خورنا – رضا صادقیان: گویا با به کار گرفتن سیاست ثبت‌نام‌های پر شمار و عبور دادن بخش کمتر شناخته شده نیروهای اصلاح‌طلب از سد شورای نگهبان، نتیجه کار اصلاح‌طلبان را تا امروز تقریبا با کمترین نتیجه مطلوب روبرو ساخته است. به درست و یا اشتباه نیروهای اصلاح‌طلب تلاش کردند با نیروهای پر شمار در صف ثبت‌نام رقابت‌های انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار گیرند و راهی دیگر به سوی به دست آوردن تکه‌ای دگر از قدرت را بیازمایند ولی در شرایط فعلی نشانه‌ای از تایید صلاحیت‌های بیشتر به چشم نمی‌خورد. آنچنان که اگر تایید صلاحیتی با ریش‌ سفیدی و مذاکره انجام شود همچنان حکایت تکراری و گره ناگشوده رویدادهای سال ۸۸ محکم چون برج بلند بی‌اعتمادی میان دو طیف نیروهای اصلاح‌طلب و اصولگرا ایستاده است. برجی که نشانه‌های بسیاری از بی‌اعتمادی را در خود جمع کرده است، به واقع هر کدام از دو طیف سیاسی با تمام نزدیکی در اندیشه حفظ نظام همچنان درباره آن اتفاق‌ها هیچ تفاهم نظری ندارند.

تقریبا جریان اصلاح‌طلب گام مهمی در جهت اعتماد سازی و رفع سوءتفاهم‌های برآمده از رویدادهای سال ۸۸ و ۸۹ برنداشته است. نیروی سیاسی که خواهان ماندن در صحنه تصمیم‌سازی و به دست گرفتن قدرت است، بدون تردید می‌داند بخشی از کسب قدرت دوباره و تلاش برای پیش‌برد سیاست‌های متفاوت از رهگذر گفتگو و کاستن از بی‌اعتمادی با بخش تصمیم‌گیر می‌باشد که طی دوره‌های مختلف رخ داده است. نمی‌توان درباره موضوعی که باعث اختلاف نظر گسترده‌ای میان طیف‌های سیاسی گشته و بخش قابل توجهی از متون به نگارش درآمده طی شش سال اخیر از سوی طیف مقابل را نادیده انگاشت و قدم در کارزار دیگری گذاشت.

نیروهای اصلاح‌طلب در وضعیتی برابر می‌توانند امیدوار باشند در انتخابات مجلس دهم و خبرگان رهبری پیش‌رو پیروز میدان هستند، کارنامه نظری و عملی آنان نشان می‌دهد در دوره‌هایی که با ردصلاحیت کمتری روبرو بوده‌اند و شعارهایی هم‌جهت با نیازها و خواسته‌های شهروندان مطرح و دغدغه‌های معیشتی را پاس داشته‌اند با اقبال عمومی و آرامی مردم روبرو شدند، اما تمام مشکل آنان از منظر تحلیل‌گران منتقد نزدیک به جریان اصلاح‌طلب بعد از سال ۸۸ کسب‌ رای بیشتر و یا کمتر نیست، در شرایط فعلی و با گذشت شش سال از آن حوادث این نیرو نیازمند برداشتن گام‌های استوار در جهت اعتمادسازی است.

ردصلاحیت‌ها انجام شده از سوی شورای نگهبان غیرقابل پیش بینی نبود، بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم بخشی از نیروهای تکنوکرات اصلاح‌طلب جذب بخش‌های مختلف دولت شدند، ولی مسئله اعتمادسازی و به‌ دست آوردن قدرت فزون‌تر نمی‌تواند و نمی‌بایست در همان مرحله متوقف می‌شد، نیاز بود اصلاح‌طلبان با لکنت زبانی کمتر به بازخوانی و نقد رفتارهای پرهزینه و حاشیه‌ساز در سال ۸۸ بپردازند. چنانچه در مسیر این مهم حرکت و رفتاری که منتهی به اعتمادسازی گردد انجام نشود در آینده‌ای نه چندان دور و یا انتخابات آتی جدل‌های فرسایشی دیگری که ناشی از ردصلاحیت‌ها و یا کم‌اعتمادی و بی‌اعتمادی حاکمیت است را شاهد خواهیم بود.

راه نیروهای اصلاح‌طلب به سوی قدرت با بازگشت و بازخوانی رویداد سال ۸۸ گره خورده است، رویدادی که باعث شد هزینه زیادی به نیروهای سیاسی تحمیل گردد و زمینه بحث‌ و جدل‌های بسیاری در میان دو طیف سیاسی فراهم آورد، لازم است برای برون آمدن از وضعیت بی‌اعتمادی گام‌های مهمی برداشته شود.

به فرجام رسیدن برجام، با نرمش‌قهرمانانه میسر شد، با گفتگوهای پیوسته با کشورهای غربی و آمریکا، با امتیاز دادن و امتیاز ستاندن همراه بود. برای پیاده کردن نمونه برجام در داخل کشور نیاز است همان مسیر طی شود، حتی اگر لازم شود جریان اصلاح‌طلب از ادعاهای خویش درباره جریان سال ۸۸ دست بردارد و برای زمانی کوتاه با نقدهای تندی از سوی شهروندان و ناظران سیاسی روبرو شود، نمی‌توان از نرمش‌قهرمانانه و گفتگو با دنیای غرب استقبال کرد ولی نتوان با جریان‌های داخل کشور به تفاهم رسید.