با وجود محرومیت شدید فضای سبز و آلودگی هوا؛ چرا درختان اهواز قطع می‌شوند؟/ تصاویر
خورنا – روزنامه کارون در یادداشتی به قلم فرزانه سعید بسطامی نوشت: شهرها به عنوان کانون‌های تمرکز فعالیت و زندگی انسان‌ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره‌ای جز پذیرش سیستم های طبیعی ندارند.
در این میان فضاهای سبز شهری جزء ضروری و لایفنک پیکره شهرها می‌باشد و کمبود فضای سبز می‌تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. فضای سبز در شهرها به عنوان ریه‌های تنفسی شهرنشینان بشمار می‌آید و به همین دلیل فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت و تندرستی در شهرها است.
توسعه فضای سبز شهری در جهت کاهش آلودگی‌های شیمیایی هوای شهرها در کنار عواملی همچون ایجاد منابع گذران اوقات فراغت برای شهروندان ازجمله ضروریات زندگی شهرنشینی است. همچنین بررسی‌های دانشمندان نشان می دهد که درختان علاوه بر اینکه برروی انسان اثر فرح بخشی دارد، ازسویی با تعریق و تعرق خود نقش حساسی در کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی هوا ایفا می کند.
با توجه به آنچه گفته شد، انتظار می‌رود در شهرهای بزرگی که واژه«کلانشهر» را با خود یدک می‌کشند و در کنار وسعت زیاد از مخاطرات زیست‌محیطی متنوع نیز رنج می‌برند، به موضوع توسعه فضای سبز و حفظ و نگهداری آن به عنوان یک سرمایه توجه بسزایی شود. با یک نگاه اجمالی به وضعیت شهرسازی در اهواز از گذشته تاکنون براحتی می‌توان نتیجه گرفت که باوجود اینکه توسعه و رسیدگی به فضای سبز در شرایط بد آب و هوایی این دیار به شدت احساس میشود اما متاسفانه کمترین توجهی به این حوزه نمی‌شود و خیابان های اصلی و فرعی در فقر فضای سبز به سر می‌رند.
پیاده‌روهای کم عرض اهواز جایی برای رشد و نمو درختان ندارد و اگر هم باغچه ای در پیاده‌روها تعبیه شود؛ بدلیل نحوه اشتباه جایگیری دکل‌های برق و عبور موازی سیم‌ها از بالای درختان، درصورتی که این جانداران سبز مجالی برای رشد یابند،
برای جلوگیری از مداخله در امر برق‌رسانی، قطع می‌شوند. حضور شاخه‌های قطع شده و برگ های درختان در سطح خیابان گواه بر این ادعا است که در اکثر مواقع چنین اقداماتی مورد اعتراض مقطعی شهروندان و فعالان محیط‌زیست قرار می‌گیرد. حال با توجه به رشد چشمگیر صنایع در اطراف و گاها داخل کلانشهر اهواز، هجوم ریزگردها در ماه‌های مختلف سال به خوزستان، افزایش سالیانه دمای هواو… آیا قطع درختان برای رفع مشکلات برق‌رسانی امری منطقی است؟
منافع و ارزش فضاهای سبز در خوزستان به خصوص اهواز به خوبی قابل درک است و نبود آن به عنوان چالشی برای سلامت شهروندان مطرح می‌باشد؛ اگر چه چنین منابعی به صورت برابر میان مناطق مختلف شهری تقسیم نشده است.
به طور کلی، وجود فضاهای سبز و تأثیـر آن در تلطیف و برقراری توازن میان آلودگی و پاکی هوای اهواز اجتناب‌ناپذیر است. بدون وجود این فضاها، ممکن نیست که اهواز با افزایش روز افزون دمای هوا و افزایش آلودگی‌های صنایع، پایدار باقی بماند.
فضاهای سبز با کیفیت بالا می‌تواند شیوه زندگی سالم و لذت بردن را برای اهلی دیار کارون را به همراه بیاورد و در مقابل برنامه‌ریزی های اشتباه شهری و ازبین بردن انواع پوشش‌های گیاهی و دستکاری درختان به بهانه برخورد با سیم برق نیز اهواز را به سمت افول و نابودی می‌کشاند. همچنین نبود فضای سبز سیمای شهر اهواز را به شدت آشفته کرده است بطوریکه شهروندان ترجیح می‌دهند به جای پیاده‌روی و گذراندن اوقات فراغت در مراکز تفریحی طبیعی به مکان‌های سربسته‌هجوم آوردند.
در بین کلانشهرهای کشور، اهواز جزء معدود شهرهایی است که به شدت فقدان فضای سبز مناسب در معابر و پارک‌ها و حتی ساحل رودکارون در آن احساس میشود. فضاهای سبز خیابانی، درختکاری حد فاصل مسیرهای پیاده رو و سواره رو و همچنین فضاهای میادین و یا زمین های پیرامون بزرگراه‌ها در اهواز برای خود جایگاهی ندارد و در بخش قابل توجهی از طرح های شهری کمبود و یابهتر بگوییم نبود فضای سبز خودنمایی می‌کند و به همین دلیل است که امکانات رفاهی و تفریحی اهواز «اگر بتوان نام امکانات را بر آن نهاد»، فاقد بازدهی مناسب و محبوبیت میان اهوازی‌ها است.