دغدغه‌های تنها تولیدکننده نان صنعتی خوزستان
خورنا: مدیرعامل کارخانه نان صنعتی اکسین، تولیدکننده نان‌های حجیم و نیمه‌حجیم خوزستان گفت: در حال حاضر کارخانه با ظرفیت تولید یک تن نان فعالیت می‌کند که معادل یک‌دهم درصد ظرفیت کارخانه است.
اصغر شهریاری اظهارکرد: عملیات احداث این کارخانه از سال ۸۷ آغاز شد اما متاسفانه به دلیل تحریم‌های بانکی و سایر مشکلات، این کارخانه در نهایت در سال ۹۱ به بهره‌برداری رسید.
وی افزود: سه بار سازنده ماشین‌آلات این کارخانه تغییر کرد. یک‌بار سازنده‌ای از سوئد و یک‌بار سازنده دیگری از آلمان و درنهایت سازنده‌ای از ایتالیا، ساخت و نصب ماشین‌آلات کارخانه را به اتمام رساند.
شهریاری تصریح‌کرد: در مجموع حدود ۲۰ میلیارد تومان اعتبار برای این کارخانه صرف شده است که از جمله این اعتبارات می‌توان به اعتبار ۲.۵ میلیون یورویی از محل اعتبارات صندوق ذخیره ارزی و ۷ میلیارد تومان از محل سرمایه‌های شخصی اشاره کرد.
وی عنوان‌کرد: این کارخانه اولین و تنها کارخانه نان صنعتی جنوب کشور محسوب میشود که می‌تواند در سطح وسیعی نان‌های حجیم، نیمه‌حجیم و نان‌های تخت تولید کند. ظرفیت اسمی کارخانه ۲۰ تن در روز است که می‌توان در ۲ نوبت کاری اقدام به تولید کند.
مدیرعامل کارخانه نان صنعتی اکسین با اشاره به چگونگی ورود به این صنعت بیان‌کرد: تبصره ۱۵ قانون بودجه سال ۸۶، شالوده تمام کارخانجات نان صنعتی در کشور است. در سال ۸۶ دولت تصمیم گرفت که ۱۰ درصد نان کشور را از طریق کارخانجات نان صنعتی تولید کند. به همین دلیل دولت مصوبه‌ای را تحت عنوان تبصره ۱۵ در قانون بودجه سال ۸۶ مطرح کرد و برای این موضوع نیز ۵۰۰ میلیون دلار اعتبار در نظر گرفته شد.
وی افزود: بنابراین مقرر شد ۱۵۰ کارخانه ۲۰ تنی تولید نان صنعتی در کشور راه‌اندازی شود که متأسفانه این مساله با اوج تحریم‌ها، مشکلات بانکی و صنعتی همزمان شد و درنهایت به دلیل این مشکلات، تنها سه، چهار کارخانه موفق شدند که به مراحل اجرایی برسند؛ کارخانه ما جزؤ کارخانجاتی بود که توانست به بهره‌برداری برسد و تجهیزات را وارد کند.
شهریاری گفت: نان بهدلیل ماندگاری کم، مانند تولیدات رب‌گوجه و ماکارونی نیست. یعنی شما در ابتدا باید نان را بفروشید سپس آن را تولید کنید و به عبارتی در ابتدا باید بازاری برای آن ایجاد کرده باشید. در دنیا ابتدا یک کارخانه با ظرفیت پایین راه‌اندازی می‌کنند و سپس در صورت وجود بازار مناسب و فروش، ظرفیت را افزایش می‌دهند.
وی بیان‌کرد: غالب کارخانجات نان صنعتی در دنیا موروثی هستند و مثلا قدمت‌های ۱۰۰ ساله در خانواده‌های خود دارند. بنده از کارخانه تولید نان در ایتالیا بازدید کردم که در هر ساعت ۷.۵ تن باگت تولید و به سراسر اروپا صادر می‌کند.
شهریاری با بیان این‌که صنعت نان، صنعت نویی در کشور است، اظهارکرد: ورود به این صنعت در کشور ما مربوط به سه، چهار سال پیش میشود. سال ۸۹، سرانه مصرف نان در کشور ۱۶۹ کیلوگرم بود که این سرانه در سال ۹۱ و پس ازهدفمندی یارانه‌ها به ۱۰۹ کیلوگرم رسید و کاهش یافت.
