خورنا – خرمشهر، شهری که آزادشد ولی آبادنشد.این سخنیست که تکیه کلام هرخرمشهری شده ، باهرسوالی درمورد خرمشهر می توان این جواب را شنید. این خرابیها دیگر واسه همه عادی شده .
۲۷سال از پایان جنگ تحمیلی وحمله وحشیانه صدامیان به این جگر گوشه وطن یعنی خرمشهر می گذرد ولی ظاهرا قرارنیست این شهر دوباره خرم شود.
شهری که زمانی نگین اقتصاد ایران نامگذاری می شد، الان محتاج صدقه وکمک دیگران است.
نوری از بازنشستگان شهرداری تعریف می کندکه : درسالهای قبل ازجنگ بخاطر درآمد فراوان شهرداری خرمشهر، بارها این شهرداری به شهرداری کلانشهرتهران کمک مالی نموده واین مربوط به سالهای اوج رونق وشکوه اقتصاد خرمشهر بوده ، ولی صد حیف که حالا برای آسفالت یک خیابان باید دستمان را سوی دیگران دراز کنیم.
امان از بدقولی مسئولان
متاسفانه سالهاست که مردم خرمشهر به بدقولیهای مسولان عادت کرده اند. از دولتهای سازندگی واصلاحات گرفته تا عدالت محور ، هیچکدام حق مطلب را ادا نکرده اند.
معلوم نیست چله ی این شهر کی قراره باز بشه، چله ی خرابیها وویرانیها، چله ی بیکاری جوانان این نگین اقتصادی کشور، چله ی نبود یک شهربازی درشهری که حالا شده منطقه آزاداروند، چله ی خرمشهری که هرسال در سوم خرداد درسراسر کشور بنامش مراسم برگزار میشه اما یک فرهنگسرا نداره، چله ی شهری که هنوز خیابونای عباره ، جدیده، سرحانیه وطویجاتش آسفالت نداره وخاکیه ، چله شهری که باوجوداینکه زیر ساختهای مهمی نظیر فرودگاه ، راه آهن ، بندر،گمرک ورود کارون رودر کنارش داره ، ولی پس از ۲۷ سال هنوز رونق نداره.
بقول ابوامیر ازبازاریان قدیمی: دلم برای یک روز خرمشهر قدیم لک زده، برای بازارهای متعدد وپررونق وزیبا وپراز مسافر که شباش مثه روز روشنه.
هم وطنان عزیز توجه فرمائید
هم وطنان عزیز توجه فرمائید، خرمشهر شهر خون آزاد شد.
یکایک مردم شهر لحظات زندگی خودرا بااین خبر زندگی می کنند. تمام خرمشهریهایی که به عشق این خاک عزیز وکارون دل انگیزش از تبعید اجباری وناخواسته جنگ برگشتن هنوز منتظر روزهایی هستند که خرمشهر ، خرم بود وپرخاطره.
هنوزعصرها که میشه جواد، که حالا بش میگن حاج جواد ورفیقاش میرن لب شط میشینن وبه آواز دل نشین کارون گوش می دن ودلهاشونو باخاطرات قدیم خرمشهر جلا می دن.
با تمام نا ملایمات وکاستی ها، اما هنوز مردم خرمشهر امیدوارند. باامید شبه رابه صبح می کنند. شاید که دوباره جهان آرا ، موسوی یا یکی دیگربیاید واینبار شهرشان را آبادکند.
غلام عباس کاظمی – غعال اجتماعی