فرزندان خوزستانی در معرض آسیب های اجتماعی بیشتر

خورنا – سعید منجزی: گرمای طاقت فرسا ،هوای شرجی همراه با گرد و غبار و ریزگردهای محسوس و نامحسوس،آفتاب سوزان و هوای آلوده ی شهر همراه با عدم توسعه شهری در بخش فضاهای سرپوشیده(آموزشی،تفریحی، فرهنگی، هنری و …) همه و همه دست به دست داده اند تا که فرزندان خوزستانی بیش از استان های دیگر محدود ومحصور شوند.

استان زرخیز خوزستان با داشتن بیش از ۷ ماه هوای گرم و نامساعد و ریزگردهای تقریبا دائمی و با جمعیت کثیری از کودکان و نوجوانان یکی از استان های آسیب پذیر می باشد.

از این نظر که نامساعد بودن آب و هواچنان بر زندگی روزمره خانواده ها غلبه می کند که رفت و آمدها و ارتباطات را شدیدا تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین کودکان و نوجوانان خوزستانی ساعات کمتری را فرصت بیرون آمدن از فضای خانه دارند.

همچنین عدم توجه جدی به ایجاد و توسعه فضاهای عمومی سرپوشیده در استان خوزستان جهت خانواده ها و فرزندان آنها در بخش های مختلف انگیزه ها را  برای خروج از فضای خانه کمتر کرده است.

عدم ارتباط با فضای خارج از خانه و اجتماع و به دنبال آن کاهش ارتباط با گروه سنی خود آسیب های را همراه خواهد داشت آسیب هایی که نتیجه ی محصور ماندن در خانه،گوشه گیری و عدم ارتباط با جامعه و دوستان هم سن و سال خواهد بود. در چنین شرایطی معمولا کودکان در فضای خانه به بازی های تک نفره روی می آورند و سعی می کنند با تماشای تلویزیون و رایانه اوقات تنهایی شان را پر کنند.

جذابیت برنامه های تلویزیونی و بازی های رایانه ای در کنار کافی نبودن نظارت والدین می تواند به کم تحرکی  و آسیب های جسمی و روانی ناشی از آن  کمک کند.

همچنین ماندن در فضای خانه در مدت زمان های طولانی علاوه بر بی تحرکی و عدم شرکت در فعالیت های گروهی و اجتماعی منجر به کاهش اعتماد به نفس، افت کیفیت جسمی روانی و کاهش مهارت های اجتماعی کودکان و نوجوانان می شود.

همچنین از دیگر پیامدهای محصور ماندن در خانه و عدم شرکت در فعالیت های جمعی میتوان به عدم آمادگی ذهنی و جسمی برای مسئولیت پذیری  و به طبع آن عدم کسب استقلال کافی برای سال های آینده زندگی اشاره کرد.

از دیدگاه علمی وپزشکی نیز این محدودیت و عدم حضور درخارج از چارچوب خانه باعث می شود که بدن کودک یا نوجوان نور خورشید کمتری جذب کرده و به دنبال آن ویتامین های کافی را کاملا جذب نکند و در آینده باعث تحلیل و ضعف جسمانی خواهد شد.

در بحث الگوهای ارتباطی نیز این الگو از طریق تعامل با محیط شکل می گیرد و با رشد و افزایش سن کودکان الگوهای رفتاری آنها با تبعیت از دوستان ،رسانه ها و مجامع عمومی شکل می گیرد لذا عدم ارتباط با فضای خارج از خانه باعث خواهد شد کودک الگوی رفتاری خاصی برای خود نپذیرد و قاعدتا آسیب جدی در نوع انتخاب الگوی خود بر خواهد خورد.

قابل ذکر است با توجه به اینکه میزان گرما و آلودگی هوا در سال های گذشته در استان خوزستان در شرایط سخت تر و بحرانی تری قرار گرفته است لیکن در بعد ایجاد و توسعه فضاهای سرپوشیده اعم از تفریحی،آموزشی،فرهنگی هنری و … در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارد.

