خورنا- محمد امین جمشیدی/ شاید بیش از آغاز فعالیت شورای شهر از انتخابات شورای شهر اندیمشک به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ سیاسی این شهر یاد می شد و در این انتخابات رای به لیست جایگزین قومیت مداری شده بود، اتفاقی مبارک که شاید نقشه تحقق توسعه سیاسی اندیمشک را هموارتر از گذشته، جلوه گر می کرد؛ ولی با آغاز فعالیت این نهاد خدمت رسان و پس از برگزاری یک انتخابات پر شور، این آرزو به ویرانه ای بر کاخ آرزوهای اندیمشک تبدیل شد، موضوعی که ابهامات گسترده ای را در ذهن نگارنده این مطلب و یک شهروند، ایجاد کرده است!

شاید رفع این ابهام و گره گشایی از ابهامات موجود در این مقوله با تکیه بر قرآن و ادبیات، سهولت تعبیر از اصول قانونی شورای شهر و تعبیر کنونی از آن را در فضای سیاسی اندیمشک را مشخص و فاصله آن با آرمان ها و نیازهای اندیمشک، جلوه گر کند!

طبق تعبیر و تعریف قرآن شورا و مشورت از اصول مهم اجتماعی اسلام و جوامع مسلمانان است مقوله که با برگزاری انتخابات و نظر خواهی از مردم برای تعیین سرنوشت در ایران اسلامی محقق و قرآن کریم در آیات ۱۵۹ سوره آل عمران، ۳۸ سوره شوری، ۲۳۳ بقره، ۱۸ زمر، تعابیر مختلف از نهاد شورا را به تصویر می کشد و سیره اهل بیت(ع) و کلام معصومین(ع) زوایای مختلف آن را به عنوان یک اصل و منطق مهم دینی، به تصویر می کشد، تعبیری که در فرهنگ فارسی عمید و معین نیز جدی گرفته شده و در گنجینه های ادبی ایران اسلامی به محل مشورت، تفسیر شده است، تا چرایی این گره و ابهامات نه در اصول قانونی و لغوی، بلکه در منطق و رویه حاکم بر فضای حاکم بر این نهاد خدمت رسان، جست وجو و ریشه یابی شود، چرا که در اصول مندرج در قانون اساسی کشور نیز شورای شهر به یک نهاد و مرجع مشورتی با تکیه بر آرا و اراده عمومی و یک پل ارتباطی میان مردم و اداره شهر و جامعه، بیان شده است…!

طبق هم تعریف، داوطلبان حضور در این عرصه در قالب یک انتخابات پای به عرصه رقابت می پردازند و با تکیه بر برنامه های خود آرا شرکت کنندگان را جذب و پس از آن در صورت کسب اکثریت آرا فرصت تحقق اهداف و برنامه های خود را به دست می آورند! فرصتی که همان ابتدا بر یک منطق تاکید و داوطلبان حضور در این عرصه خدمت رسانی با شناخت و آگاهی از آن پای به عرصه رقابت می گذارند و آن هم چیزی نیست جز اراده جمعی و تلاش برای سازندگی با وحدت منتخبان شورا، و این مرز تفکیک بین شورا و دیگر نهادهای اجرایی و اداری حاکم بر جامعه است، چرا که شورا با تکیه بر آرای جمعی حرکت و از حیطه فرد گرایی خارج می شود و شاید همین مقوله گره اصلی ابهامات و حواشی متعدد و تکراری شورای شهر اندیمشک باشد، گره ای که شاید با عدم شناخت از وظیفه ذاتی و قانونی و کلامی شورای شهر توسط داوطلبان و منتخبان حضور در این عرصه، در آمیخته شده است !

طبعا مرز بندی سیاسی و ورود منافع شخصی و گروهی تا زمانی که بر خلاف قانون و حق مردم نباشد و رقابت سالم و صحیح را در عرصه خدمت رسانی در مسیر زندگی مردم و اجتماع به تصویر بکشد، زیباست ولی خارج از آن امری خلاف اخلاق و ناپسند است و یک مطالبه مردمی بر دوش اعضا و منتخبان شورای شهر است و مورد تایید هیچ فردی که بر انسانیت تاکید و بر اصول آن آگاهی دارد، نیست ولی به راستی مرز بین شناخت این منطق و رویه چیست و تلاش بر تفکیک و تمایز شورای شهر بر اقلیت و اکثریت، مطابق با کدام اصول حاکم بر این منطق و رویه است؟

اعضای محترم شورای شهر اندیمشک به عنوان نمایندگان مردم، نیازها و محرومیت های این شهر محروم و پر استعداد را شناخته و خود را در صحنه رقابت مردم و یک شور انتخاباتی به قضاوت گذاشته و آرای شهروندان را با اکثریت مورد نیاز کسب کردند، حال چرا و چگونه در همان روزهای نخست و برگزاری جلسات خود از شعارها و وعده های انتخاباتی فاصله و مسیری متفاوت در پیش گرفته اند؟