وی بیان‌کرد: در گذشته نان ارزان در اختیار مردم قرار می‌گرفت اما با افزایش نرخ آن، مردم از افزایش ضایعات نان جلوگیری کردند. از طرفی در کشورهای توسعه یافته همچون آلمان و فرانسه پایه غذایی براساس نان است، در حالی که در کشور ما برنج، پایه غذایی است. سرانه مصرف نان در این کشورها بین ۵۵ تا ۵۹ کیلوگرم است و بیشتر از ما نان مصرف می‌کنند اما به دلیل این‌که ضایعات نان سنتی در کشور ما فوق‌العاده بالاست مصرف نیز بالاتر می‌رود.
شهریاری افزود: در سال ۸۶ دولت ۸ هزار میلیارد تومان جهت خرید گندم و آرد سوبسید پرداخت می‌کرد. اگرچه این پول پرداخت می‌شد اما وضعیت تولید نان نه برای مصرف‌کننده، نه تولیدکننده و نه دولت رضایت‌بخش نبود.
وی بیان‌کرد: لذا مقرر شد این کارخانجات احداث شود. در قانون نیز جهت چرخیدن چرخ این کارخانجات و دسترسی سریع‌تر به تولید، پیش‌بینی شد که ۳ ماه پس از راه‌اندازی، تولید این کارخانجات جایگزین مصارف نان در مراکز آموزشی، نظامی، مراکز پرمصرف، بیمارستان‌ها و پادگان‌ها شود که این مساله در تبصره ۱۵ قانون بودجه سال ۸۶ قید شده اما متاسفانه این بخش از قانون اجرایی نشد.
شهریاری تصریح‌کرد: بهانه‌هایی برای اجرای این قانون آوردند و گفتند این تبصره مربوط به بودجه سال ۸۶ است و ما اکنون در سال ۹۰ قرار داریم اما مجددا این موضوع در ماده ۱۱۰ قانون برنامه پنجم توسعه تاکید شد اما باز هم اجرایی نشد.
مدیرعامل کارخانه نان صنعتی اکسین گفت: در شرایط سخت و تحریم‌ها دستگاه‌ها و تجهیزات کارخانه تامین و نصب شد. این کارخانه نه یک تولیدکننده خوزستانی، بلکه تولیدکننده ملی است.
وی درباره تمایل شرکت‌های پر مصرف استان به استفاده از نان صنعتی افزود: شرکت فولاد خوزستان به استفاده از نان صنعتی اعتقاد زیادی دارد، زیرا بهداشتی است و به زیرمجموعه خود اعلام کرده که باید از این نان‌ها مصرف کنند؛ خوشبختانه زیرمجموعه‌اش هم با این موضوع موافقت و برای وعده‌های شام و نیمه شب از نان باگت تولیدی ما استفاده کردند.
شهریاری اظهارکرد: باور کنید از زمانی که این موضوع اتفاق افتاده است فروش نان باگت کارخانه ۱۰ برابر افزایش یافته است. برای عرضه محصولات به شرکت‌ها و مراکز پر مصرف پیگیری‌های زیادی شد. به عنوان مثال با دانشگاه شهید چمران اهواز در زمینه مصرف نان‌های کارخانه مذاکره کردیم اما هیچ اتفاقی نیافتاد. گروه ملی فولاد از لحاظ ساختار کاری شبیه کارخانه فولاد خوزستان است؛ چطور ممکن است فولاد خوزستان برای وعده شام ۷ هزار عدد باگت استفاده کند اما گروه ملی بگوید که کارکنان ما این نان را استفاده نمی‌کنند و علاقمند نیستند؛ من فکر می‌کنم تنها دلیل آن می‌تواند اعمال نظر شخصی باشد.
وی با اشاره به دستورالعمل استاندار مبنی بر حمایت و خرید تولیدات داخل استان خاطرنشان‌کرد: کار با دستورالعمل و دستور دادن حل نمی‌شود. مگر ما بهتر از تبصره ۱۵، قانونی داریم. باید تفکرات جزیره‌ای در استان تغییر کند و مسوولان باور کنند که یک مجموعه‌ای راه‌اندازی شده و نان بهداشتی تولید می‌کند.
شهریاری ادامه‌داد: در ابتدا با ۶ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری در این صنعت وارد شدیم اما درنهایت ۲۰ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کردیم و طرحی که سال ۸۷ آغاز شد و بنا بود سال ۸۸ به بهره‌برداری برسد عملا در سال ۹۱ به دلیل مشکلات مختلف به اتمام رسید. مثلا برای ایجاد آزمایشگاه کارخانه، ۳۰ میلیون تومان پیش‌بینی شده بود اما در نهایت فقط ۳۰۰ میلیون تومان صرف خرید وسایل مورد نیاز آزمایشگاه شد و هنوز هم به نظر می‌رسد به تجهیزات دیگری نیاز دارد.