عدم سرمایه گزاری توسط بخش خصوصی به دلایل مختلف و همچنین عدم توجه ویژه دولت ها به بخش فضاهای سرپوشیده، و به دنبال آن عدم وجود فضاهای سرپوشیده ی مناسب عمومی (فضایی که عموم مردم بتوانند از آن استفاده کنند) ، خانواده ها و فرزندان آنان را در استان به شدت تحت تاثیر قرار داده و آسیب پذیر کرده است و برنامه ریزی را برای پر کردن اوقات فراغت غیر ممکن کرده است.

بحث تورم و هزینه های سنگین استفاده ی خانواده ها از  فضاهای ذکر شده اهمیت موضوع عمومی بودن را بیش از پیش کرده است  و نیاز توجه بیشتر دولت را در این بخش بیش از استان های دیگر نموده است.همچنین استفاده از ظرفیت موجود در شرکت های بزرگ استان مانند شرکت نفت، فولاد ، پتروشیمی و … یک بحث مورد اهمیت در این زمینه می باشد. مشارکت در ساخت و توسعه فضاهای سرپوشیده در سطح استان و همچنین در اختیار قرار دادن این فضاها برای خانواده ها و فرزندان آنان را میتوان از این شرکت های بزرگ پیگیری کرد.

به هر حال با توجه به تغییر در روش و نگرش خانواده ها به تربیت فرزندان و اهمیت بیش از پیش  این موضوع و همچنین با توجه به تهاجم های فرهنگی رنگارنگ برای سنین مختلف کودکان و نوجوانان، توجه جدی و برنامه ریزی ویژه برای فرزندان توسط خانواده ها،مراکز و سازمان های ذی ربط و دولت لازم و ضروری بنظر می رسد.

حمایت جدی دولت از ساخت فضاهای سرپوشیده عمومی(تفریحی،آموزشی،فرهنگی هنری و …) به خصوص در مناطق محروم استان ، برنامه ریزی و حمایت جدی از مراکز محلی اوقات فراغت از قبیل مساجد و مراکز فرهنگی و آموزشی از سوی دولت،آموزش خانواده ها و پررنگ تر نمودن نقش سازمان های مربوطه و برنامه ریزی برای افزایش روحیه مشارکت در برنامه های گروهی،جذاب کردن و هدفمند نمودن برنامه های ارائه شده در مراکز اوقات فراغت، به روز شدن برنامه ها و مراکز و دیده شدن علاقه مندی کودکان و نوجوانان در برنامه های ارائه شده و بسیاری از نکات دیگر بخشی از کارهایی است که می توان آسیب ها و صدمات جسمی روانی به کودکان و نوجوانان استان های گرمسیری و بد آب و هوا بخصوص استان خوزستان  را کاهش داد.

سعید منجزی

کارشناس امور فرهنگی

مرداد ۹۴

پاسخ به حاتمی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ابراهیم واقعیت همین هست اگر کمی به آینده ی فرزندان خود بیشتر فکر کنیم درود بر شما
  • محمد مهدی پور احسنت برادر منجزی به نکات خوب و قابل تعاملی اشاره فرمودی
  • حاتمی بسیار عالی بود آقای منجزی
  • عليرضا حاتمي تنها جایی که سر بوشیده است واسه جوانان ،مساجد است متاسفانه نمایندکان ما که در مجلس هستن باید.دست به این اقدامات بذارن ،ولی ...... رشد سرطان در خوزستان به اوج خودش رسیده ولی معترضی وجود ندارد
  • حسن به مطالب بسیار مهمی اشاره کردید . اما وقتی ما بعنوان یک شهروند عادی به این مطالب دقت میکنیم چطور مسوولین متوجه نیستن و اقدامی نمیکنند! ؟ از شما متشکریم که وقت گذاشتید
  • مردانی نژاد درود برمهندس منجزی سپاس از شما آرزوی ما موفقیت شماست