خورنا –
شلمچه ، نامی آشنا در زمین و آسمان و قدمگاه جلال و جمال رضوی و معراج گاه پاکان ام القرای تشیع سرخ حسینی (ع) است . محل رفت و آمد زائران بارگاه های مقدس سرزمین عراق و بارگاه روح افزای حضرت ثامن الحجج و حضرت فاطمه معصومه و برادران بزرگوار ایشان ، و به همین علت ، سالانه پذیرا و سجده گاه میلیونها عاشق راهیان نوری است که جگرگوشه های خود را در این سرزمین آسمانی به بهشت برین و جنت رضوان سپرده اند.
به راستی چه تاریخ با ابهت و چه موقعیت ممتازی ، به حق می توان گفت که شلمچه موقعیتی است راهبردی میان زمین و آسمان ، میان خاک و افلاک…..
شلمچه شاهرگی است که می باید خون فرهنگ و اقتصاد در آن جریان می یافت ، شاهرگ پیوند ایران و عراق.
این شاهرگ در هر دو سوی مرز ، همانند کارون و بهمنشیر ، دچار خشکسالی و قحطی مدیریت است.
بازار ۳٠ میلیونی عراق سراسر نیاز است و ما علیل و فرصت سوز.
عراق ،کشوری است که به آب و پفک و یخ و نمک نیازمند است و یعنی به هرچیزی که فکرش را بکنید و در این سوی مرز ، همسایه ای که پاکترین فرزندان و اعتبار ملی ، گرانبهاترین دارایی اش را برای آن سرزمین هزینه کرده و می کند.
خرمشهر عروس بنادر خاورمیانه و نجف ثانی و بهشت جویندگان کار دیروز ، و مهد ۴۵ روز مقاومت و سوم خرداد و جهان آرا ها و عبدالرضا موسوی ها و مهدی آلبوغبیش ها و ارجعی ها و بهروز مرادی های امروز ، سخت ترین روزهای فقر و بیکاری جوانان خود را در بطن بهترین موقعیتهای بالقوه و استراتژیک سپری می کند.
شلمچه ، گنج منحصر بفرد آسمانی در زمین خرمشهر است که زدودن غبار سوء مدیریت فرهنگی و اقتصادی و بی مبالاتی از آن ، شکوفایی و رشد و توسعه و رفاه را برای مردم خرمشهر به ارمغان خواهد آورد.
اعمال مدیریتهای چندگانه ، عدم حضور بانکها و صرافی های معتبر داخلی و خارجی ، عدم سازمان یافتن بازرگانان ، کارگران و مشکلات عدیده ی حمل و نقل ، تنها بخشی از دهها مشکل شلمچه می باشد که اوضاع نابسامان کنونی را رقم زده است.
بهره برداری آگاهانه و پیاده کردن برنامه های صحیح و زودبازده و طراحی نقشه ی راه جهت مدیریت چندین ساله در این گنج آشکار پنهان ، کمترین وظیفه ی مسؤولان است و صد البته نظارت مردمی بر اجرای این وظیفه ، جان بخشیدن به خرمشهر است.
به قلم محمدصالح سواریان