نمایندگان قهر نکنند/ محسن صفایی‌فراهانی

خورنا: با فرستادن بودجه از سوی دولت به مجلس، بررسی بودجه سال۹۳ در کمیسیون تلفیق شروع شده است.

برای پیش‌بینی بودجه و اوضاع اقتصادی کشور در سال آتی، زمان زیادی باقی مانده است و بررسی دقیق آن نیاز به مطالعه مفصل تبصره‌های بودجه دارد اما روز گذشته بعضی نمایندگان مجلس نسبت به بودجه اختصاص یافته به منطقه خود اعتراض داشتند و حتی در مواردی تهدید به استعفا کردند. باید گفت به دلیل حزبی نبودن مجلس ایران و انتخاب نمایندگان از شهرهای کوچک و بزرگ، نگاه نمایندگان به مسائل بیشتر تابع دیدگاه منطقه‌ای است و نگاه ملی در بسیاری از اوقات تحت‌تاثیر این نگاه منطقه‌ای قرار می‌گیرد.

به همین سبب بعضی نمایندگان در برابر بودجه‌ای که دولت ارائه کرده، موضع‌گیری می‌کنند. در این شرایط وظیفه نمایندگان لیدر و جریان‌سازان مجلس این است که توجه این نمایندگان را به اوضاع نامناسب اقتصاد و میزان درآمدها جلب کنند. البته اعتراض این افراد رفتار عجیبی نیست و طبیعی است که بودجه انقباضی ۱۹۵میلیاردی نمی‌تواند به همه مشکلات اختصاص یابد و راضی کردن همه با این رقم بودجه امکان‌پذیر نیست و به هر شکلی که این بودجه تدوین می‌شد با اعتراض عده‌ای از نمایندگان مجلس مواجه می‌شد.

اما در کل نمایندگان باید به این بودجه نگاه مثبتی داشته باشند. طبیعی است که از دولتی که در این شرایط سکان را به دست گرفته، نمی‌توان توقع معجزه در ایجاد درآمدهای جدید برای کشور داشت. در ۴۰سال گذشته درآمد کشور وابسته به نفت بوده و هرگاه اخلالی در این درآمد به وجود آمده است، مثل کاهش فروش نفت به‌دلیل تحریم یا کاهش قیمت نفت در بازارهای جهانی، ما با انواع مشکلات روبرو بوده‌ایم.

نمایندگانی که به دنبال افزایش بودجه منطقه یا استان خود هستند، بهتر است به‌جای قهر و اعتراض ببینند چه پیشنهاداتی می‌توانند به کمیسیون تلفیق ارائه دهند تا درآمدهای واقعی کشور افزایش یابد. البته بدیهی است که افزایش درآمدها روی کاغذ کار ساده‌ای است اما در اینجا منظور درآمد پایدار است که از فروش نفت یا مالیات به دست می‌آید و به صورت واقعی اتفاق می‌افتد. اگر در مجلس طوری رفتار شود که هر نماینده‌ای به دنبال سهم خود باشد و اصلا به این فکر نکند که محل تامین این هزینه‌ها کجاست، به نظر می‌رسد با مشکلاتی روبرو خواهیم شد.

اقتصاد سال آینده ایران آینه‌ای از اتفاقات امسال و نمی‌توان از آن انتظار معجزه داشت. همین که جامعه بتواند به سمت افق‌های مثبت پیش برود و رویکرد‌ها به سمت بهبود حرکت کند، جای امیدواری دارد و می‌توان به دولت در این شرایط نمره قبولی داد. در این میان برخی مخالفان دولت ادعا می‌کنند که این بودجه وابستگی ایران را به نفت افزایش خواهد داد البته اگر کسی کوچک‌ترین آشنایی با اقتصاد داشته باشد، متوجه می‌شود که سال گذشته و سال‌های گذشته نیز اقتصاد به شکل شدیدی به نفت وابسته بود و به دلیل همین وابستگی هم بود که با نخستین تحریم‌ها، دچار کسری بودجه و مشکلات شد. این سخنان و ادعاها صحیح نیست و بیشتر ایجاد نوعی فرافکنی از سوی مخالفان دولت است تا عملکرد اشتباه خودشان فراموش شود.