خورنا –فرزانه سعید بسطامی: در فاصله کمتر از یک هفته مانده به نوروز باستانی ایرانیان و آغاز سال ۱۳۹۵ شهر اهواز در اثر بی توجهی شهرداری این شهر رنگ و بوی عید به خود نگرفته و بسیاری از میادین اصلی این کلانشهر از بوی بهار محروم مانده و گویی نوروزهای گذشته دوران پر رونق تر نمادهای نوروزی در این شهر پر مسافر بوده اند!

اهواز در حالی آماده پذیرایی از مسافران بیشمار نوروزی می شود که در کمال تعجب هیچگونه تدارکی از سوی شهرداری اهواز و سازمان زیباسازی برای بهبود چهره این شهر انجام نشده و عمده کار های این سازمان به رنگ آمیزی جداول، هرس کردن درخت ها (قطع کردن)، لکه گیری بخشی از چاله ها و … خلاصه شده است.
در حال حاضر عمده نمادهای موجود در بخش بلوار ساحلی اهواز به عنوان تنها محل تفریحی مردم اهواز نیز مربوط به سالیان گذشته می باشد و حتی از نصب یک بنر تبریک نوروزی و یا بهره برداری از وسایل بازی و پروژه های تفریحی جدید در این شهر خبری نیست که نیست.
گذشته از مسائل عنوان شده که قطعا از چالش های شهر اهواز در نوروز ۱۳۹۵ می باشند، در حال حاضر برخی از اماکن و نمادهای اصلی این شهر حال و روز خوشی ندارند و توجهی به آنها نمی شود که از جمله آن می توان به خاموشی چراغ های پل کابلی اهواز به عنوان نماد نوین این شهر یاد کرد، نبود نیمکت در بخش زیادی از بلوار های ساحلی و … اشاره کرد.
در حالی که اهواز و شهروندان این دیار نیاز به شادی و نشاط و بهره بردن از مناظر زیبا و چشم نواز دارند عملکرد شهرداری، زیباسازی و روابط عمومی آن در آستانه نوروز ۹۵ تعجب بسیاری از شهروندان را برانگیخته است که البته با توجه به اوضاع وخیم این سازمان در خدمت رسانی به مردم وجود انبوهی از پروژه های نیمه کاره ماننده زیرگذر شریعتی، احداث پارکینگ های طبقاتی، اصلاح خیابانهای اصلی و تعریض آنها و … نباید انتظاری جز این از این سازمان داشت.
اهواز در حالی کمتر از یک هفته دیگر سال ۱۳۹۵ را به چشم خواهد دید که بسیاری از خیابان های اصلی آن زخم خورده از طرح شکست خورده مترو و پروژه های آب و فاضلاب این شهر می باشد. ناتوانی در خدمات رسانی از سوی مدیریت شهری در این شهر باعث شده که برخی مناطق آن همچون شهرک دانشگاه اهواز در گذشت زمان به مخروبه ای تبدیل شده و آسایش را از شهروندان آن سلب نمایند.
سید خلف موسوی، شهردار اهواز در مصاحبه های خود عنوان کرده که شهرداری اهواز در زمینه اجرای پروژه های عمرانی پیشتاز است! و مدام سخن از تمرکز این سازمان بر روی احداث تقاطع های غیر هم سطح می زند که بخش زیادی از پروژه های این سازمان نیمه کاره مانده و یا بدون برنامه ریزی انجام شده است.
رکود کامل بر توسعه، زیباسازی، فضای سبز و پیاده روها هم از دیگر حکایت‌های تلخی است که واقعا نشانگر معضلات و از هم پاشیدگی بنیادهای یک به اصطلاح کلان‌شهر می‌باشد. وجود ساختمان‌های متعدد در وسط! خیابان‌هایی که از حدود ۲۰ سال پیش تاکنون قرار بوده تعریض شوند آن هم در مرکز شهر، چهره و ظاهر اهواز را به شکل اندوه‌باری درآورده که هر تازه واردی، را از این وضعیت درهم ریخته به تعجب و تاسف وا می‌دارد. نمونه بارز آن خیابان ۲۴ متری (آزادگان) است. این معضل حتی ورودی پروژه‌ای بزرگ چون پل کیانپارس- عامری را هم بلااثر نموده است زیرا عملا این پل در قسمت عامری به یک کوچه (که ۵ سال قرار است توسعه یابد!!) منتهی می‌شود!
متروی شهری اهواز هم که در عمل فقط در حد حرف و مصاحبه بوده و عملا احداث آن متوقف مانده و فعلا فقط به چند کیلومتر احداث تونل و چند ایستگاه مسیر خلاصه شده است و معلوم نیست حتی تا پایان سال ۲۰۰۰ شمسی هم از افتتاح آن خبری شود!
فاضلاب شهری نیز اوضاع قمردرعقرب همیشگی خود را دارد و با چند روز باران و حتی در شرایط معمولی همواره فاضلاب در سطح بسیاری از خیابان‌ها جاری می‌شود!
اهواز شهری است که به دلیل همین اهمال کاری، سوء‌مدیریت‌ها و روزمرگی مدیریتی‌اش مسیر یک «روگذر» در حال احداث، دکل‌های فشار قوی برخورد می‌کند و به همین دلیل ساده پروژه مذکور بیش از یک سال است متوقف مانده است!‌
خلاصه مطلب اینکه در حال حاضر کلانشهر اهواز، در میان ۸ کلانشهر ایران از نظر وضعیت خدمات و ظاهری شهری، عقب‌مانده‌ترین و محروم‌ترین کلانشهر است و با این وضع، شورای شهر و مدیران شهرداری نیز انگار نه انگار در قبال شهروندان اهواز باید پاسخگو باشند و فقط به وعده بسنده می‌کنند. وعده‌هایی که معلوم نیست قرار است چه زمانی جامه عمل بپوشند. سوال مهم این است اگر این شهر طی این سال‌ها شورای شهری و شهرداری نداشت، قرار بود چه اتفاق بدتری از حالت کنونی آن رخ دهد؟!
به هر حال امیدواریم که در سال آینده با بروز اصلاحات لازم در ساختار شهرداری، نظارت بیشتر استاندار محترم خوزستان، حضور نمایندگان دلسوز به مجلس و کارآمد شدن جلسات اعضای شورای شهر شاهد پویایی و شکوفایی بیشتر اهواز دوست داشتنی باشیم.