اوقات فراغت، وقت ارزشمند جوانان ما

خورنا - جوانی به عنوان مهمترین دورۀ زندگی و جوانان به عنوان مهمترین و تأثیرگذارترین قشر در یک جامعه دارای اهمیت به سزایی هستند و کشورهایی که دارای جمعیت جوانی هستند بایستی این مهم را به عنوان یک فرصت نگریسته و با داشتن چنین سرمایه انسانی در جهت توسعه و پیشرفت کشور خود گام بردارند و این امر جز با داشتن نیروی سالم، خلاق و مبتکر و در کنار آن برنامه ریزی دقیق و مدوّن محقق نخواهد شد.

خورنا – جوانی به عنوان مهمترین دورۀ زندگی و جوانان به عنوان مهمترین و تأثیرگذارترین قشر در یک جامعه دارای اهمیت به سزایی هستند و کشورهایی که دارای جمعیت جوانی هستند بایستی این مهم را به عنوان یک فرصت نگریسته و با داشتن چنین سرمایه انسانی در جهت توسعه و پیشرفت کشور خود گام بردارند و این امر جز با داشتن نیروی سالم، خلاق و مبتکر و در کنار آن برنامه ریزی دقیق و مدوّن محقق نخواهد شد.
اوقات فراغت بخش مهمی اززندگی روزمره به شمار رفته و می تواند نقش مهمی در شکل گیری شخصیت نوجوان و جوان ایفا کند که در نهایت ممکن است نزد تک تک افراد تعاریف متفاوتی داشته باشد . .
با توجه به اکثریت جمعیت جوان در ایران بطور کلی و در خوزستان بطور خاص – که درصد قابل توجهی از آنان فاقد شغل و بیکار هستند – و از طرفی با توجه به آسیب پذیر بودن این قشر نسبت به مسائل و معضلاتی که هم اکنون در جامعۀ ما خودنمایی می کند، اوقات فراغت آنان خصوصاً در فصل خاصی از سال (تابستان) که دانشجویان و دانش آموزان فرصت بیشتری برای فعالیت های غیر درسی دارند، اهمیت موضوع دو چندان می شود .
پیشرفتهای صنعتی موجب دگرگونیهای اجتماعی و فرهنگی و تغییر در سبک زندگی شده است که اوقات فراغت نیز از این امر مستثنی نیست ، در گذشته اکثر مردم بعد از فراغت از کارهای روزانه ، ما بقی وقت خود را معمولا در خانه و در کنار خانواده و یا به دید و بازدید با دوستان و آشنایان می گذراندند اما به تدریج و با تغییر کارکرد خانواده و ورود تکنولوژی و وسایل مختلف از جمله اتومبیل، کامپیوتر، موبایل و…نقش خانواده کمرنگ تر شده و به این موارد می توان بی تفاوتی نهادهای دولتی و حتی خانواده در جهت افزایش بیگانگی جوانان و سوق دادن آنان به رفتارهای انحرافی را افزود.
روزانه تعداد زیادی از جوانان را می بینیم که به دلیل بی برنامگی، سردرگم در کوچه و خیابان ها به گذراندنِ وقتِ با ارزش خود پرداخته، که نشان از بی هدفی و نوعی بیگانگی از خود و در نهایت بیگانگی اجتماعی است. در این راستا بایستی از طریق توجه دادن و ترغیب کردن جوانان به امور فرهنگی، اوقات فراغت آنان غنی شود که ضمن سازنده بودن این اوقات، می‌توان به پیشرفت فرهنگی و اجتماعی جوانان نیز امیدوارتر شد .
در کنار خانواده، روابط همسالان، مدارس و رسانه های همگانی، می توان از اوقات فراغت – در صورت استفادۀ درست – به عنوان یکی دیگر از عوامل اجتماعی شدن نام برد. شرکت فرد در گروههای اجتماعی موجب پیشرفت اجتماعی می شود و این امر در نهایت موجب رشد سرمایۀ اجتماعی فرد خواهد شد. سرمایۀ اجتماعی به نحوی متناظر با نظم اجتماعی است، یعنی افزایش آن تقویت نظم و کاهش آن نشان از وجود انحراف اجتماعی، جرم و جنایت، فروپاشی خانواده، مصرف مواد مخدر، خودکشی و امثال آن است. بنابر این چنانچه سرمایۀ اجتماعی به معنی وجود هنجارهای رفتاری مبتنی بر افزایش همکاری باشد، کج رفتاری های اجتماعی نیز نشانۀ فقدان سرمایۀ اجتماعی است.
در پایان باید یادآور شد که اوقات فراغت را نباید با مفهوم بیکاری یکی دانست ، چرا که در وقت بیکاری فرد کاری برای انجام دادن ندارد اما در اوقات فراغت کارهای متعددی می‌تواند انجام دهد . هدف نهایی از فعالیت های اوقات فراغت کسب آرامش است که در آن از اجبار و منافع مادی برای فرد خبری نیست، بلکه این لحظات به خود اختصاص دارد و تنها با اهداف مرتبط با فرد و آرزوها و خواسته هایش در ارتباط است.
مریم اسلامی –دبیرآموزش وپرورش خرمشهر