مدیران نفت سری به مناطق «ملاشیه» و «منبع آب» اهواز بزنند

خورنا – مهرابی: اهواز، شهری پر از یونیت ها و کارخانه های تفکیک نفت و گاز، پر از بشکه های بزرگ نفت، مرکز استانی نفتخیز، شهری با کارخانه ای تولید شمش فولاد، بزرگترین لوله سازی خاورمیانه، نورد لوله، نورد کاویان، شهرآتش های جنوب، بزرگ و آلوده، با آلوده گی بوی گاز، کارخانه تولید کرین و متعاقبا آلودگی و سیاهی کربن، شهری که مرکز نفت ایران است، مرکز برق و سدهای ایران است، مرکز ذوب فولاد و تنها شهر کربن ایران است.

شهری پر از  لوله ها و چاه های نفت، و زمین هایی آلوده از نمک و مواد زیر زمینی.

در کنار این همه نعمت و تولیدات هنگفت، آلودگی هایی مضر بجان مردم، و ریزگردهای خفه کننده و پسمانده های صنعتی و بسیاری دفاتر و کارخانه ها. اما از عوارض شهرداری و هزینه های هنگفت آلودگی و درمان، خبری نیست. آیا واقعا هزینه ی یک شهر مانند اهواز و یا یک استان چون خوزستان چه اندازه و درصدی از فروش نفت است؟

اگر به محلات این شهر بیایم بخصوص در حاشیه، در می یابیم که چه اجحافی بر این منبع درآمد و درصد چشمگیر بودجه رفته است. گویی نادیده گرفته اند منبع این همه درآمدهای نفتی و گازی و ذوب فولاد را.

گویی برای این شهر و شهرداری این شهر منبعی به این بزرگی و عظمیت هزینه ای در نظر نگرفته است. هزینه ای که کمتر از چند درصد از درآمدی به این بزرگی و هنگفتی است.

شاید این مطلب به اذهانی خوش نیاید اما اینجا خوزستان است و اهواز مرکز خوزستان، به عبارتی مرکز نفت، مرکز درآمد اصلی بودجه سال کشور، بودجه ای که پس از سه دهه از انقلاب هنوز متکی به نفت و گاز است، اینجا اهواز است مرکز استانی که بیشترین تولید برق و بیشترین سدهای کشور در آن است اما محرومیت در مرکز استان هم به چشم می خورد.

کافی است مسئولین محترم نفت، استانداری و فرمانداری سری به کوی آل صافی به منبع و یا ملاشیه بزنند. راه طولانی نیست. منطقه ای محروم  و به اصطلاح رهبر انقلاب، مستضعف.

این خطابی است به مسئولین محترم که خود متعهد به مفاد انقلاب به راه انقلاب، به عقاید رهبری انقلاب می دانند. اگر ذره ای در دلتان بیاد مستضعفین هستید، کافی است سری به کوی آل صافی بزنید تا ببنید در کنار محرومیت مردم، چه وضعیتی حاکم بر آنجاست. کوی آل صافی که در منطقه هفت شهرداری اهواز جای دارد، در محوطه ای که ساختمان پولدارترین شرکت و قدرتمندترین و ذی نفوذ ترین شرکت کشور منبعی بی مثال از هزینه  قرار دارد.

توضیحی و توجیهی ندارد، نام من بر روی این مطلب نوشته شده است، به عنوان یک شهروند، سوالی دارم: آیا این شهر مستعمره ی استان های دیگر است؟ و افسوس بیشتر به مدیران خوزستانی: آیا پس از بازنشستگی به تهران و یا اصفهان مهاجرت می کنید؟ اگر انتقادها امروزی را تبدیل به فرصت هایی برای عمران نکنم بازنده ی اول و آخر این جریاناتیم. برد ازآن کسی است که دلسوز شهر و استان خود است.

این بنظرم جای اندکی تامل دارد،

جای اندکی افسوس،
اندکی اندوه.

پاسخ به ابراهیم لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ابراهیم باسلام باتشکر ازشمادلسوزی ودقت نظرتان وهمچنین ازخورنا انتشارمطالبتان که اگرخورناها رسالت خودراانجام می دادندشایدحال روزمردم استان زرخیزخوزستان این چنین نمیشد آیااین عدالت اسلامی است من سوالم راازمام جمعه اهوازکه قدیمیترین امام جمعه ونماینده خوزستان وبانفوذترین عنصراستان دارم وبعدازآن ازریس مصلحت نظام که این چگونه مصلحتی است عدالت اسلامی درباب خوزستان امام جمعه ومصلحت نظام زوروظلم پایدارنیست خداومردم انتقاممظلومان خواهند گرفت به امیدحق مردم
  • کامران سلام خسته نباشید خورنا جان ومرد شریف آل صافی شما که تاحالا صبر کردید قدری دیگر هم صبر کنید نزدیک انتخابات شود اون وقت هم یادی از شما کرده هم برای رای جمع کردن سری به شما خواهند زد وهم از نزدیک خواهند دید که شما چه جایی زنده گی می کنید .فعلا سفارش دادند ماسک شش فیلتر برایشان آماده کنند .تشکر