استان خوزستان دارای سه اثر ثبت جهانی چغازنبیل، شهر تاریخی شوش و سازه های آبی شوشتر و محورهای مهم گردشگری است که یکی از آنها به نام رود کارون به تنهایی یک جاذبه گردشگری مهم است این جاذبه در کنار تالاب شادگان و … قرار دارد.

اما مشکلات این شهر در حوزه مراکز اقامتی محدود و ناوگان حمل و نقل عمومی باعث شده تا گردشگران خارجی کمتری از جاذبه های این استان بازدید کنند و تورهای خارجی کمتری مقصدشان خوزستان باشد.

برای بازدید از چغازنبیل به عنوان یک اثر مهم ثبت جهانی که نخستین اثری است که از ایران ثبت جهانی شد دسترسی بدون داشتن خودرو شخصی سخت است.گردشگرانی که می خواهند به هر یک از آثار جهانی بروند باید از از اهواز تا چغازنبیل ۱۱۵ کیلومتر، تا شوش ۳۵ کیلومتر و تا شوشتر ۴۵ کیلومتر راه را طی کنند.

در هیچ کدام از این مسیرها اتوبوس و یا تاکسی عمومی برای دسترسی آسان و کم هزینه که به طور مشخص گردشگران را به این میراث جهانی هدایت کند وجود ندارد و گردشگران باید با اجاره خودرو در قالب تور و یا به صورت فردی با تاکسی سرویس و یا خودرو شخصی به این مکانهای گردشگری بروند.

در شوشتر با گذشت شش سال از ثبت جهانی سازه های آبی تاریخی که شامل ۱۴ اثر در سطح شهر می شود مسیر گردشگری مشخصی که هر شهروند و یا گردشگری بخواهد به راحتی از این آثار بازدید کند وجود ندارد. در بسیاری مواقع حتی نقشه گردشگری هم برای آنها نیست. در ورودی شهر شوشتر تابلویی که گردشگران را با ۱۴ اثرسازه های آبی تاریخی آشنا کند وجود ندارد.

حتی برای رفتن به سازه های آبی هیچ وسیله حمل و نقل مشخصی نیست. این موضوع درباره شوش و چغازنبیل هم که ثبت جهانی هستند صدق می کند.

اما مشکل حمل و نقل عمومی در مسیر رفتن به میراث جهانی تنها ایراد گردشگری استان خوزستان نیست. چرا که اقامتگاهی پیرامون آثار ثبت جهانی نیز وجود ندارد.

به عنوان مثال در شوش یک هتل به وجود دارد که حتی خود مالک، گردشگران و اداره کل میراث فرهنگی خوزستان آن را در شان شوش و گردشگران نمی دانند. البته موقعیت آن هتل بسیار عالی است ولی تنها رستوران آن مورد استفاده عمده گردشگران قرار می گیرد. در شوش هیچ هتل دیگری وجود ندارد. البته سالها پیش رییس وقت سازمان میراث فرهنگی کشور کلنگ یک هتل را در شوش به زمین زد ولی چون در حریم آثار تاریخی بود به محوطه باستانی برخورد کرد. پس از آن شخصی شروع به ساخت هتل کرد ولی به دلیل اینکه با ضوابط میراث فرهنگی هم خوانی نداشت از ادامه کار آن جلوگیری به عمل آمد.

در چغازنبیل تا فاصله ۳۵، ۴۵ و ۱۱۵ کیلومتری، هیچ اقامتگاه رسمی وجود ندارد. محوطه باستانی چغازنبیل از محروم ترین محوطه های ثبت جهانی دنیا است. البته مدتی است که در روستای خماط در فاصله سه کیلومتری چغازنبیل تعدادی از اهالی اقدام به بازگشایی یک سفره خانه سنتی و یک مغازه برای تهیه نیازهای ضروری کرده اند.

درباره مراکز اقامتی نزدیک به سازه های آبی تاریخی شوشتر هم باید گفت که با ابتکار عمل تعدادی از جوانان شوشتر از زمان ثبت جهانی به این سو دو اقامتگاه سنتی در قالب خانه های تاریخی به ظرفیت دیگر اقامتگاههای شوشتر افزوده شده است. از این منظر شوشتر موفق تر از شهر تاریخی شوش و یا چغازنبیل بوده است.

نبود مراکز اقامتی و وسایل حمل و نقل عمومی در استان خوزستان درحالی است که گردشگران خارجی زیادی از آمریکا، آلمان، لیتوانی، لهستان، ایتالیا، ژاپن، چین، انگلستان، عراق، چک، اتریش، سویس و… به خوزستان سفر می کنند.

اما از آنجا که در خوزستان کارگذار گردشگری بومی نیست، تورهای ورودی توسط واسطه هایی در تهران، اصفهان و شیراز برپا می شود و برای راهنمایی تورهای خارجی از راهنمایان گردشگری خوزستانی هم بهره ای نمی برند.

خوزستان تاکنون نتوانسته است به شکل شایسته، گردشگران خارجی را به بازدید از سه اثر ثبت جهانی چغازنبیل، سازه های آبی تاریخی شوشتر و محوطه های باستانی شوش ترغیب و تشویق کند.

دلیل اصلی آن را می توان عدم تبلیغات مناسب دانست. تبلیغاتی که علاوه بر معرفی اهمیت اثر بتواند اشتیاقی برای بازدید ایجاد کند. اما تبلیغ زمانی راه را برای گردشگران باز میکند که بتوان امکان پذیرایی و اقامت را به شکل مطلوبی ارائه داد. اگر چه ما در خوزستان طبق معمول همیشه از داشتن استانداردهای لازم در همه حوزه ها محروم هستیم، وضعیت بهداشت عمومی در مسیر و نزدیک به جاذبه های گردشگری از قبیل: دسترسی به آب، دسترسی به محل جمع آوری زباله، توالت عمومی و مراکز درمانی از وضعیت بسیار نابسامانی برخوردار است.

در خصوص مراکز اقامتی هر چند خوزستان از هتل ها، مسافرخانه و واحدهای اقامتی مناسب و متنوعی از نظر نوع قیمت و خدمات قابل ارائه ی مناسب برخوردار نیست حتی با توجه به گرایش بسیاری که امروزه به سمت اقامت گاه های بوم گردی وجود دارد خوزستان نتوانسته با آموزش گردشگری، توجیه اقتصادی و همکاری های مشاوره ای و دادن تسهیلات مناسب  به بومیان از این امتیاز که در بسیاری از مناطق خوزستان می تواند به بهترین شکل و کاملا متنوع از لحاظ فرهنگی خود را مطرح نمایند، استفاده ی لازم را ببرد.

 ادامه دارد………