شهروندان مطالبه گر در جامعه
میثاق حاجتی/خورنا:برخی از عبارتها که این روزها بر سر زبانهاست، بسیار جالب اتد ؛ از جمله شهروند “مطالبه گر”
شهروند که معلوم است ، اما شهروند مطالبه گر چه کسی است ؟
به عنوان مثال، زمانی را در نظر بگیرید که تشنه ایم. اگر خودمان به سمت آب برویم و به اندازه بنوشیم، مطالبه گر هستیم، اما اگر از دیگری بخواهیم که برایمان آب بیاورد، مطالبه گر نیستیم.
انسان مطالبه گر نیازها را حس میکند و برای رفع آنها به حرکت می افتد یعنی ، هم نیاز را می شناسد و هم شیوه ی رفع آنرا می داند .
انسان مطالبه گر بصیر و توانا است .
انسان مطالبه گر به زندگی و مسائل آن بصورت جدی مینگرد و سعی میکند از هر لحظه آن برای بالا بردن خود و دیگران بهره ببرد.بطور خلاصه؛ ” انسان مطالبه گر منتظر معجزه نمی ماند و آن را رقم میزند.”
اما مطالبه گری با صبغه ی انتخاباتی بدین معنی است که اگر قرار است کسانی بر مسند تصمیم گیری برای جمع بنشینند ، باید انسانهایی توانمند
( از نظر جسمی و روحی ) و بصیر باشند ؛ باید دردها را تشخیص دهند و راه رفع آنها را نیز واکاوی نمایند.
ویژگی مطالبه گری باید هم در انتخاب کننده و هم در انتخاب شونده وجود داشته باشد.
مطالبه گری در انتخاب کننده، یعنی انتخاب شایسته ترین ها ؛ و پس از آن راستی آزمایی آنها از طریق پایش کارهایشان در حین صدارت.
پس کار مطالبه گری در انتخاب کننده به انتخاب شایستگان خاتمه نمی یابد و پس از آنهم ادامه دارد . لذا مطالبه گری در انتخاب کننده، کاری مستمر تا رسیدن به نتیجه است .
مطالبه گری در انتخاب شونده، یعنی انتخاب شایسته ترین راه حل ها ؛ و آنگاه پیگیری این راه ها پس از عملیاتی شدن آنها تا رسیدن به نتیجه ی مطلوب .
می بینیم که مطالبه گری در انتخاب شونده نیز کاری مستمر تا رسیدن به نتیجه است .
یادداشت از : نورا عصاره، کارشناس زبان و ادبیات فارسی، محقق در زمینه حوزه مدیریت شهری و زیست محیطی