلقات خاطر گذشته و با مراجعه به محل یا ارسال کمک های مالی و اهدای خون، نشان داده اند که به روح آیه شریفه ۱۶۲ ســــــوره مبارکـــــه اعـــراف، «إِنَّ صَلاَتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیَایَ وَ مَمَاتِی لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» آگاهند.
اما در این میان:
رأیی دیدم که برایم جالب بود و اندیشیدم که برای تقدیر از این قاضی مبتکر و وقت شناس چه کنم؟ به نظرم رسید کمترین قدرداری، تأیید ابتکار ایشان است .
اما مضمون رأی :
در خصوص اتهام آقای ……. با توجه به فقدان سابقه_کیفری و جوان بودن وی و پیش بینی اصلاح وی در آینده و تعهد نامبرده مبنی بر عدم ارتکاب جرم و جلوگیری از انگ مجرمانه بر فرد و بازگشت به اجتماع در آینده، مجازات حبس وی را به مدت یکسال … به حالت تعلیق مراقبتی درآورده و با توجه به تعهد نامبرده مبنی بر انجام دستور دادگاه در طی ۴۸ ساعت از تاریخ ابلاغ رأی و در راستای افزایش احساس نوع دوستی که خود، یک آموزش اخلاقی جهت ارتقا و ترویج روش صحیح زندگی در اجتماع است و کمک به هم وطنان زلزله زده حادثه اخیر در استان کرمانشاه، به تهیه وسایل گرمایشی به مبلغ حداقل پنجاه میلیون ریال و تحویل آن به مراجع ذیربط در اسرع وقت اقدام و رسید آن را تحویل اجرای احکام کیفری نماید تا در صورت عدم ارتکاب جرم عمدی و انجام دستورات دادگاه و رعایت تدابیرقانونی، محکومیت وی بلااثر گردد
دقایق اجتماعی رای
۱) درصدد تحلیل فنی رأی نیستم؛ قاضی می داند چه می کند! او از اهداف حقوق کیفری آگاه است و به بازگشت فرد به جامعه می اندیشد. اندیشه هایی که سالیان دراز در مراکز علمی بحث می شد و اکنون شاهد انعکاس در آرای قضایی هستیم. این یعنی پیشرفت رویه قضایی و صدور آرایی با ابعاد انسان شناسی؛
۲) قاضی می داند که پرداخت جریمه نقدی به دولت، با اکراه همراه است و ممکن است آن را پول زور! بدانند، اما همین «دشواری از مال گذشتن» را تبدیل به یک مفهوم اخلاقی می کند و مرتکب را به انجام کاری اخلاقی فرامی خواند. کاری که نوعاً با رغبت همراه است.
۳) مهمتر از همه اینکه قاضی، وظیفه خود را اخلاق وار ایفا می کند و قلمش را به یاد آسیب دیدگان ناشی از زلزله حرکت می دهد. حرکتی زیبا و اقدامی مناسب همراه با وقت شناسی. ایران را می توانیم بسازیم اگراخلاق سرلوحه همه کارهایمان باشد.
سیدرضاحسینی