این تولیدکننده نان‌های حجیم و نیمه‌حجیم خوزستان خطاب به مسوولان ادامه‌داد: من فکر می‌کنم باید برای راه‌اندازی این صنعت در کشور آگاهی خود را بالا ببریم. من در آلمان ۶ عدد نان گرد کوچک را با قیمت ۳ یورو خریداری کردم که اگر هر یورو را با ۴ هزار تومان در نظر بگیرید، ۱۲ هزار تومان میشود اما در اینجا ما ۸ عدد از این نان‌ها را با قیمت ۲ هزار تومان می‌فروشیم و ببینید اختلاف چقدر است. چرا این اختلاف وجود دارد زیرا آنجا قیمت واقعی نان پرداخت میشود اما متاسفانه در همه ادوار و دولت‌ها چون معتقد بودند نان، قوت لایموت است آن را مجانی در اختیار مردم قرار دادند و برای همین مردم ارزش آن را نمی‌دانند.
وی گفت: از مسوولان انتظار دارم که قانون را رعایت کنند؛ اولین کار و بهترین کار رعایت قانون است و در تبصره ۱۵ قانون خیلی شفاف مشخص است که باید چکار کرد.
شهریاری افزود: دولت بنابر ماده ۱۱۰ فانون پنجم برنامه توسعه، باید برای مصرف نان صنعتی فرهنگ‌سازی کند. در این ماده آمده که فرهنگ‌سازی و اصلاح الگوی مصرف بر عهده حاکمیت است. فرهنگ‌سازی زمان‌بر و هزینه‌بر است. من به عنوان سرمایه‌گذار نمی‌توانم هم سرمایه‌گذاری و هم فرهنگ‌سازی کنم.
شهریاری عنوان‌کرد: مردم هم باید اطلاعات خود را در زمینه خواص نان صنعتی بالا ببرند و در شیوه سنتی تولید نان بهدلیل محدودیت‌های موجود در آن، شامل دمای آب، سختی آب، دمای محیط، کیفیت آرد، نحوه سرد شدن و بسته‌بندی نمی‌توان نان با کیفیت تولید کرد. ولی در تولید نان به روش صنعتی همه عواملی که باعث بالابردن کیفیت نان میشود، قابل کنترل است.
وی با اشاره به وجود محصولات تولیدی دیگر استان‌ها در بازار استان، خاطرنشان‌کرد: در حال حاضر تولیدات نان‌آوران و سحر در بازار وجود دارد اما ما از حضور این‌ها ناراحت نیستیم و این‌ها رقبای ما هستند؛ بلکه معتقدیم باید کیفیت تولیدات خود را بالا ببریم زیرا معتقدیم لطف نان به تازه خوردن آن است.
این تولیدکننده نان‌های حجیم و نیمه‌حجیم خوزستان بیان‌کرد: کارخانجات نان صنعتی براساس قانون راه‌اندازی شده و براساس این قانون هم وظایفی بر عهده مسوولان نهاده شده که باید به آن‌ها عمل کنند. در قانون آمده که مثلا باید شرکت غله سهمیه آرد مراکز پر مصرف، مراکز آموزشی، مراکز نظامی و بیمارستان‌ها را قطع بکند و تولیدات کارخانجات نان صنعتی جایگزین مصارف آن‌ها شود.
شهریاری افزود: در همین قانون آمده که برای قرارگیری کارخانجات نان صنعتی در فضای رقابتی با نانوایی‌های سنتی، نرخ بیمه کارخانجات نان صنعتی مشابه نانوایی‌های سنتی باشد اما این هم رعایت نمی‌شود و این مشکلات ما در مورد سایر مصارف برق و گاز و آب نیز وجود دارد.
وی خاطرنشان‌کرد: همان‌گونه که از اوایل انقلاب دغدغه همه دولت‌ها تولید نان سالم، بهداشتی و با کیفیت بوده، احداث این کارخانه این فرصت را در اختیار همه ما قرار داده است و امیدوارم این فرصت را از دست ندهیم.
کارخانه نان‌آوران صنعت شهریار اکسین در شهرک صنعتی شماره ۲ اهواز ایجاد شده است.