مگر همین منتخبان شورای شهر بارها و بارها و در ایام انتخابات بر رنج کارمندان مظلوم شهرداری تاکید نکرده اند و بر میراث گذشته گان در ساختن این ویرانه توجه نداشته اند؟ حال چه می شود به جای فریاد مطالبه حقوق کارمندان شهرداری، فریاد خود را در جلسات شورای شهر و آن هم در جریان انتخاب کمیسیون های شورای شهر بر گوش مردم، به رنج می کشند؟ آیا این فریادها استمرار مسیری نیست که بارها و بارها در نقد و نکوهش آن طرح کلام و مبحث کردید؟ آیا این حال که ما و شما در آن قرار داریم، استمرار همان گذشته ی امروز نیست؟ حال ما باید گذشته را نقشه راه خود قرار دهیم و یا امروز را به گذشته پر افسوس برای آینده شهر و حیات فرزندان فردای اندیمشک، ارزانی کنیم؟

همه ما دردها و رنج های اندیمشک را شناخته و بر این رنج ها تاکید داریم، همه ما درختان خشکیده و علف های هرز پارک ها را لمس و طعم بوی تلخ پسماندهای شهری در کنار خیابان های شار چشیده ایم و در پیاده روهای ناهمگون و سیمای بی روح شهری خود ( کنایه به نبود شادی و نشاط اجتماعی در شهرسازی و خدمات تفریحی) قدم زده ایم و دل همه ما با شنیدن خبر تکراری تحصن کارکنان شهرداری برای دریافت حق و مطالبات خود، رنجیده ایم و هزار نجوای شاید و اگر و ما را در ذهن و رویای خود به تصویر کشیده ایم…

شاید گره گشای این درد دل کلام رهبر معظم انقلاب باشد و جه زیبا و مدبرانه می گوید: ((خدمت به مردم افتخار بزرگى است. وقتى کسى این فرصت را پیدا مى‌کند که به مردم خدمت کند، اوّلاً باید خدا را بر این توفیق و بر این فرصت مغتنم، شکر بگزارد؛ ثانیاً وقت خود را، مصروفِ به انجام رساندن این کار مهم کند. همه ما در احکام شرعى و در روایات اخلاقى، بارها توصیه شده‌ایم و مى‌دانیم که اگر کسى براى مردم کارى انجام دهد و قدمى بردارد، چقدر خداى متعال به او اجر خواهد داد،این کارى هم که امروز شما برعهده دارید، یک مصداق کامل از چیزى است که در آن روایات هست، خدا توفیق را به همه نمى‌دهد؛ اما آن کسى که توفیق خدمت پیدا کرد، باید این توفیق الهى را شکرگزارى کند ))

و این تعبیر زیبا از خدمت با شرحی دیگر توسط ایشان، تکمیل می شود ((معیار مردم‌ برای‌ قضاوت‌ در مورد مسؤولان‌ و مدیران‌ کشور، عملکرد آنها در عرصه‌ خدمتگزاری‌ به‌ ملت‌ است‌ و هیچ‌ کاری‌ فوری‌تر و مهم تر از خدمت‌ به‌ مردم‌ وجود ندارد))

در پایان این درد دل را نه با تکیه و تاکید بر قانون بلکه بر رنج های مردم اندیمشک به پایان می برم و آرزوی ساختن اندیمشک آباد با مشارکت همه ما را با شما اعضای محترم و خدوم شورای شهر اندیمشک، در میان می گذارم چرا که در فردای بی رنج اندیمشک، سهم هر کدام از ما یک خشت است، چرا که مردم دیگر ادعای تحریم را نمی پذیرند… تحریمی که چند صباحی به توقف عمران و آرزوی اندیمشک تبدیل و شهر مجاور را در مسیر توسعه و ساخت بوستان های ساحلی و فتح المبین ها قرار داد و تقاطع غیر هم سطح بسیج اندیمشک را متوقف و چاله های آرزوی احداث پلی که مزین به نام چهارم آذر بود را پوشاند و ما باید بدانیم تحریم امروز اندیمشک یک تحریم تحمیلی و وارداتی نیست… منشا تحریم امروز اندیمشک جنگ حاشیه و تقابل و تضادها است، تحریمی که اگر چاره نشود، دردهای امروز اندیمشک را بی درمان می کند و تا قبل از آن باید خود خشت بر دست بگیریم و دیوارهای عمران اندیمشک را جایگزین حصر اندیشه و شعارها کنیم و مصلحت مردم را در نقطه مقابل فرد گرایی و گروه مداری قرار دهیم و با حرکت در مسیر برنامه و خرد جمعی، مطابق وظیفه ذاتی و قانونی خود اقدام و عمل کنیم و اندیمشک فردا را توسعه بخشیم.

انتهای پیام/