به قلم رضا مهرپرور

سنگهای زیرین آسیاب

خورنا –  درجهان امروز ما اقتصاد و مسائل اقتصادی روز به روز سیطره خود را بر زندگی انسان ها بیشتر از قبل می کند.و نیاز به فراگیری علوم اقتصادی و بکار گیری آموزه های اقتصادی بیش از قبل احساس می شود. از مواردی که زیاد توجه اقتصاد دانان را بخود جلب کرده است موضوع عوامل تولید می باشد.
عوامل تولید منابعی هستند که آجرهای ساختمانی اقتصاد محسوب می شوند.انسان ها از عوامل تولید بهره میگیرند تا کالا ها و خدمات تولید کنند.در این راستا اقتصاد دانان عوامل تولید را به چهار دسته تقسیم می کنند.زمین،نیروی کار،سرمایه و کارآفرینی یا مدیریت.
در تعریف این موارد چنین می توان گفت که زمین به معنای هرگونه منابع طبیعی است که برای تولید کالاها و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد.
عامل دیگر سرمایه است.سرمایه چه به صورت ماشین آلات ، ابزارها ،ساختمان ها و چه به صورت وجوه نقدی و غیر نقدی.
عامل بعدی که امروزه بیشتر از قبل مورد توجه قرار گرفته است عامل مدیریت یا کارآفرینی است.مدیر یا کارآفرین کسی است که سایر عوامل تولید را با هم ترکیب می کند و این ترکیب را کنترل و هدایت می نماید.
اما مهم ترین عامل ، عامل کار یا نیروی کار می باشد.کار تلاشی است که مردم در جهت تولید کالا ها و خدمات انجام می دهند.از کار صورت گرفته توسط یک پیش خدمت در یک رستوران دور افتاده تا مهندسی که اتومبیلی را طراحی می کند و یا خلبانی که هواپیمایی را به پرواز در می آورد و یا نقاشی که یک اثر را می آفریند در این تعریف کار گنجانده می شوند.
اما نقش انسانی به عنوان یک عامل ، فراتر از کار و سایر عوامل تولید می باشد. امروزه نقش و اهمیت نیروی انسانی در فرآیند تولید و ارائه خدمات درجوامع بشری به عنوان مهمترین عامل درتولید و فرآورده های اقتصادی مشخص شده است. شکی نیست که عامل انسانی مهمترین بخش تحول و توسعه جوامع انسانی است. و قطعن نیروی انسانی به عنوان سرمایه اصلی تولید است و خداوند نیز بر عنصر نیروی انسان تأکید کرده و به عنوان خلیفه الهی بر زمین از او خواسته است تا با کار و تلاش خود تغییرات مثبتی در راستای آبادانی زمین ایجاد کند.
نزدیک شدن به روزکارگر بهانه ای شد تا یادی کنیم از تمام کارگران ، از تمام کارگرانی که به حق گمنام هستند،اما در واقع کار اصلی بر روی دوش همت و غیرت آنان است.کارگرانی که شاید به حق واقعی خود نرسند اما بنا بر تعهدی که دارند از کوچکترین تلاشی کوتاهی نمی کنند تا حلال ترین نان را بر سر سفره خانواده خود ببرند.
کارگران شهر من دزفول نیز با سعی و تلاش مثال زدنی و زبان زد خود بارها و بارها ثابت کردند ، افرادی متعهد و متخصص هستند که همواره در تلاشند تا با بهترین کار بیشترین بهره وری را نصیب جامعه خود کنند.چه کارگرانی که در واحدهای صنعتی در کارخانه ها و کارگاه های دزفول و شهرهای اطراف مشغول هستند. و چه کارگرانی که در بخش خدماتی ارائه دهنده خدمت به شهروندان هستند .و چه کارگرانی که در عرصه کشاورزی و دامپروری بار سخت ترین و طاقت فرسا ترین زحمات را بر دوش می کشند تا چرخ اقتصادی مملکت به حرکت درآید .
دزفولمان شهری است که هرچه دارد از برکت تلاش کارگران غیرتمند و عزتمندش است که در آفتاب سوزان تابستان و سرمای استخوان سوز زمستان دزفول ، عزتمندانه و شرافتمندانه کار کردند و حتی در زمان جنگ هشت ساله نیز هم درسنگر کار و سازندگی و هم در سنگر مقابله با دشمن مدال افتخاری را از دست ملت ایران برای خود به ارمغان گرفتند.
در بیان غیرت و همت کارگران سرزمینم ایران همین بس که با وجود شرایط بسیار دشوار اقتصادی سال های اخیر، با وجود گرانی ها و تورم هایی که داشت هرگز پا را پس نکشیدند .هرگز با وجود کار زیاد و حقوق کمشان کم کاری نکردند.هرگز تعهد خود در کار را با مادیات معامله نکردند.تلاش و مجاهدت اقتصادی کارگران شریف و با غیرتمان بود که موجب شد تا شرایط سخت تحریم ها را پشت سر بگذاریم و به یک وضعیت نسبتن آرام برسیم. باید بوسه زد بر دستان این شیر مردان و شیر زنان که مثل شمع آب می شوند اما چراغ مملکت را روشن نگه میدارند.
خدا کند که مسولین نیز از غیرت و همت و بردباری کارگران پندها و درس ها بیاموزند و تمام تلاش و همت خود را در راستای بهبود وضعیت معیشتی ،امنیت شغلی،سلامت کار و عزت انسانی این عزیزان به کار گیرند تا ایرانمان همان شود که باید.
رضا مهرپرور