خورنا – سوختن پتروشیمی بوعلی سینا در بندر ماهشهر شهر آتش؛ شهر تش باد؛ شهر مظلوم، پایان یافت!

آتش سوزی مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا بندرماهشهر بامداد شنبه ۱٩ تیرماه پایان یافت اما این حادثه را نباید فراموش کرد، نباید با صحبت های قهرمانانه و مقتدرانه مانند بیانیه آقای شریعتی استاندار خوزستان که حتی یک تشکر از مردم ماهشهر بخاطر شکیبایی شان نکرده، حتی بخاطر به خطر افتاد جان مردم منطقه از آن ها پوزش نخواسته، درگیر فراموشکاری و توهم موفقیت شد، بلکه باید چند نکته را جدی گرفت:

۱_ مردم شهرستان بندر ماهشهر روی بمب زندگی می کنند. ایمنی در صنایع منطقه به شدت پایین است و کنترل حادثه با ضعف جدی روبرو ست. اگر آتش گرفتن یک مخزن بخواهد سه روز طول بکشد تا موادش تمام شود و شانس به دادمان رسد، در صورت خطرات جدی تر چه بلای به سر مردم این منطقه خواهد آمد؟
٢_ در تمام شهرستان بندر ماهشهر که بیشترین صنایع نفت و پتروشیمی کشور را دارا می باشد و حتی در تمام استان خوزستان یک بالگرد آتش نشانی وجود ندارد!
٣_ در بندرماهشهر که به علت وجود صنایع نفت و پتروشیمی و سابقه آتش سوزی همواره آتش خطری جدی ست یک مرکز درمانی سوانح سوختگی وجود ندارد!
۴_ بهداشت و درمان صنعت نفت بندرماهشهر که تنها محل مهم و مناسب درمانی در شهرستان و حتی محل رجوع برای مردم شهرستان های اطراف بوده است به مرحمت دولت امید دارد درش بسته می شود و امیدش از دست می رود.
۵_ در تمام سطح شهرستان بندرماهشهر که از وجود آلاینده های بیشماری رنج می برد حتی یک تابلو نمایش میزان آلودگی هوا وجود ندارد!

کاش مسولان و مدیرانی که این چند روز راه کج کرده و به ماهشهر آمده اند، مشکلات و کمبودهای مردم این منطقه را ببینند و تصمیماتی درخور نیازها و منزلت مردم شریف این منطقه جهت رفع کاستی های موجود اتخاذ کنند.