اول: از هر گونه حمایت دولت از شهروندان به خصوص در زمینه تامین مایحتاج زندگی روزمره با نهایت اخلاص و صمیمیت سپاسگزاری میکنم (بدون توجه به این که دولت اصولگرا باشد، اصلاح طلب باشد، ترکیبی باشد و یا حتی اگر دولتی سوسیال دموکرات از مدل اونور اقیانوس نا آرام باشد)

دوم: حمایت در هر دو صورت خوب است یعنی چه مستقیم و چه غیر مستقیم و در هر دو صورت سزاوار ستایش است.

سوم: این که در فلان شهر مردم به طرز شایسته ای در صف نایستادند و پرستیژ ایرانی مان زیر سوال رفت (مامانم اینا) یا تعداد متصدیان توزیع کالا در فلان استان ناکافی بوده و یا مردم در روز بارانی در صف ایستاده بودند یا … هیچ کدام دلیل مناسبی برای زیر سوال بردن اصل موضوع نمی باشد. به نظرم بهتر است در خصوص ناکافی بودن متصدیان توزیع کالا و یا نحوه ایستادن هموطنان در صف تلاش فرهنگی و رسانه ای انبوه کنیم تا این گونه مشکلات مورد به مورد حل بشود و نه این که با این بهانه های آبکی از دولت بخواهیم توزیع کالا را متوقف کند.

چهارم: کسانی که از این طرح ایراد میگیرند آیا اصولا می فهمند شش ماه گوشت نخوردن یعنی چی؟ آیا تجربه شرمندگی در مقابل میهمان شان را داشته اند؟ آیا می دانند یک دست لباس برای شرایط مختلف داشتن یعنی چی؟ از این عزیزان تقاا دارم به جای زیر سوال بردن کلیت موضوع، به تلاش برای حل مشکلات جانبی اش بپردازند.

پنجم: معتقدم علاوه بر توزیع کالا، پرداخت یارانه نیز باید با جدیت دنبال شود و حتی یارانه ها باید چند برابر شود و طرحهایی مثل سهام عدالت نیز در عمل به شیوه ای ملموس و واقعی اجرا بشود.

ششم: اینترنت را دوست دارم چون اجازه میدهد بدون این که تلاش زیادی انجام بدهیم همزمان صدها نفر را به طور روزانه روی صفحه رادار داشته باشیم و رفتارها و نوشته هایشان را دید بزنیم. افراد زیادی را میبینم که دقیقا بر اساس جهت گیری سیاسی شان در خصوص طرحهای اقتصادی دولت ها قلم میزنند که به نظرم یک نوع بی شرافتی و عدم رعایت “حرمت قلم” هست. آیا گرفتن کالا از یک خانواده کم بضاعت مساله کوچکی است که به بهانه های سیاسی (و بر خلاف حرفهای دیروز خودمان) بر علیه این اقدام پسندیده مطلب بنویسیم؟

هفتم: جلوگیری از تورم پس از توزیع انبوه پول و کالا در بین مردم خیلی مساله پیچیده ای نیست و در تمام دنیا به راحتی انجام میشود. این توانایی یکی از مهارت های اولیه دولت هاست. به جای ایراد گرفتن از یارانه و سبد کالا خواهش میکنم بیایید اندکی تحقیق کنیم و تجربیات موفق کشورهای دیگر را برای دولتمردان کشورمان به طور خلاصه و کاربردی بیان کنیم تا بتوانند با توسعه سیستم های نظارتی و توسعه نرم افزارهای ارتباط با شهروندان هر گونه احتکار، تورم و تخلف اقتصادی را در زمان کوتاهی شناسایی و برطرف کنند.

هشتم: بیایید یاد بگیریم فارغ از جهت گیری سیاسی و به دور از حب و بغض هایمان به عملکردها توجه کنیم و به جای تحسین و تقبیح افراد، به تحسین و تقبیح “عملکردها” بپردازیم.

امیدوارم این مساله مورد توجه قرار بگیرد چرا که خیلی از قلم به دستان کشورمان، احتمالا به دلیل تمکن مالی شان و دور بودن از فقر شدید عمومی، خیلی راحت دارند توزیع مستقیم کالا به مردم را محکوم میکنند و با انتشار عکسهایی از صف های طولانی مردم، از طرح توزیع کالا ایرادهای نا به جا می گیرند.

قلم حرمت دارد و باید به جز به نفع خودمان و جامعه اطرافمان نچرخد. به امید آن روز، که البته خیلی هم نزدیک نیست